ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาความยั่งยืนของเกษตรกรรมแบบผสมผสานตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง ชุมชนบ้านไทรงาม ตำบลนิคม อำเภอสตึก จังหวัดบุรีรัมย์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงผสมผสาน มีวัตถุประสงค์คือ 1) ศึกษาสภาพปัญหาด้านวิถีชีวิตของเกษตรกรรม 2) เพื่อพัฒนาปัจจัยการประกอบอาชีพเกษตรกรรม และ 3) เสนอแนวทางการพัฒนาเกษตรแบบผสมผสานตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพ ใช้แบบสอบถามและการสัมภาษณ์เกษตรกรที่ทำเกษตรกรรมที่มีภูมิลำเนาอยู่บ้านไทรงาม จำนวน 200 คน ผลการวิจัยพบว่า วิถีชีวิตของชุมชนส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมมีรายได้ต่อเดือนอยู่ที่ 10,001 ถึง 15,000 บาท การวิเคราะห์ข้อมูลด้านการพัฒนาของเกษตรกรรมบ้านไทรงามมีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมาก (= 4.37) และรายด้านมากที่สุด ได้แก่ ปัจจัยด้านแรงจูงและการได้ฝึกอบรม (= 3.61) แนวทางพัฒนาเกษตรกรแบบผสมผสานสู่ความสำเร็จของชุมชนบ้านไทรงาม ได้จาก 4 ปัจจัยคือ 1) การปรับเปลี่ยนทัศนคติ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ศึกษาดูงานเพื่อเป็นต้นแบบ 2) การทดลองปลูกพืชหมุนเวียนทำให้มีอาหารไว้บริโภคอย่างเพียงพอ เพื่อให้เกิดแรงจูงใจ 3) ชุมชนเกิดการพัฒนาอาชีพ ปลูกพืชที่ตรงกับความต้องการของตลาด จากการปลูกพืชระยะสั้น ระยะยาวหมุนเวียนสามารถนำออกจำหน่ายได้ตลอดปี และ 4) ใช้พื้นที่น้อยแต่ผลตอบแทนมากเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ที่สำคัญเทศบาลตำบลนิคม เล็งเห็นความสำเร็จได้นำไปบรรจุไว้ในแผนเทศบัญญัติด้านเกษตรเชิงท่องเที่ยว ประจำปี 2565 สู่ชุมชนยั่งยืน