การเรียนการสอนพระพุทธศาสนาในมหาวิทยาลัยสงฆ์ไทย

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งศึกษาวิเคราะห์การเรียนการสอนพระพุทธศาสนาในมหาวิทยาลัยสงฆ์ไทยในประเด็นปัญหาการขาดความเชี่ยวชาญของบัณฑิตสาขาวิชาพระพุทธศาสนา จากการวิจัยพบว่า วัตถุประสงค์ของหลักสูตรมีความมุ่งเน้นให้ผู้เรียนเกิดความเชี่ยวชาญ แต่โครงสร้างหลักสูตรยังขาดความเป็นเฉพาะทาง เนื้อหาสาระหลักสูตรมีลักษณะกว้างแต่ไม่เจาะลึก คณาจารย์ของหลักสูตรที่มีความเชี่ยวชาญด้านเทคนิคและวิธีการสอนยังขาดแคลน ผู้เรียนมีพื้นฐานทั้งด้านคุณวุฒิและวัยวุฒิไม่เท่ากันและส่วนใหญ่มีเป้าหมายเรียนเพื่อให้นำไปใช้ประกอบอาชีพในทางโลกได้มากกว่าจะให้เกิดความเชี่ยวชาญเพื่อรักษาพระธรรมวินัย การจัดการเรียนการสอนยังติดอยู่ในเงื่อนไขด้านความต้องการของตลาด งบประมาณ และกรอบของสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา การวัดและการประเมินผลเป็นไปตามมาตรฐานที่หลักสูตรกำหนด แต่ครูอาจารย์ยังมีฉันทาคติเพราะเห็นแก่สถานภาพความเป็นภิกษุสามเณรของผู้เรียนและความที่ผู้เรียนเป็นผู้ด้อยโอกาสที่ไม่มีพื้นฐานมาก่อน จึงเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้บัณฑิตที่สำเร็จการศึกษาออกไปขาดความเชี่ยวชาญ