ปัญหาความรับผิดของผู้เช่าซื้อรถจักรยานยนต์ กรณีรถจักรยานยนต์สูญหาย อันมิใช่ความผิดของผู้เช่าซื้อ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาความรับผิดของผู้เช่าซื้อรถจักรยานยนต์ กรณีรถจักรยานยนต์สูญหายอันมิใช่ความผิดของผู้เช่าซื้อ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ กฎหมายว่าด้วยข้อสัญญาไม่เป็นธรรมและกฎหมายคุ้มครองผู้บริโภค เพื่อเสนอแนะแนวทางในการปรับปรุงแก้ไขและเพิ่มเติมบทบัญญัติกฎหมาย โดยกำหนดวิธีวิทยาการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วยการวิจัยเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก ในการรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ลักษณะเช่าซื้อยังมีความไม่ชัดเจนหลายประการจึงต้องนำกฎหมายลักษณะเช่าทรัพย์มาใช้บังคับโดยอนุโลม แต่เนื่องจากกฎหมายทั้งสองลักษณะไม่เหมือนกัน ดังนั้นการนำกฎหมายลักษณะเช่าทรัพย์มาใช้บังคับบางครั้งจึงยังไม่เหมาะสมและก่อให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับการเช่าซื้อ ไม่ว่าจะเป็นด้านหน้าที่ของผู้เช่าซื้อ ด้านความระงับแห่งสัญญาเช่าซื้อ ด้านหน้าที่และความรับผิดของผู้ให้เช่าซื้อกรณีสัญญาเช่าซื้อระงับลง ต้องคืนเงินส่วนต่างที่ได้รับไว้คืนหรือไม่ คำนวณอย่างไร และด้านข้อสัญญาที่ขัดต่อความสงบเรียบร้อย ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้จึงเสนอแนะให้ (1) เพิ่มบทบัญญัติเกี่ยวกับหน้าที่ของผู้เช่าซื้อให้ชัดเจน (2) กำหนดความระงับแห่งสัญญาเช่าซื้อ เช่น กรณีทรัพย์สินที่เช่าซื้อสูญหายให้สัญญาเช่าซื้อระงับลง (3) กำหนดหน้าที่ของผู้ให้เช่าซื้อคืนเงิน (ถ้ามี) กรณีสัญญาเช่าซื้อระงับเพราะทรัพย์สินที่เช่าซื้อสูญหายอันมิใช่ความผิดของผู้เช่าซื้อ และกำหนดวิธีการคำนวณเงินคืน และ (4) กำหนดเกี่ยวกับข้อสัญญาที่ขัดต่อความสงบเรียบร้อย เช่น สัญญาเช่าซื้อกำหนดให้ผู้เช่าซื้อต้องรับผิดเพื่อความสูญหายอันมิใช่ความผิดของผู้เช่าซื้อ