พัฒนาการทางดุริยางคศาสตร์กรีกยุคโบราณ

ผู้แต่ง

  • ธิติพงศ์ มีทอง คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม

คำสำคัญ:

เครื่องดนตรีกรีก, ไพธากอรัส, อริสโตสินุส

บทคัดย่อ

บทความเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพัฒนาการทางด้านประวัติศาสตร์ดุริยางคศาสตร์ของกรีกสมัยโบราณ ผลจากการศึกษาพบว่าดนตรีกรีกยุคโบราณได้รับอิทธิพลมาจากอารยธรรมจากบาบิโลนเป็นสำคัญ ความสำคัญของดนตรีกรีกยังขึ้นอยู่กับบริบทสภาพทางสังคมในขณะนั้น โดยเฉพาะความสัมพันธ์ระหว่างเครื่องดนตรีกรีกกับพิธีกรรมทางศาสนาต่าง ๆ ซึ่งมีมายาวนานนับตั้งแต่สมัยยุคสำริดในเวลาต่อมาการเล่นดนตรีกรีกยังถูกผสมผสานให้เข้ากับหลักปรัชญาโดยมีการผสานความคิดระหว่างจังหวะดนตรีกับหลักการทางคณิตศาสตร์ของไพธากอรัสรวมถึงแนวคิดปรัชญาของอริสโตเติลด้วย ทำให้ดนตรีกรีกถูกนำเข้ามาใช้ในหลักสูตรการเรียนการสอนให้กับเด็กนักเรียนกรีกในสมัยนั้น ผู้ที่มีบทบาทสำคัญต่อการวางรากฐานดนตรีกรีกในสมัยนั้นเป็นอย่างมากคืออริสโตสินุส ซึ่งได้เขียนหนังสือขึ้นและหนังสือดังกล่าวยังเป็นมรดกตกทอดมาถึงสมัยอาณาจักรโรมันในเวลาต่อมา

References

Hagel, Stefan. Ancient Greek Music. Cambridge University Press, 2016.

Landels, John G. Music in Ancient Greece and Rome. Routledge, 2000.

Mathiesen, Thomas J. Greek Music and Music Theory in Antiquity and the Middle Ages. University of Nebraska Press, 1999.

West, M. L. Ancient Greek Music. Oxford University Press, 1992.

Winnington-Ingram, Reginald P. Mode in Ancient Greek Music. Cambridge University Press, 2015.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2021-06-26