การพัฒนาการออกเสียงพยางค์ไม่เน้นในคำภาษาอังกฤษ โดยการใช้กิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษในรายวิชาสัทศาสตร์ภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาความสามารถในการออกเสียงพยางค์ไม่เน้นในคำภาษาอังกฤษของนักศึกษาที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนโดยใช้กิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษ        2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการทำงานกลุ่มในการสร้างกิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษที่ส่งเสริมทักษะการออกเสียงคำภาษาอังกฤษ กลุ่มตัวอย่าง คือนักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาอังกฤษที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาสัทศาสตร์ภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 30 คน โดยใช่วิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ  แผนการสอน แบบทดสอบการออกเสียงพยางค์ที่ไม่เน้นในคำภาษาอังกฤษทั้งก่อนเรียนและหลังเรียน แบบบันทึกการสังเกตออกเสียง แบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อกิจกรรมพัฒนาการออกเสียงด้วยการใช้กิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษ  สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าคะแนนความเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์การเรียนออกเสียงพยางค์ไม่เน้นในคำภาษาอังกฤษของนักศึกษาโดยการใช้กิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษก่อนและหลังทดลองโดยใช้ t-test for dependent samples ขั้นตอนการทดลองคือการทดสอบทักษะการออกเสียงภาษาอังกฤษของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้แบบทดสอบก่อนเรียนในสัปดาห์ที่ 1 และมอบหมายงานกลุ่มสร้างกิจกรรมที่ส่งเสริมทักษะการออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษเพื่อนำเสนอกิจกรรมในห้องเรียนในสัปดาห์ที่ 4 และนำไปจัดกิจกรรมค่ายในโรงเรียนและทดสอบหลังเรียน

ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษามีพัฒนาการในการออกเสียงพยางค์ไม่เน้นในคำภาษาอังกฤษที่มีมากกว่า 1 พยางค์หลังการใช้กิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษดีกว่าก่อนการใช้กิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  และในภาพรวมนักศึกษากลุ่มทดลองมีความพึงพอใจในระดับมากต่อ    การทำงานกลุ่มในการสร้างกิจกรรมค่ายภาษาที่ส่งเสริมทักษะการออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษ