ผลของโปรแกรมการละเล่นพื้นบ้านไทยควบคู่กับการฝึกกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวที่มีต่อความเร็วและความคล่องแคล่วว่องไวของนักฟุตบอลชาย ชั้นประถมศึกษาตอนปลาย

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลของการฝึกด้วยโปรแกรมการละเล่นพื้นบ้านไทยควบคู่กับการฝึกแกนกลางลำตัวที่มีต่อความเร็วและความคล่องแคล่วว่องไวของนักฟุตบอลชาย ชั้นประถมศึกษาตอนปลาย กลุ่มตัวอย่างเป็นนักฟุตบอลชาย โรงเรียนชุมชนสามพร้าว จังหวัดอุดรธานี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้วิธีการสุ่มแบบเจาะจง จำนวน 36 คน โดยกลุ่มทดลอง (18 คน) โปรแกรมการละเล่นพื้นบ้านไทยควบคู่กับการฝึกกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัว และกลุ่มควบคุม (18 คน) ฝึกตามโปรแกรมฟุตบอลตามปกติ สัปดาห์ละ 3 วัน เป็นเวลา 8 สัปดาห์ เก็บข้อมูลโดยใช้แบบทดสอบความเร็วด้วยการวิ่ง 40 เมตร และความคล่องแคล่วว่องไวด้วย SEMO Agility Test ทำการทดสอบก่อนการฝึก ระหว่างฝึก 4 สัปดาห์ และหลังการฝึก 8 สัปดาห์ และวิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานโดยหาคะแนน t-test และวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 หากพบความแตกต่างทดสอบความแตกต่างรายคู่ ด้วยวิธีการแบบแอลเอสดี ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังการทดลองด้วยโปรแกรมการละเล่นพื้นบ้านไทยควบคู่กับการฝึกกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวเป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ ค่าความเร็วในการวิ่งและความคล่องแคล่วว่องไว ในกลุ่มทดลองลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในขณะที่กลุ่มควบคุมไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05สรุปผลการวิจัย ภายหลังได้รับโปรแกรมการฝึกที่ใช้การละเล่นพื้นบ้านไทยควบคู่กับการฝึกกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัว พบว่า ความเร็วและความคล่องแคล่วว่องไวมีความแตกต่างกัน