ความฉลาดทางสุขภาพ และพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของนิสิตมหาวิทยาลัยนเรศวร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความฉลาดทางสุขภาพ ระดับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพ
ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางสุขภาพกับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพ และแนวทางการพัฒนาความ
ฉลาดทางสุขภาพ พฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของนิสิต คณะกลุ่มวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยนเรศวร
กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตชั้นปีที่ 2 จากคณะกลุ่มวิทยาศาสตร์สุขภาพ จานวน 326 คน และสนทนากลุ่มกับ
เจ้าหน้าที่งานกิจการนิสิต และนิสิต จานวน 21 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บข้อมูล ได้แก่แบบสอบถามความฉลาด
ทางสุขภาพ พฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน การสนทนากลุ่มใช้การวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยปรากฎว่า นิสิตมีความฉลาดทางสุขภาพในระดับสูง พฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพในระดับดี
ความฉลาดทางสุขภาพมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับปานกลาง กับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพอย่างมีนัยสาคัญ
ทางสถิติ (r =.33 ; p= <.01) การสนทนากลุ่มได้แนวทางการพัฒนาความฉลาดทางสุขภาพ และพฤติกรรมสร้าง
เสริมสุขภาพ โดยเห็นว่าควรมีการกาหนดนโยบายการสร้างเสริมสุขภาพอย่างเป็นรูปธรรม เน้นการปลูกฝังค่านิยม
การมีพฤติกรรมสุขภาพที่ถูกต้อง มีการจัดกิจกรรมส่งเสริมให้เกิดกระบวนการเรียนรู้ โดยผ่านการสื่อสารที่ทันสมัย
ตลอดจนการสร้างสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการสร้างเสริมสุขภาพในมหาวิทยาลัย เพื่อเสริมสร้างความยั่งยืนของ
พฤติกรรม สาหรับนิสิตควรให้ความสนใจแสวงหาความรู้ มีความตระหนักในการสร้างเสริมสุขภาพ และ
ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพให้เหมาะสม เป็นแบบอย่างที่ดีในด้านการสร้างเสริมสุขภาพ
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
2. ผจงสุข เนียมประดิษฐ์ และจันทร์ชลี มาพุทธ. (2555). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมการส่งเสริมสุขภาพ
สำหรับนิสิตมหาวิทยาลัยในภาคตะวันออก. วารสารการศึกษาและพัฒนาสังคม, 8(1), 61-72.
3. เพ็ญประภา ถวิลลาภ. (2547). ความเชื่อด้านสุขภาพและพฤติกรรมการออกกาลังกายของนักศึกษา สาขา
วิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. การศึกษาค้นคว้าอิสระ พย.ม.,
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
4. วราภรณ์ แสงรัสมี. (2558). รายงานการศึกษาปัญหาพิเศษเรื่องพฤติกรรมการบริโภคอาหารจานด่วน
ของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. การศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตร์บัณฑิต.,
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
5. วิไลวรรณ จงรักษ์สัตย์. (2548). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยบางประการกับพฤติกรรมด้านสุขภาพของ
นักศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ กศ.ม., มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
6. ศิวาพร ทองสุข และคณะ. (2555). พฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของนักศึกษาพยาบาลรามาธิบดี.
รามาธิบดีพยาบาลสาร, 18(2), 178-189.
7. สกุลรัตน์ ศรีโรจน์ และยุพาพร มาพะเนาว์. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนิสิต
แพทย์โรงพยาบาลกาฬสินธุ์. ศรีนครินทร์เวชสาร, 30(3), 292-298.
8. สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. (2541). นิยามศัพท์ส่งเสริมสุขภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: บริษัท
ดีไซร์จำกัด.
9. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2 ก.พ. 2560). แผนพัฒนา
เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. [ออนไลน์]. ได้จาก:
http://www.nesdb.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6422 [สืบค้นเมื่อ 10 มีนาคม 2560].
10. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). แนวทางพัฒนาความฉลาดทางสุขภาวะของเด็ก เยาวชน
และครอบครัว ด้วยพลังเครือข่ายการศึกษา. กรุงเทพมหานคร.
11. แสงเดือน กิ่งแก้ว และนุสรา ประเสริฐศรี. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ
ของผู้สูงอายุที่เป็นโรคเรื้อรังหลายโรค. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 25(3), 43-54.
12. Nutbeam, D. (2000, September 01). Health literacy as a public health goal:
a challenge for contemporary health education and communication strategies
into the 21st century, Health Promotion International. [Online]. Available from:
https://academic.oup.com/heapro/article/15/3/259/551108/Health-literacyas-
a-public-health-goal-a. [accessed 16 March 2015].
13. Parker, R and Ratzan, S.C. (2010). Health literacy: A Second Decade of Distinction for Americans.
Journal of Health Communication: International Perspectives, 15(S2), 20-33.
14. Pender NJ, Murdaugh, C.L. & Parsons, M.A. (2006). Health promotion in nursing practice.
5th, editor. New Jersey: Pearson Education Inc.
15. World Health Organization. (2009). Health Literacy and Health Promotion. Definitions,
Concepts and Examples in the Eastern Mediterranean Region. Individual
Empowerment Conference Working Document. 7th Global Conference on
Health Promotion Promoting Health and Development. Nairobi, Kenya.
