โครงการการศึกษาปัจจัยในกระบวนการปรับปรุงอาคารเก่าเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งาน

Main Article Content

ปิยะภัทร เต็มแย้ม

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้เป็นการอธิบายปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับอาคารเก่าที่เป็นลักษณะอาคารประเภทบ้านแถวหรือตึกแถว ผ่านแนวทางทฤษฎีและกระบวนการปรับปรุงอาคาร แสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบโครงสร้างหลักอาคาร ผนังภายใน ผนังภายนอก และบันไดมีผลอย่างชัดเจนต่อการใช้งานตึกแถว ทั้งนี้การดำเนินการวิจัยยังคงมีข้อจำกัดและขอบเขตที่ยังไม่สามารถศึกษาไปถึง คือประเด็นที่เกี่ยวข้องด้านการก่อสร้าง กฎหมาย อาคารและผังเมือง เศรษฐกิจและสังคม และวัฒนธรรมการอยู่อาศัยในอาคารลักษณะที่เป็นบ้านแถวหรือตึกแถว ยังคงเป็นเรื่องจำเป็นที่ต้องสืบค้นและวิจัยเพื่อหาคำตอบให้กับการแก้ไขปัญหาอาคารลักษณะนี้ได้อย่างเป็นองค์รวมต่อไป


     การวิจัยที่มีข้อที่ทำการศึกษาผ่านกระบวนการปรับปรุงออกแบบโดยมี 3 หัวข้อหลักคือ หัวข้อแรกเป็นการพัฒนาด้านเทคนิคโครงสร้างอาคาร หรือการออกแบบ “โครงสร้างรองรับ” (Supports) และ “ส่วนประกอบติดตั้ง” (Infill) โดยเน้นที่การออกแบบรูปแบบ “โครงสร้างรองรับ” สำหรับกิจกรรมที่จะเกิดขึ้นภายในตึกแถว และการพัฒนาโครงสร้างและวัสดุก่อสร้างสำเร็จรูปที่ติดตั้งได้ง่ายโดยผู้อยู่อาศัยเองหรือผู้ที่มีทักษะทางช่าง ทั้งนี้การวิจัยความเป็นไปได้ทางการตลาดและความร่วมมือระหว่างอุตสาหกรรมการก่อสร้างและการออกแบบจำเป็นต้องมีการศึกษาร่วมกัน


     หัวข้อที่สอง ศึกษาการใช้ประเภทอาคารในเชิงลึกมากขึ้น ทั้งการใช้พื้นที่ ความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่ โครงสร้างอาคารต่าง ๆ ที่มีผลต่อการปรับปรุงอาคาร และรูปแบบที่เอื้อให้เกิดการแสดงตัวตนและสอดคล้องกับภาพรวมของสิ่งแวดล้อมภายใน ได้แก่ แสงธรรมชาติและการระบายอากาศ และภายนอกอาคาร ได้แก่ สิ่งแวดล้อมและเมือง เพื่อให้เป็นฐานข้อมูลการออกแบบ “โครงสร้างรองรับ” และ “ส่วนประกอบติดตั้ง” ให้รองรับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงได้มากขึ้น พร้อมกับยกระดับศักยภาพอาคารให้ส่งเสริมคุณภาพการอยู่อาศัยในเมืองและมีอายุการใช้งานอาคารนานขึ้น


     หัวข้อที่สาม การศึกษาแนวการปฏิบัติวิชาชีพของผู้มีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมก่อสร้าง : สถาปนิก วิศวกร นักผังเมือง นักกฎหมาย นักพัฒนาที่ดิน ผู้รับเหมาก่อสร้าง ผู้ถือครองที่ดินทั้งรัฐและเอกชน ให้เกิดความชัดเจนในบทบาทและผลกระทบจากการออกแบบ การใช้วัสดุ และระบบการก่อสร้างที่ใช้และส่งผลกับผู้บริโภคภายหลังเข้าอยู่อาศัย เพื่อวางพื้นฐานความเข้าใจการใช้งาน ของผู้อยู่อาศัยและเอื้อประโยชน์ต่อผู้บริโภคในการมีสิทธิ์จัดการอาคารได้ภายหลัง รวมทั้งเป็นการพัฒนาที่อยู่อาศัยอย่างยังยืนต่อไป

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กฎกระทรวง ฉบับที่ 55 ปี 2543.
ฉันทวรางค์, เพ็ญศรี, แนวทางการเปลี่ยนแปลงของตึกแถวในกรุงเทพมหานครฯ กรุงเทพมหานครฯ 2529
วิทยานิพนธ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ภิรมย์, สมภพ. ศาสตราจารย์ นาวาเอก. “ตึกแถว – มะเร็งร้าย”. ปัญหาตึกแถว. สัมมนาวิชาการ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ศูนย์สารนิเทศ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 13-14 ตุลาคม 2524
สุชา. (2524), ตึกแถวและการออกแบบผังเมือง. วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาโท มหาวิทยาลัยศิลปากร
ทิพทัส, ผุสดี. (2540), พัฒนาการในรอบสองร้อยปี. ใน จุลาสัย บ.(บรรณาธิการ). บ้านไทย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย
ทิพทัส, ผุสดี. (2545), บ้านในรัตนโกสินทร์ 1: รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกถึงรัชสมัย
GUZOWSKI, Mary. (2000). Daylighting for sustainable design. New York: McGraw-Hill.
HABRAKEN, John N. (1998). The structure of the ordinary: form and control in the build environment. Cambridge, MA: The MIT Press. (7).
HABRAKEN, John. N. "Type as a Social Agreement" The Biannual Asian Congress of Architects: Seoul, 1988.