The Roles of Shared Values and Shared Visions in the Professional Learning Community toward the Learner’s Learning Development
Main Article Content
Abstract
The professional learning community is a consolidation of teachers, administrators, and educators in the school for mainly the learner’s learning development. This article aimed to provide the substances of the role of shared values and shared visions in the professional learning community and to provide practical guidelines for creating shared values and shared visions in order to lead to being a professional learning community. The role of shared values and shared visions is an initial component of creating a professional learning community. Having shared values in the professional learning community means that teachers must have a common professional ideology and the shared values must be geared to mainly every student’s learning. Furthermore, a shared vision is essential for being a professional learning community as it promotes the purpose and power for learning. If the personnel in the professional learning community have shared values and shared visions, they will lead to changes in the quality of Thai Education and students’ learning outcomes.
Article Details
The content and information contained in the published article in the Journal of Educational Measurement Mahasarakham University represent the opinions and responsibilities of the authors directly. The editorial board of the journal is not necessarily in agreement with or responsible for any of the content.
The articles, data, content, images, etc. that have been published in the Journal of Educational Measurement Mahasarakham University are copyrighted by the journal. If any individual or organization wishes to reproduce or perform any actions involving the entirety or any part of the content, they must obtain written permission from the Journal of Educational Measurement Mahasarakham University.
References
กฤษณะ ดาราเรือง. (2558). ตัวแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ และการจัดการความรู้ สู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้. วารสารวิชาการสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท), 21(2), 133 – 148.
กลุ่มนิเทศติดตามประเมินผลและการจัดการศึกษา สพม 17. (2560). แนวทางการขับเคลื่อน PLC สู่การพัฒนา คุณภาพผู้เรียน Thailand 4.0 สพม.17. : สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17.
เกศรา รักชาติ. (2549). องค์กรแห่งการตื่นรู้. กรุงเทพฯ: เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ปจำกัด (มหาชน).
เกศรา รักชาติ. (2550). ค่านิยมร่วม: Shared Values. [ออนไลน์]. ได้จากhttps://www.tistr.or.th/KM /index.php?option=com_content&task=view&id=16&Itemid=34 [สืบค้นเมื่อ 31 พฤษภาคม 2562]
คีระคิน คำหนองไผ่ และจตุภูมิ เขตจัตุรัส. (2560). ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อการพัฒนาเด็กปฐมวัยยุคใหม่ การศึกษาเฉพาะกรณี Peace Paragon สวนประชุมเจ้าชายตัวน้อยบ้านสวนเล็กแห่งความรัก. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 40(2), 30-40.
จุลลี่ ศรีษะโคตร และวัลลภา อารีรัตน์. (2558). บรรยากาศองค์การที่ส่งผลต่อชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของ ครูในสังกัดเทศบาลนครขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 38(1), 26-36.
ชัยวัฒน์ บวรวัฒนเศรษฐ์. (2559). ยุทธศาสตร์การจัดการเรียนการสอนตามทฤษฎีการเสริมต่อการเรียนรู้ Instructional Strategies Based on Scaffolding Theory. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 3(2), 154-179.
ชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2560). ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพและแนวทางการนำมาใช้ในสถานศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ, 10 (1), 34-41.
ณรงค์ฤทธิ์ อินทนาม. (2553). การพัฒนาหลักเทียบสำหรับการสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพในโรงเรียน. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐพงศ์ เกศมาริษ. (2546). วิสัยทัศน์พันธกิจและค่านิยมสำหรับการสร้างองค์การยุคใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เอ็กซ์เปอร์เน็ท.
ณัฐิกา นครสูงเนิน. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต1. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 10(31), 7-18.
ปิยะมาศ วงศ์แสน และดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2560). วัฒนธรรมคุณภาพที่ส่งผลต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในโรงเรียนมาตรฐานสากลสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 25. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 11(1), 130-138.
พิมพ์อร สดเอี่ยม และคณะ. (2561). ข้อเสนอแนวทางการขับเคลื่อนการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดเลย. ศึกษาศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2(3), 55-62.
มินตรา ลายสนิทเสรีกุล และปิยพงษ์ สุเมตติกุล. (2557). กลยุทธ์การบริหารโรงเรียนสู่การเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้วิชาชีพของโรงเรียนมัธยมศึกษาในสหวิทยาเขตเบญจบูรพากรุงเทพมหานคร. วารสารอิเล็กทรอนิคส์ทางการศึกษา, 9(3), 392-406.
ยุพาภรณ์ ติรไพรวงศ์. (2558). การพัฒนาการจัดการเรียนการสอนผ่านชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ แนวทางการพัฒนาผู้สอนและผู้เรียน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี กรุงเทพ, 34(2), 164-172.
เรวณี ชัยเชาวรัตน์. (2556). แนวคิดชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อการพัฒนาวิชาชีพครู (PLC for Teacher Professional Development). วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์. 10(1), 34-46.ลภัสรดา เวียงคำและคณะ. (2560). การพัฒนารูปแบบการดำเนินงานชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของครูวิทยาลัยชุมชนพังงา. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, ฉบับพิเศษ, 26-34.
วัฒนา พัฒนพงศ์. (2549). BSC และ KPI เพื่อการเติบโตขององค์กรอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ : ธรรมกมลการพิมพ์.
วิจารณ์ พานิช. (2548). การจัดการความรู้ ฉบับนักปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม.
________. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
วรลักษณ์ ชูกำเนิด และเอกรินทร์ สังข์ทอง. (2557). โรงเรียนแห่งชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครู เพื่อการพัฒนาวิชาชีพครูที่เน้นผู้เรียนเป็นหัวใจสำคัญ. วารสารวิทยบริการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 25(1), 93-102.
อนุสรา สุวรรณวงศ์. (2559). คุณลักษณะของชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในบริบทการศึกษาไทย. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 8(1), 163-174.
Bryk, A., Camburn, E. & Louise, K. S. (1999). Professional learning in Chicago Elementary School: Facilitating Factors and Organizational Consequences. Educational Administration Quarterly,35, 751-781.
Bulkley, K. E., & Hicks, J. (2005). Managing community: Professional community in charter schools operated by educational management organizations. Educational Administration Quarterly, 41(2), 306-348.
DuFour, R. (2007). Professional Learning Communities: A Bandwagon, an Idea Worth Considering, or Our Best Hope for High Levels of Learning?. Middle School Journal (J1), 39(1), 4-8.
DuFour, R., & Eaker, R. (1998). Professional Learning Communities at Work: Best Practices for Enhancing Student Achievement. Bloomington, IN: National Educational Service.
Hord, S. M. (1997). Professional Learning Communities: Communities of Continuous Inquiry and Improvement. Austin, Texas: Southwest Educational Development Laboratory. Retrieved from http:/ www.sedl.org/siss/plccredit.html.
Huffman, J.B. (2003). The role of shared values and vision in creating professional learning communities. Paper presented to the Annual Meeting of the American Educational Research Association, Seattle.
Newman, F. M., & Associates (1996). Authentic Achievement: Restructuring Schools for Intellectual Quality. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Senge, P. M. (1990). The Fifth Discipline: The Art and Practice of the Learning Organization. Doubleday, New York, NY: MCB UP Ltd.
Stoll, L., Bolam, R., McMahon, A., Wallace, M., Thomas, S., Hawkey, K., & Smith, M. (2003). Creating and sustaining effective professional learning communities. Paper Presented at the 16th International Congress for School Effectiveness and Improvement, Sydney, Australia.
Thompson, S. C., Gregg, L., and Niska, J. M. 2004. Professional learning communities, leadership and student learning. Research in Middle Level Education. (Online). From: http://www.nmsa.org/Publications/RMLEOnline/tabid/101/Default.aspx.