Enhancing Model for Learning Management Participatory of Local Wisdom for small size schools

Main Article Content

ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน

Abstract

The purposes of this study were to study the problem about learning management
participatory of local wisdom for small size schools, study the factors that influence to
learning management participatory of local wisdom for small size schools and develop
enhancing model for learning management participatory of local wisdom for small size
schools.
The process of this research were separated to 2 phases, phase I: study the problem
and factors that influence to learning management participatory of local wisdom for small
size schools, phase II: develop enhancing model for learning management participatory of
local wisdom for small size schools.
The instruments used for data collection consisted of structural interview form and
questionnaire. The samples were school administrations, teachers, local wisdom and experts.
Statistics for analysis quantitative are Mean and Standard Deviation and using content
analysis for qualitative data.
The results were as follow;
1) The problem of learning management participatory of local wisdom for small size
schools were management, local wisdom and students.
2) The factors that influence to learning management participatory of local wisdom
for small size schools were management, local wisdom, student and community environment.
3) The model consisted of 3 steps;
1. Preparing; School administrator form the staff and orientation about
planning, local wisdom database construction and orientation about roles.
2. Teaching; teachers and local wisdom study together about curriculum,
lesson plan and learning management participatory.
3. Conclusion; learning assessment, learning conclusion and reinforcement.
The result of model evaluation was high level as a whole.

Article Details

Section
Research Article

References

1. กลิ่น สระทองเนียม. (2559). ปัญหาโรงเรียนขนาดเล็กปัญหาคุณภาพคนรากหญ้า...สู่ปัญหาชาติ. [ออนไลน์].
ได้จาก : https://www.dailynews.co.th/education/381296. [สืบคนเมื่อ 20 เมษายน 2560].
2. คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ, สานักงาน. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ
พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545. [ออนไลน์]. กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.
ภูมิปัญญาไทยในการจัดการศึกษา. (2555). ได้จาก : http://www.moe.go.th/moe/th/news
/detail.php?NewsID=27231&Key=news_research [สืบค้นเมื่อ 20 เมษายน 2560].
3. ศักดิ์พงศ์ หอมหวล และคณะ. (2547). รูปแบบและกระบวนการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นโดยชุมชน
กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านโนนสูงดอนหลี่ อาเภอพยัคฆภูมิพิสัยจังหวัดมหาสารคาม. กรุงเทพฯ :
สานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) ฝ่ายวิจัยเพื่อท้องถิ่น.
4. อรพิณ แก้วด้วง. (2544). การใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการปฏิบัติงานวิชาการของโรงเรียนประถมศึกษา
สังกัดสานักงานการประถมศึกษาจังหวัดหนองคาย. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. สาขาวิชาการบริหาร
การศึกษา. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
5. Anggraini, Purwati and Tuti Kusniarti. (2017). Character and Local Wisdom-Based
Instructional Model of Bahasa Indonesia in Vocational High Schools.
Journal of Education and Practice. Vol.8, No.5,