Health Literacy and Health Promotion Behaviors of Students in Naresuan University

Main Article Content

จิระภา ขำพิสุทธิ์

Abstract

This research aimed to investigate the level of Health Literacy (HL), Health Promotion
behavior, the relationship between Health Literacy (HL) and Health Promotion behavior, and the
guideline of Health Literacy (HL) development and Health Promotion behavior. Subjects included
326 second-year health sciences students of Naresuan University, and 21 groups of medical
students and Student Affairs staffs. Data was collected using structured questionnaires of Health
Literacy (HL) and Health Promotion behavior and focus group discussion. The data analysis
included percentage, average, standard deviation, and Pearson's Correlation Coefficient. The focus
group discussion was analyzed by using Content Analysis.
The study revealed that students had a high level of Health Literacy (HL), but a
moderate level of Health Promotion behavior. The relationship between Health Literacy (HL)
and Health Promotion behavior was moderately positive, with statistic significant (r = .33; p
=<.01). Group discussion suggested that a policy of Health Promotion should focus on
development of the health behavior rectification, providing education via modern media,
and creating a supported health promotion environment in the university, thus increasing
health behavior. The students should be a role model of health promotion by having
knowledge acquisition, and aware of appropriate health behavior modification.

Article Details

Section
Research Article

References

1. กองสุขศึกษา. (2554). ความฉลาดทางสุขภาพ. กรุงเทพฯ: นิวธรรมดาการพิมพ์.
2. ผจงสุข เนียมประดิษฐ์ และจันทร์ชลี มาพุทธ. (2555). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมการส่งเสริมสุขภาพ
สำหรับนิสิตมหาวิทยาลัยในภาคตะวันออก. วารสารการศึกษาและพัฒนาสังคม, 8(1), 61-72.
3. เพ็ญประภา ถวิลลาภ. (2547). ความเชื่อด้านสุขภาพและพฤติกรรมการออกกาลังกายของนักศึกษา สาขา
วิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. การศึกษาค้นคว้าอิสระ พย.ม.,
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
4. วราภรณ์ แสงรัสมี. (2558). รายงานการศึกษาปัญหาพิเศษเรื่องพฤติกรรมการบริโภคอาหารจานด่วน
ของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. การศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตร์บัณฑิต.,
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
5. วิไลวรรณ จงรักษ์สัตย์. (2548). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยบางประการกับพฤติกรรมด้านสุขภาพของ
นักศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ กศ.ม., มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
6. ศิวาพร ทองสุข และคณะ. (2555). พฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของนักศึกษาพยาบาลรามาธิบดี.
รามาธิบดีพยาบาลสาร, 18(2), 178-189.
7. สกุลรัตน์ ศรีโรจน์ และยุพาพร มาพะเนาว์. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนิสิต
แพทย์โรงพยาบาลกาฬสินธุ์. ศรีนครินทร์เวชสาร, 30(3), 292-298.
8. สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. (2541). นิยามศัพท์ส่งเสริมสุขภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: บริษัท
ดีไซร์จำกัด.
9. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2 ก.พ. 2560). แผนพัฒนา
เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. [ออนไลน์]. ได้จาก:
http://www.nesdb.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6422 [สืบค้นเมื่อ 10 มีนาคม 2560].
10. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). แนวทางพัฒนาความฉลาดทางสุขภาวะของเด็ก เยาวชน
และครอบครัว ด้วยพลังเครือข่ายการศึกษา. กรุงเทพมหานคร.
11. แสงเดือน กิ่งแก้ว และนุสรา ประเสริฐศรี. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างความฉลาดทางสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ
ของผู้สูงอายุที่เป็นโรคเรื้อรังหลายโรค. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 25(3), 43-54.
12. Nutbeam, D. (2000, September 01). Health literacy as a public health goal:
a challenge for contemporary health education and communication strategies
into the 21st century, Health Promotion International. [Online]. Available from:
https://academic.oup.com/heapro/article/15/3/259/551108/Health-literacyas-
a-public-health-goal-a. [accessed 16 March 2015].
13. Parker, R and Ratzan, S.C. (2010). Health literacy: A Second Decade of Distinction for Americans.
Journal of Health Communication: International Perspectives, 15(S2), 20-33.
14. Pender NJ, Murdaugh, C.L. & Parsons, M.A. (2006). Health promotion in nursing practice.
5th, editor. New Jersey: Pearson Education Inc.
15. World Health Organization. (2009). Health Literacy and Health Promotion. Definitions,
Concepts and Examples in the Eastern Mediterranean Region. Individual
Empowerment Conference Working Document. 7th Global Conference on
Health Promotion Promoting Health and Development. Nairobi, Kenya.