การพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาด้วยการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาและการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน หน่วยว่าวบุหลัน สำหรับนักเรียนชั้นอนุบาล 3 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ฝ่ายประถมศึกษา)

Main Article Content

Tawatchai Sritep
Wimol Chaisen
panuwat Titisirinun
Yuppadee Yoswarissakul
Mawatdah Salaeh

บทคัดย่อ

การพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาด้วยการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาและการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน หน่วยว่าวบุหลัน สำหรับนักเรียนชั้นอนุบาล 3 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ฝ่ายประถมศึกษา) การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและประเมินคุณภาพของแผนการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาและการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน หน่วยว่าวบุหลัน 2) ศึกษาผลการพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นอนุบาล 3 ที่ได้รับการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาและการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน หน่วยว่าวบุหลัน และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นอนุบาล 3 ที่มีต่อการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาและการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน หน่วยว่าวบุหลัน กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนชั้นอนุบาล 3/2 จำนวน 35 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบยกกลุ่มโดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยในการสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1) แผนการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาและการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน หน่วยว่าวบุหลัน 2) แบบประเมินทักษะการแก้ปัญหา 3) แบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียนชั้นอนุบาล 3 ที่มีต่อการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาและการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน หน่วยว่าวบุหลัน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐาน (t-test dependent)


          ผลการวิจัยพบว่า 1) แผนการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาและการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน หน่วยว่าวบุหลันมีความสอดคล้องและเหมาะสม 2) นักเรียนมีทักษะการแก้ปัญหาหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) นักเรียนชั้นอนุบาล 3 แสดงความพึงพอใจในระดับมาก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
Sritep , T. ., Chaisen , W. ., Titisirinun, panuwat, Yoswarissakul, Y. ., & Salaeh, M. . (2025). การพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาด้วยการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาและการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน หน่วยว่าวบุหลัน สำหรับนักเรียนชั้นอนุบาล 3 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ฝ่ายประถมศึกษา). วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 36(2), 184–196. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/edupsu/article/view/273537
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

สนธยา เครือจันทร์ และคณะ. (2560). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิด STEM Education เพื่อส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์. วารสารวิจัยทางการศึกษา, 14(3), 55-68.

สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดปัตตานี. (2562). ภูมิปัญญาท้องถิ่นจังหวัดปัตตานี. สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดปัตตานี.

โรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี. (2566). รายงานการประเมินตนเองของโรงเรียน ประจำปีการศึกษา 2566.

Bybee, R. W. (2013). The case for STEM education: Challenges and opportunities. NSTA Press.

Diamond, A. (2013). Executive functions. Annual Review of Psychology, 64, 135-168. https://doi.org/10.1146/annurev-psych-113011-143750

Epstein, J. L. (2018). School, family, and community partnerships: Preparing educators and improving schools. Routledge.

Hernandez, P. R., Bodin, R., Elliott, J. W., Ibrahim, B., Rambo-Hernandez, K. E., & Chen, L. (2014). Connecting the STEM dots: Measuring the effect of an integrated engineering design intervention. Journal of Research in STEM Education, 1(1), 5-11.

Johnson, C. C., Peters-Burton, E. E., & Moore, T. J. (2019). STEM road map: A framework for integrated STEM education. Routledge.

Lave, J., & Wenger, E. (1991). Situated learning: Legitimate peripheral participation. Cambridge University Press.

Melaville, A. I., Berg, A. C., & Blank, M. J. (2006). Community-based learning: Engaging students for success and citizenship. Coalition for Community Schools.

Miller, R. (2000). Caring for new life: Essays on holistic education. Foundation for Educational Renewal.

Moomaw, S., & Davis, J. A. (2010). STEM comes to preschool. Young Children, 65(5), 12-18.

National Association for the Education of Young Children. (2012). Technology and interactive media as tools in early childhood programs serving children from birth through age 8.

National Research Council. (2012). A framework for K-12 science education: Practices, crosscutting concepts, and core ideas. National Academies Press.

Piaget, J. (1952). The origins of intelligence in children. International University Press.

Piaget, J. (1970). Genetic epistemology. Columbia University Press.

Shonkoff, J. P., & Phillips, D. A. (2000). From neurons to neighborhoods: The science of early childhood development. National Academy Press.

Sobel, D. (2004). Place-based education: Connecting classrooms and communities. The Orion Society.

Stein, D. (1998). Situated learning in adult education. ERIC Clearinghouse on Adult, Career, and Vocational Education.

Wang, H., Moore, T., Roehrig, G., & Park, M. (2021). STEM integration: Teacher perceptions and practice. International Journal of STEM Education, 8(1), 10-27. https://doi.org/10.1186/s40594-021-00285-3

Wiggins, G. (1998). Educative assessment: Designing assessments to inform and improve student performance. Jossey-Bass.

World Economic Forum. (2020). The future of jobs report 2020. World Economic Forum.