Local Information Sources for Learning Promotion: A Case Study of Mabgrad Witthaya School, Mabgrad Subdistrict, Phra Thong Kham District, Nakhon Ratchasima Province
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were to 1) collect and categorize local information sources
for applying to the teaching activities of Mabgrad Witthaya School, Mabgrad Subdistrict, Phra
Thong Kham District, Nakhon Ratchasima Province, and 2) study needs for using local information resources for teaching and learning of Mabgrad Witthaya School, Mabgrad Subdistrict,
Phra Thong Kham District, Nakhon Ratchasima Province. This research was survey research.
The instruments for data collection consisted of the record forms used for compilation and
categorization of data. The area of study covered 8 villages in Mabgrad Sub-district, Phra Thong
Kham District, Nakhon Ratchasima Province. The data analysis involved document analysis,
feld study and structured interview based on a triangulation technique. The needs of using
local information provided the structured-questionnaire for the collection of data and 16
respondents had completed the questionnaires. Percentage, mean, and standard deviation
were employed in the data analysis. The majority results were as follows:
1. There are 102 information sources can be applied to teaching and learning at
Mabgrad Witthaya School consisted of 4 types i.e. 1) 45 institutional information resources, 2)
14 place resources, 3) 14 personal resources, and 4) 29 event resources.
2. Teacher’s needs for using local information resources for teaching and learning
on a large scale for all resources were most needed. Considering each aspect, the personal
resources was the highest level and followed by the event resources, institutional information
resources, and place resources respectively.
Article Details
- ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำเว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
- เนื้อหาต้นฉบับที่ปรากฏในวารสารเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาด อันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
References
(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ
ขนิษฐา รุ่งกิจเลิศสกุล. (2546). การใช้แหล่งวิทยาการในชุมชนเพื่อพัฒนาการเขียนเล่าเรื่องของ
นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. เชียงใหม่ : บัณฑิต
วิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
จันทิมา เขียวแก้ว. (2558). เอกสารประกอบการสอนการจัดการสารสนเทศเพื่องานนิเทศศาสตร์.
กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัย หอการค้าไทย.
ชัชวาล วงษ์ประเสริฐ. (2537). บริการสารนิเทศ. ปทุมธานี : สาขาสารนิเทศ คณะนิเทศศาสตร์
มหาวิทยาลัยรังสิต.
ชัยพจน์ รักงาม. (2542). แหล่งเรียนรู้เพื่อเป็นคนรอบรู้. วารสารวิชาการ, 2(4), 31-33.
ณรงค์ ก๋องแก้ว. (2541). การใช้แหล่งวิทยาการท้องถิ่นในการพัฒนาหลักสูตรกลุ่มสร้างเสริม
ประสบการณ์ชีวิต ของโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำานักงานการประถมศึกษาจังหวัดลำาพูน.
วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต(การประถมศึกษา) เชียงใหม่ : บัณฑิต
วิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ทองสวน โสดาภักดิ์. (2549). การพัฒนาแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เรื่องเกษตรกรรมพึ่งตนเอง
โดยใช้แหล่งเรียนรู้ท้องถิ่นกลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโลยี ชั้นมัธยมศึกษา
ปีที่ 1. การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต (หลักสูตรและการสอน)
มหาสารคาม : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
นรินทร์ สังข์รักษา. (2549). การจัดการความรู้ : ฐานความรู้สู่สังคมธรรมานุภาพ. วารสาร
ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 4(1-2), 19-28.
นิดา นิ่มวงษ์. (2559). การใช้แหล่งเรียนรู้เพื่อจัดการเรียนการสอนของครูโรงเรียนธัญรัตน์ สังกัด
สำานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต
(การบริหารการศึกษา) ปทุมธานี : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยปทุมธาน
บุญญลักษม์ ตำานานจิตร. (2554). แนวทางการพัฒนาการใช้สารสนเทศประกอบการจัด
ประสบการณ์การเรียนรู้ของผู้ดูแลเด็กในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กของประเทศไทย. กรุงเทพฯ :
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
พยอม ยุวะสุต. (2550). “การเข้าถึงสารสนเทศ”. สืบค้นเมื่อ 25 กรกฎาคม 2560, จาก
http://wachum.org/payom/doc7-1.html
พรรณี เสี่ยงบุญ. (2554). การพัฒนาแหล่งเรียนรู้ในสถานศึกษาเพื่อจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็น
สำาคัญ โรงเรียนบ้านหนองบัวคู อำาเภอนาดูน สำานักงานเขตพื้นที่การศึกษามหาสารคาม
เขต 2. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 5(1), 109-120.
ไมตรี จันทรา. (2548). การใช้แหล่งเรียนรู้ในชุมชนประกอบการจัดการเรียนรู้ของครู ในสถานศึกษา
ขั้นพื้นฐาน สังกัด สำานักงานเขตพื้นที่การศึกษา นครศรีธรรมราช เขต 1. วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา) นครศรีธรรมราช : บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
ภีมศักดิ์ เอ้งฉ้วน. (2556). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการเลือกแหล่งสารสนเทศ:กรณีศึกษาของนักศึกษา
อาเซียนในประเทศ ไทย. กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำาแหง
รัถพร ซังธาดา. (2541). สารนิเทศและการศึกษาค้นคว้า. มหาสารคาม: ภาควิชาบรรณารักษศาสตร์
และสารสนเทศศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วราพรรณ อภิศุภะโชค. (2553). การเปรียบเทียบพฤติกรรมการแสวงหาสารสนเทศของอาจารย์
คณะมนุษยศาสตร์ และคณะ วิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสาร
มนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 17(2), 57-70.
ศิริรัตน์ จำาปีเมือง. (2553). ความรู้ที่จำาเป็นของคนยุคเศรษฐกิจฐานความรู้. วารสารศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยนเนรศวร, 12(1), 165-171.
สำานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2543). ยุทธศาสตร์การเรียนรู้ตลอดชีวิตในศตวรรษที่
21: สหราชอาณาจักร. กรุงเทพฯ: องค์การค้าคุรุสภา.
สำานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). “แผนพัฒนาเศรษฐกิจและ
สังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560 – 2564”. สืบค้นเมื่อ 19 มิถุนายน 2560, จาก
http://www.nesdb.go.th.
สุพิมล วัฒนานุกูล. (2556). “Information Access การเข้าถึงสารสนเทศ”. สืบค้นเมื่อ 25 กรกฎาคม
2560, จาก teacher2.aru.ac.th/thanoo/images/stories/information/lesson1.pdf
สุภางค์ จันทวานิช. (2547). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
อลงกรณ์ จุฑาเกตุ. (2556). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาแหล่งการเรียนรู้ตลอดชีวิต :
พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต (การศึกษาตลอดชีวิต
และการพัฒนามนุษย์) กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.