Influence of Intellectual Capital Competitive Advantage on the Operating Results of Companies Listed on the Stock Exchange of Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The study aims: 1) to test the influence of intellectual capital; on the competitive advantage of companies listed on the Stock Exchange of Thailand 2) to test the influence of intellectual capital on the performance of companies listed on the Stock Exchange of Thailand 3) to test the influence of intellectual capital on performance through the competitive advantage of companies listed on the Stock Exchange of Thailand The sample group used in this study is Companies listed on the Stock Exchange of Thailand, collected data on people in 2022 from the company's financial statements and from report form 56-1 and other related information. Total number of samples was 634. Statistics used in data analysis include analysis of descriptive statistics such as minimum value, maximum value, median, mean, standard deviation. Correlation Coefficient Analysis and Multiple Regression Analysis.
The results of the study found that Intellectual capital influences performance. Through a statistically significant competitive advantage the results were in accordance with the set assumptions and consistent with past studies. It was found that the development of intellectual capital, which is an intangible asset but can create value for the organization. By providing training to personnel in the organization as well as developing skills in modern technology and various innovations that will lead to creating value for customers. and helps the organization to attract investors to invest as a result, the organization Gain a competitive advantage and have good long-term operating
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
กนกวรรณ สัมฤทธิ์. (2564). ทฤษฎีทุนมนุษย์และทฤษฎีสองปัจจัย กับความพึงพอใจในการปฏิบัติงานกรณีศึกษา บริษัทจำหน่ายอุปกรณ์ติดตามรถยนต์. สารนิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
กรธวัฒน์ สกลคฤหเดช, สุกิจ ขอเชื้อกลาง, และลภัสรดา จ่างแก้ว. (2560). โมเดลความสัมพันธ์เชิง โครงสร้างของความสามารถเชิงพลวัตความได้เปรียบทางการแข่งขันและความสำเร็จของ ธุรกิจในอุตสาหกรรมอาหารแปรรูปของประเทศไทย. Journal of Business, Innovation and Sustainability (JBIS), 12(1), 32-44.
กัลย์ ปิ่นเกษร เฉลิมชัย กิตติศักดิ์นาวิน และจิราวรรณ คงคล้าย. (2560). ทุนมนุษย์: ตัวชี้วัดทุนมนุษย์ระดับองค์การ. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(2), 193-202.
กิตติมา ทางนที พร้อมพร ภูวดิน สุมาลี เอกพล และคุณากร ไวยวุฒิ. (2565). ทุนทางปัญญากับผลการดำเนินงานของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทยในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี, 11(2), 105-118.
กุลชลี พวงเพ็ชร์. (2565). การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจากภูมิปัญญาท้องถิ่นและทุนทางวัฒนธรรมของชุมชนไทยพวน ถนนใหญ่ จังหวัดลพบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 41(6), 49-65.
แก้วตา ผิวพรรณ, และปวิตรา โคบำรุง (2565). การวิเคราะห์เส้นทางความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่มีอิทธิต่อแนวทางการพัฒนาการทุนทางเศรษฐกิจท้องถิ่นเพื่อเพิ่มขีดความสามารถของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนในเขตภาคเหนือตอนล่างประเทศไทย. วารสารบัณฑิตแสงโคมคำ, 8(2), 260-281.
จุลสุชาดา ศิริสม อุษณา แจ้งคล้อย และมลิจันทร์ ทองคำ. (2560). คุณค่าของการเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับทุนทางปัญญาที่มีต่อนักลงทุน: กรณีบริษัทในดัชนี SET 100. วารสารการบัญชีและการจัดการมหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 9(3), 157-174.
ชลนันท์ พันธ์พานิช ประยงค์ มีใจซื่อ วิรัช สงวนวงศ์วาน และนรพล จินันท์เดช. (2562). ผล กระทบของทุนทางปัญญาต่อผลการดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมที่ใช้ เทคโนโลยีทางการเงินในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. Journal of Business Administration and Languages (JBAL), 7(2), 50-60.
ชลิต ผลอินทร์หอม และไกรวิทย์ หลีกภัย (2562). โมเดลการพัฒนาทักษะด้านอาชีพและทักษะด้านสารสนเทศทางการบัญชีต่อคุณภาพการสอบบัญชีของผู้ประกอบวิชาชีพบัญชีในยุคดิจิทัล 4.0 ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 18(1), 585-597.
ณัฐพันธ์ ปัญญโรจน์, วิชญานัน รัตนวิบูลย์สม และมาร์ฎา ชยทัตโต. (2566). ความได้เปรียบทางการ แข่งขันที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจเครื่องเงินในประเทศไทย. วารสารรัชต์ภาคย์, 17(54), 109-124.
ดารารัตน์ โพธิ์ประจักษ์, ชนาเมธ น้อยอ่าง, และอุภาวดี เนื่องวรรณะ. (2566). การสังเคราะห์โมเดล สมการโครงสร้างการเปิดเผยข้อมูลการพัฒนาที่ยั่งยืนที่ส่งผลต่อมูลค่ากิจการผ่านความ เข้มแข็งทางการเงินของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย กลุ่มเกษตร และอุตสาหกรรมอาหาร กลุ่มบริการและกลุ่มสินค้าอุปโภคบริโภค ภายใต้วิกฤตการณ์การ แพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. วารสารนวัตกรรมธุรกิจการจัดการและ สังคมศาสตร์, 4(1), 42-59.
ดารารัตน์ สุขแก้ว. (2561). คะแนนการประเมินการกำกับดูแลกิจการและการส่งสัญญาณเกี่ยวกับ นโยบายเงินปันผลในการลดปัญหาตัวแทน. วารสารเศรษฐกิจธรรมศาสตร์, 36(1), 32-44.
ธเนศ อุ่นปรีชาวณิชย์. (2566). ผลการดำเนินงานของบริษัทกับการบริหารผลการดำเนินงานอย่างยั่งยืน:อิทธิพลตัวแปรส่งผ่านด้านความไว้วางใจของนักลงทุนที่มีต่อบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ เอ็ม เอ ไอ. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม, 10(1), 135-149.
ธัญนันท์ บุญอยู่. (2561). อิทธิพลคั่นกลางของทุนโครงสร้างและการเป็นผู้ประกอบการในการถ่ายทอดทุนเชิงความสัมพันธ์สู่ผลิตภาพสำหรับอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับไทย. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 10(1), 41-53.
ธีรยุทธ พิริยะอารยะกูล, ณัฐพล อนันต์ธนสาร, และชยุตม์ ภิรมย์สมบัติ. (2566). อิทธิพลพัฒนาการการลดความสิ้นเปลืองในการใช้จ่ายภาครัฐที่มีต่อพัฒนาการความร่วมมือด้านการวิจัยและพัฒนาระหว่างมหาวิทยาลัยและภาคอุตสาหกรรมและคุณภาพระบบการศึกษา:การวิเคราะห์โมเดลโค้พัฒนาการคู่ขนาน. Journal of Educational Measurement Mahasarakham University, 29(1), 67-83.
นิรุษา ศิริวริษกุล. (2560). ผลกระทบของความได้เปรียบจากทรัพยากรที่จับต้องไม่ได้ต่อความ สัมพันธ์ระหว่างทุนความสัมพันธ์และคุณค่าของลูกค้าของอุตสาหกรรมการผลิตในประเทศไทย. Modern Management Journal, 15(2), 29-36.
นิสดาร์ก เวชยานนท์. (2551). ทุนมนุษย์ : ตัวชี้วัดทุนมนุษย์ระดับองค์การ. ค้นเมื่อ 19 มีนาคม 2560, จาก https://so02.tcithaijo.org/index.php/JournalGradVRU/article/download/97773/7616.
ปาณมน จันทบุตร และสุนีย์รัตน์ วุฒิจินดานนท์. (2563) คำจำกัดความ การแบ่งหมวดหมู่ การวัดและการรายงานทุนทางปัญญา: การทบทวนวรรณกรรม. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 37(2), 165-194.
เปขณางค์ ยอดมณี. (2566). ความผูกพันในงานของพนักงานที่ปฏิบัติงานในกลุ่มอุตสาหกรรมยานยนต์ของประเทศไทยระหว่างการปฏิบัติงานที่บ้านในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดโรคติดเชื้อโคโรนาไวรัส 2019. Journal of Multidisciplinary in Humanities and Social Sciences, 6(2), 558-569.
ผกามาศ บุตรสาลี, และฐิตาภรณ์ สินจรูญศักดิ์. (2564). ทุนทางปัญญาเครื่องมือวัดมูลค่ากิจการ. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ มนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์, 12(1), 127-141.
พรลักษมิ์ พลเดช. (2563). การกำกับดูแลกิจการทุนทางปัญญาและผลการดำเนินงานของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (Doctoral dissertation, Maejo University). 24, 225-229. ค้นเมื่อ 19 เมษายน 2561, จาก from http://ir.mju.ac.th/dspace/handle/123456789/1156.
พร้อมพร ภูวดิน, สุมาลี เอกพล, สุนิษา ธงจันทร์, สมเกียรติ์ ฉายพระพักตร์ และ คุณากร ไวยวุฒิ. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างทุนทางปัญญา ประสิทธิภาพการดำเนินงานและการเติบโตที่ยั่งยืนของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารวิชาชีพบัญชี, 20(66), 99-121.
พัทธ์ธีรา จิรอุดมสาโรจน์, พัทธนันท์ เพชรเชิดชู, และศิริเดช คำสุพรหม. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างทุนทางปัญญา กับมูลค่ากิจการตามราคาตลาด. วารสารสุทธิปริทัศน์, 34(110), 128-144.
พิชญา เทียนภู่, และวัชระ เวชประสิทธิ์. (2565). กลยุทธ์การสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของผู้ประกอบการตลาดน้ำชุมชน ในเขตภาคกลางของประเทศไทย. Valaya Alongkorn Review, 12(1), 162-177.
ยศธร ทวีพล. (2566). มุมมองทางทฤษฎีและกรณีศึกษากรอบแนวคิดเครือข่ายพันธมิตร นโยบายในนโยบายสาธารณะ. วารสารวิจัยวิชาการ, 6(5), 395-408.
รัตนา ศรีนวน. (2020). การตลาดภายในองค์กรที่ส่งผลต่อการดำเนินงานด้านการเติบโตอย่างยั่งยืนของธุรกิจสำนักงานบัญชี. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 12(3), 39-48.
วรลักษณ์ ลลิตศศิวิมล (2563). แบบจำลองสมการโครงสร้างการพัฒนาทุนมนุษย์ที่ส่งผลต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันเพื่อความสำเร็จในการดำเนินงานของธุรกิจเอกชน ในจังหวัดสงขลา. MUT Journal of Business Administration, 13(2), 79-99.
วรีวรรณ เจริญรูป พวงทอง วังราษฎร์ และนภาภรณ์ ทรัพย์กุลมงคล. (2560). ความสัมพันธ์ ระหว่างทุนมนุษย์กับผลการดำเนินงานของกิจการ: กรณีศึกษาบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 9(3), 43-54.
ศิริพร เสาะแสวง. (2560). การศึกษาประสิทธิภาพการปฏิบัติงานการเงินและบัญชีคณะเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน, มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ศิลปพร ศรีจั่นเพชร และอนุวัฒน์ ภักดี. (2563). หลักการสำคัญของกรอบแนวคิดสำหรับการรายงานทางการเงิน ค.ศ. 2018. วารสารสภาวิชาชีพบัญชี, 2(6), 52-75.
สุพัตรา อภิชัยมงคล, สันนุดีเสลารัตน์และภูมิฐาน รังคกูลนุวัฒน์. (2565). อิทธิพลของการกำกับดูแล กิจการ การเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมและการเปิดเผยข้อมูลทุนทางปัญญา ต่อมูลค่ากิจการ: หลักฐานจากบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารศิลปการจัดการ, 6(4), 1990-2008.
สุพล ดุรงค์วัฒนา. (2549). ตัวแบบและการวิเคราะห์ความถดถอยสำหรับการวิจัยขั้นสูง = Regression models and analysis for advanced research/Regression models and analysis for advanced research สุพล ดุรงค์วัฒนา - [กรุงเทพฯ] : ภาควิชาสถิติ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี, 944 หน้า
อาภรณ์ แกล้วทนงค์. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดเผยทุนทางปัญญากับคุณภาพกำไรและ มูลค่าตามราคาตลาดของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยกลุ่ม อุตสาหกรรมเทคโนโลยี. Suthiparithat, 32(102), 98-112.
อารยา อึงไพบูลย์กิจ. (2559). ปัจจัยเหตุและผลของขีดความสามารถเชิงพลวัตของวิสาหกิจขนาด กลางและขนาดย่อมธุรกิจการขนส่งในประเทศไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(3), 349-363
Alkhatib, A. W., & Valeri, M. (2024). Can intellectual capital promote the competitive advantage? Service innovation and big data analytics capabilities in a moderated mediation model. European Journal of Innovation Management, 27(1), 263-289.
Barney, J. B., & Clark, D. N. (2007). Resource-based theory: Creating and sustaining competitive advantage. Oup Oxford.
Barney, J. B., & Wright, P. M. (1997). On becoming a strategic partner: the role of human resources in gaining competitive advantage. Human Resource Management, 37(1), 31-46.
Bayraktaroglu, A. E., Calisir, F., & Baskak, M. (2019). Intellectual capital and firm performance: an extended VAIC model. Journal of intellectual capital
Bayraktaroglu, A.E., Calisir, F. and Baskak, M. (2019). Intellectual capital and firm performance: an extended VAIC model. Journal of Intellectual Capital, 20(3), 406-425
Bontis, N., Keow, W. C. C., & Richardson, S. (2000). Intellectual capital and business performance in Malaysian industries. Journal of intellectual capital, 1(1), 85-100.
Chen, Y. S., & Chang, C. H. (2013). Utilize structural equation modeling (SEM) to explore the influence of corporate environmental ethics: the mediation effect of green human capital. Quality & Quantity, 47, 79-95.
Chung, K. H., & Pruitt, S. W. (1994). A simple approximation of Tobin's q. Financial management, 70-74.
Edvinsson, L., & Malone, M. S. (1997). Intellectual capital. Harper Business.
Edvinsson, L., & Malone, M. S. (1997). Intellectual capital: The proven way to establish your company's real value by finding its hidden brainpower. London: Piatkus.
Gogan, L. M., Duran, D. C., & Draghici, A. (2015). Structural capital-A proposed measurement model. Procedia economics and finance, 23, 1139-1146.
Kaplan, R. S., & Norton, D. P. (1996). The office of strategy management. Harvard business review, 83(10), 72.
May, G., Barletta, I., Stahl, B., & Taisch, M. (2015). Energy management in production: A novel method to develop key performance indicators for improving energy efficiency. Applied energy, 149, 46-61.
Mehmood, K. K., & Hafeez, M. H. (2017). Companies’ profitability and asset growth within and across ASEAN Khawaja Khalid Mehmood. Paradigms, A Research Journal of Commerce, Economics, and Social Sciences,11(1), 18-25
Michael Litschka, Andreas Markom, Susanne Schunder. (2006). Measuring and analysing intellectual assets: an integrative approach. Journal of Intellectual Capital, 7(2), 160-173.
Midi, H., Sarkar, S. K., & Rana, S. (2010). Collinearity diagnostics of binary logistic regression model. Journal of interdisciplinary mathematics, 13(3), 253-267.
Naumann, E. (1995). Creating customer value: The path to sustainable competitive advantage. (No Title).
Obeidat, U., Obeidat, B., Alrowwad, A., Alshurideh, M., Masadeh, R., & Abuhashesh, M. (2021). The effect of intellectual capital on competitive advantage: The mediating role of innovation. Management Science Letters, 11(4), 1331-1344.
Peteraf, M. A. (1993). The cornerstones of competitive advantage: a resource‐based view. Strategic management journal, 14(3), 179-191.
Porter, M. E., & Millar, V. E. (1985). How information gives you competitive advantage.
Pulic, A. (2000). VAIC™–an accounting tool for IC management. International journal of technology management, 20(5-8), 702-714.
Stewart, T. A. (1997). Intellectual capital. The new wealth of organizations. NY-L., Doubleday/Currency, Copyright.
Sullivan Jr, P. H., & Sullivan Sr, P. H. (2000). Valuing intangibles companies–An intellectual capital approach. Journal of Intellectual capital, 1(4), 328-340.
Susanti, N., Widajatun, V. W., Aji, M. B., & Nugraha, N. M. (2020). Implications of Intellectual Capital Financial Performance and Corporate Values. International Journal of Psychosocial Rehabilitation, 24(07), 6588-6599.
Timothy, K. M. (2011). Strategies Adopted by Mid-level Colleges in Kenya to Cope With Challenges of Globalization: a Case Study of Kenya Institute of Management (Doctoral dissertation, University Of Nairobi).
Wolfe, J., & Sauaia, A. C. A. (2005). The Tobin q as a business game performance indicator. Simulation & Gaming, 36(2), 238-249
