การปรับใช้บริบทจากอาคารเก่าที่พัฒนาสู่หอศิลป์เอกชน: กรณีศึกษา วารินแล็บ คอนเท็มโพรารี กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเป็นมา แนวคิดและรูปแบบการปรับใช้พื้นที่อาคารเก่าซึ่งพัฒนากลายเป็นหอศิลป์เอกชน โดยใช้กรณีศึกษาจากวารินแล็บ คอนเท็มโพรารี (Warin Lab Contemporary) กรุงเทพมหานคร ที่มีความน่าสนใจในการบริหารจัดการ และนำเสนอนิทรรศการศิลปะซึ่งมีความเชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ของอาคารเก่า โดยศึกษาจากการสัมภาษณ์จากผู้บริหารและทีมงานของวารินแล็บ คอนเท็มโพรารี ตลอดจนศึกษาจากการเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้องมาวิเคราะห์และสรุปผลแนวทางการปรับใช้อาคารเก่าเพื่อพัฒนาเป็นหอศิลป์เอกชนแห่งนี้ ผลการศึกษาพบว่า วารินแล็บ คอนเท็มโพรารี มีการปรับเปลี่ยนประโยชน์ใช้สอยโดยนำอาคารเก่าที่มีคุณค่าทั้งทางด้านสถาปัตยกรรม และประวัติความเป็นมาของเจ้าของอาคารในอดีต ซึ่งเป็นผู้มีคุณูปการด้านสิ่งแวดล้อมให้แก่ประเทศไทยมาปรับเปลี่ยน ตีความใหม่ในรูปแบบของตนเอง และเหมาะสมกับยุคปัจจุบัน โดยการปรับใช้พื้นที่ยังคงอนุรักษ์รูปแบบสถาปัตยกรรมดั้งเดิมไว้ รวมถึงแนวคิดการบริหารจัดการและการนำเสนอเรื่องราวนิทรรศการศิลปะซึ่งมุ่งเน้นเรื่องสิ่งแวดล้อม ซึ่งมีความเชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ผู้เป็นเจ้าของดั้งเดิมของอาคารเก่าแก่แห่งนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นไปในทิศทางเดียวกัน ส่งผลให้เกิดการส่งผ่านทางความรู้สึกสัมผัสของถิ่นที่และการสร้างเอกลักษณ์ที่น่าจดจำให้กับหอศิลป์แห่งนี้