การพัฒนาพื้นที่สีเขียวชนบทเพื่อความยั่งยืน

บทคัดย่อ

การพัฒนาพื้นที่สีเขียวชนบทเพื่อความยั่งยืน มีวัตถุประสงค์คือ (1) การศึกษาลักษณะทางกายภาพพื้นที่สีเขียวชนบทในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (2) การศึกษาทฤษฎีและแนวคิดการออกแบบพัฒนาพื้นที่สีเขียวเพื่อความยั่งยืน (3) แนวคิดและแนวทางการพัฒนาทางกายภาพพื้นที่สีเขียวชนบทเพื่อความยั่งยืน โดยการศึกษาเอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้องและกรณีศึกษาเกี่ยวกับการออกแบบพื้นที่สีเขียวยั่งยืน นำมาวิเคราะห์ ลักษณะทางกายภาพ แนวคิด เป้าหมายและผลที่เกิดขึ้น จากการศึกษาพบว่า พื้นที่สีเขียวชนบทที่สำคัญ คือ พื้นที่สีเขียวธรรมชาติ และพื้นที่สีเขียวเพื่อเศรษฐกิจ มีความสำคัญต่อเศรษฐกิจ แต่ไม่ตอบสนองบทบาทและหน้าที่ของพื้นที่สีเขียวอักทั้งยังสร้างผลกระทบด้านลบต่อสภาพแวดล้อมสวนทางกับแนวคิดพื้นที่สีเขียวยั่งยืน

แนวคิดแนวทางการพัฒนาพื้นที่สีเขียวชนบท คือ (1) ในระดับ Macroscale ภายใต้แนวคิดนิเวศวิทยาภูมิทัศน์และการจัดการแบบองค์รวม การพัฒนาพื้นที่ให้สัมพันธ์กับอัตลักษณ์พื้นที่สูง ที่ราบ และที่ราบลุ่มน้ำ การใช้พื้นที่สีเขียวริ้วยาวของแม่น้ำโขง ชี และแม่น้ำมูล ในการเชื่อมโยงระบบนิเวศทั่วทั้งภูมิภาค เพื่อเชื่อมโยงพื้นที่สีเขียวธรรมชาติ พื้นที่สีเขียวเศรษฐกิจ ฟื้นฟูและรักษาระบบนิเวศลุ่มน้ำ รักษาระดับน้ำ คุณภาพของลุ่มน้ำ ที่ได้รับผลกระทบจากพื้นที่สีเขียวเพื่อเศรษฐกิจ (2) การพัฒนาในระดับ Microscale เช่น การเพิ่มสวนป่า เกษตรป่าไม้ วนเกษตรเกษตรพื้นที่เกษตรที่ราบสูง สร้างความหลากหลายของรูปแบบเกษตรกรรมและพืชเกษตรเพิ่มแปลงปลูกไม้เศรษฐกิจในพื้นที่เกษตรที่ราบต่ำ และพื้นที่เกษตรริมน้ำให้เว้นระยะห่างจากแม่น้ำและปลูกพืชชายน้ำ ไม้พุ่ม ไม้ยืนต้น รักษาระบบนิเวศ ลดความแรงของน้ำ ลดการพังลาย ดักจับตะกอนและสารเคมีจากการเกษตร การใช้พืชเกษตรหลากหลาย ทนต่อน้ำท่วมขัง