การจัดการความรู้เกี่ยวกับสิทธิและหน้าที่ของลูกจ้างที่มีต่อนายจ้างของพนักงานเอกชนที่ทำงานภายในอำเภอเมืองจังหวัดบุรีรัมย์
คำสำคัญ:
การจัดการความรู้, สิทธิและหน้าที่ของลูกจ้าง, พนักงานเอกชนบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ เพื่อศึกษาและประเมินความรู้เกี่ยวกับสิทธิและหน้าที่ของลูกจ้างที่มีต่อนายจ้างตามกฎหมายแรงงาน และเพื่อศึกษาและจัดการความรู้เกี่ยวกับสิทธิและหน้าที่ของลูกจ้างที่มีต่อนายจ้างตามกฎหมายแรงงานเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการทำงานให้กับหน่วยงานเอกชนภายในอำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัยได้แก่ กลุ่มพนักงานเอกชนภายในอำเภอเมืองบุรีรัมย์จำนวน 100 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในงานวิจัยได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบบแบแบบสอบถามประเมินความรู้ของตนเองที่มีต่อกฎหมายเกี่ยวกับสิทธิและหน้าที่ของลูกจ้างตามกฎหมายแรงงานอยู่ในระดับ น้อย แนวทางในการจัดการความรู้เกี่ยวกับสิทธิและหน้าที่ของลูกจ้างนั้น ควรมีการจัดกระบวนการเชิงปฏิบัติการ จัดรูปแบบเกมให้เล่น และจัดให้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เกี่ยวกับกฎหมายแรงงาน
References
ขนิษฐา กาญจนรังษีนนท์. (2555). การสร้างเครือข่ายเพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ: ส านักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีระพงษ์ แก้วหาวงษ์. (2544). กระบวนการเสริมสร้างชุมชนเข้มแข็งประชาคม ประชาสังคม. พิมพ์ครั้งที่ 4. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.
มานิตย์ วานิชวัตถากร. (2545). ความรู้ความเข้าใจ และปัญหาการละเมิด สิทธิอันพึงควรได้รับตามกฎหมายของลูกจ้างในโรงงานอุตสาหกรรมของนิคมอุตสาหกรรม มาบตาพุด จังหวัดระยอง (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สันติ กาญจนมิตร. (2553). ความรู้ ความเข้าใจของประชาชนกับ ขั้นตอนการปฏิบัติตามพระราชบัญญัติ
ควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 กรณีศึกษา: ในเขตพื้นที่เทศบาล ตำบลโคกโพธิ์ อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี(วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
Davenport, T., & Prusak, L. (1998). Working knowledge: How organizations manage what they know. Boston: Harvard Business School Press.
Srinivas, R., & Venkat, G.R. (2007). Effect of Distributor Design on Temperature Profiles in the Fluidized Bed during the Combustion of Rice Husk. Combustion Science and Technology, 179, 1589-1603
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ ในการตีพิมพ์บทความ
จะโชว์ตอนที่ ผู้ส่งบทความ ตีพิมพ์ ต้องกด accept
