ผลการจัดกิจกรรมการว่ายน้ำ ตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนที่ได้รับการจัดกกิจกรรมการว่ายน้ำ ตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ 2) ศึกษาทักษะปฏิบัติการว่ายน้ำของนักเรียนหลังเรียนที่ได้รับการจัดกิจกรรมการว่ายน้ำ โดยเทียบกับเกณฑ์ร้อยละ 70 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ที่มีต่อการจัดกิจกรรมการว่ายน้ำ
กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6/2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม ปีการศึกษา 2564 จำนวน 29 คน ได้มาด้วยการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยในการสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดกิจกรรมการว่ายน้ำ ตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน จำนวน 12 แผน 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนการว่ายน้ำ ตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีลักษณะเป็นแบบปรนัยชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก จำนวน 50 ข้อ 3) แบบประเมินทักษะปฏิบัติการว่ายน้ำ จำนวน 7 ข้อ และ4) แบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อการเรียนด้วยการจัดกิจกรรมการว่ายน้ำ ตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน มีลักษณะเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 10 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยและ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบสมมติฐานด้วยสถิติการหาค่า t แบบ Dependent Samples t-test
ผลการวิจัยพบว่า
- ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนที่ได้รับการจัดกิจกรรมการว่ายน้ำ ตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
- ทักษะปฏิบัติการว่ายน้ำของนักเรียนหลังเรียนด้วยกิจกรรมการว่ายน้ำ ตามแนวคิดการพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ ผ่านเกณฑ์ทุกคน
- นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการเรียนด้วยการจัดกิจกรรมการว่ายน้ำ ตามแนวคิดพัฒนาทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ อยู่ในระดับมาก
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำเว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
- เนื้อหาต้นฉบับที่ปรากฏในวารสารเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาด อันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
References
กมลวรรณ ตั้งธนกานนท์. (2555). การประเมินทักษะพิสัยเอกสารชุดวิชาการพัฒนาเครื่องมือวัด จิตพิสัยและทักษะพิสัย.
กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.
. (2559). การวัดและการประเมินทักษะปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
กรมแพทย์ทหารเรือ. (2557). คู่มือแนวทางการปฏิบัติการฉุกเฉินทางน้ำและทะเล. นนทบุรี : บริษัท อัลทิเมท พริ้นติ้ง.
กรมควบคุมโรค. (2562). องค์การอนามัยโลก ชูมาตรการป้องกันการจมน้ำของไทย เน้นใช้กลยุทธ์ทีมผู้ก่อการดี เครือข่าย
ร่วมแสดงผลงานในการประชุมเพื่อป้องกันการจมน้ำ 16 ประเทศ. สืบค้นวันที่ 6 มิถุนายน 2563 จาก https://gnews.apps.go.th/news?news=4429
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กัญยารัตน์ พลอยศิริภูริช. (2563). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติต่อภาษาจีนโดยใช้รูปแบบการเรียนการ
สอนบทบาทสมมติร่วมกับชุดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาจีนเพื่อสื่อสาร สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ ค.ม. (หลักสูตรและการสอน). นนทบุรี : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
กาญจนา คุณารักษ์. (2541). หลักสูตรและการสอน. นครปฐม : โรงพิมพ์มหาวิทยาศิลปากร.
ทิศนา แขมมณี. (2545). รูปแบบการเรียนการสอน : ทางเลือกที่หลากหลาย. พิมพ์ครั้งที่ 1 กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ
มหาวิทยาลัย.
. (2553). ศาสตร์การสอน. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์.
นิพล อินนอก. (2550). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง พื้นที่ผิวแลปริมาตร กลุ่ม สาระการเรียนรู้
คณิตศาสตร์ ทักษะทางสังคม และการคิดวิเคราะห์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาบุรีรัมย์ เขต 1. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (หลักสูตรและการสอน). มหาสารคาม : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
ประสาท อิศรปรีดา. (2547). จิตวิทยาการเรียนรู้กับการสอน. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ปริญญา จเรรัชต์ และคณะ. (2546). ความพึงพอใจของเกษตรกรผู้ผลิตและผู้ใช้เสบียงสัตว์
จังหวัดสุพรรณบุรี. รายงานวิจัยในการฝึกอบรมหลักสูตรพัฒนานักวิจัย กรมปศุสัตว์ เบื้องต้น รุ่นที่ 1 กรมปศุสัตว์กระทรวงเกษตรและสหกรณ์การเกษตร.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2546). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ : ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2551). การวิจัยเพื่อการพัฒนาการเรียนรู้ : ปฏิบัติการในชั้นเรียน. กรุงเทพฯ : วิทยาลัยการฝึกหัดครู มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
ยุพา มานะจิตต์. (2538). เอกสารการอบรมการทำวิจัย. กรุงเทพฯ : ภาควิชาวัดผลและวิจัย
การศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รายงานการว่ายน้ำสู่ความเป็นเลิศโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. (2562). รายงานการ ว่ายน้ำสู่ความเป็นเลิศ. บุรีรัมย์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
รังสรรค์ โฉมยา. (2554). จิตวิทยา : พื้นฐานในการทำความเข้าใจพฤติกรรมมนุษย์. พิมพ์ครั้งที่ 2.
มหาสารคาม : สำนักพิมพ์มหาวืทยาลัยมหาสารคาม.
รุจิร์ ภู่สาระ. (2545). การเขียนแผนการเรียนรู้. กรุงเทพฯ : บุ๊คพอย.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2539). การวัดด้านจิตพิสัย. กรุงเทพฯ : สุวีริยาศาส์น.
วราภรณ์ ช่วยนุกิจ. (2544). เทคนิคการสอนภาษาอังกฤษ. เชียงใหม่ : ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2545). พัฒนาการเรียนการสอน. มหาสารคาม : ภาควิชาหลักสูตร
และการสอนคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วีระ มนัสวานิช. (2546). เทคนิคการว่ายน้ำสำหรับนักว่ายน้ำ ครู และผู้สอน. กรุงเทพฯ :
โอเดียนสโตร์
ศุกล อริยสัจสี่สกุล. (2560). ว่ายน้ำกีฬาเพื่อทุกคน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
สกายบุ๊กส์. (2547). ว่ายน้ำรวมกฎกติกาและพื้นฐานการเล่น. ปทุมธานี : สยามสปอร์ตซินดิเคท.
สมจัด ประทัยงามและคณะ. (2562). การพัฒนาทักษะการว่ายน้ำ กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา โดยใช้
รูปแบบทักษะปฏิบัติของเดวีส์ สำหรับนักเรียนชั้นประมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ ค.ม. (หลักสูตรและการสอน).
ศรีสะเกษ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.
สมนึก ภัททิยธนี. (2546). การวัดผลการศึกษา. กาฬสินธุ์ : ประสานการพิมพ์.
. (2553). การวัดผลการศึกษา. มหาสารคาม : ภาควิชาวิจัยและพัฒนาการศึกษา
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมบัติ ท้ายเรือคำ. (2547). การวิจัยการศึกษาเบื้องต้น. มหาสารคาม : ภาควิชาวิจัยและพัฒนา
การศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2554). การผลักดันนโยบายการดำเนินงานป้องกันเด็กจมน้ำ.
พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี : โรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ทหาร ผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2561). คู่มือปฏิบัติการการป้องกันการจมน้ำ. นนทบุรี : รำไทยเพรส .
สุชาดา เกิดมงคลการ และ ส้ม เอกเฉลิมเกียรติ. (2552). รูปแบบการป้องกันการจมน้ำของเด็กในพื้นที่นำร่อง. กรุงเทพ :
โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
สุวรรณี สมปราชญ์. (2562). ประเมินผลการดำเนินงานป้องกันการจมน้ำในเด็กอายุ 0-14 ปี จังหวัดนครราชสีมา วารสาร
วิจัยและพัฒนาด้านสุขภาพ. ปีที่ 2 ฉบับที่ 1 : สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครราชสีมา.
สุวัฒน์ กลิ่นเกษร. (2559). กีฬาว่ายน้ำ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิทย์ มูลคำ. (2549). การเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นการคิด. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ :
โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์
แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2554). ความเที่ยงตรงเนื้อหา. นครราชสีมา : คณะศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.
โสภณ เมฆธน. (2556). เด็กไทย 5-14 ปี ว่ายน้ำเป็นแค่ 23.7%. สืบค้นเมื่อ 6 มิถุนายน 2563 จาก
หลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. (2558). ฉบับปรับปรุงตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้น
พื้นฐาน พุทธศักราช 2551. บุรีรัมย์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
แหวนเพชร ทวีศักดิ์สมบูรณ์. (2553). การเปรียบเทียบผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทย
ด้านการอ่านเชิงวิเคราะห์ระหว่างการใช้แบบฝึกทักษะกับแผนผังความคิดของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (หลักสูตรและการสอน). มหาสารคาม :
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลมหาสารคาม.
อภิชาต อ่อนสร้อย และปรีชา ศิริรัตน์ไพบูลย์. (2555). กีฬาเพื่อการเรียนรู้และพัฒนาคุณภาพชีวิต. ปทุมธานี : รัน ทู วิชั่น.
อัจฉรา สุขอารามณ์. (2543). การตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้างของแรงจูงใจภายใน : ปัจจัยที่สัมพันธ์กับ
แรงจูงใจภายใน. กรุงเทพฯ : สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2546). วิธีการจัดการเรียนรู้ : เพื่อพัฒนากระบวนการคิด.
พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
อารี พันธ์มณี. (2546). จิตวิทยาสร้างสรรค์การเรียนการสอน. กรุงเทพฯ : ใยไหมเอดูเคท.
Davies, I.K. (1971). The management of learning. London : McGraw – Hill.
Harrow, A.J. (1972). A taxonomy of the psychomotor domain. New York : David McKay.
. (1972). A taxonomy of the psychomotor domain : A Guide for Developing Behavioral
Objectives. New York : David McKay.
Fitzpatrick, R. & Morrison E.J. (1971). Performance and product evaluation. In R.L. Thorndike Ed. Educational measurement. 2nd ed. (pp. 237 – 270). Washington DC. American Council on Education.
Fitz-Gibbon, carol Taylor, Lyons Morris and Lynn, ji.auth. (1987). How to design a
program evaluation. Newbury Park : Sagh.
Lane, S. & Stone, C.A. (2006). Performance assessment. In R.L. Brennan (Ed). Educational measurement. (4 th ed). (pp. 387-424). Westport CT : Praeger.
Simpson, D. (1972). Teaching physical education: A system approach. Boston : Houghton Mufflin Co.
. (1972). The classification of educational objectives in the psychomotor domain: The psychomotor domain. Washington DC: Gryphin House.
The Royal Life Saving Society Australia. (1987). Swimming & Lifesaving The Manual. 2nd ed. Sydney :
Park.