การพัฒนารูปแบบการแสดงของวงกลองยาว ในจังหวัดมหาสารคาม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้จาก งานวิจัยเรื่อง การพัฒนารูปแบบการแสดงของวงกลองยาวในจังหวัดมหาสารคาม ได้รับทุนสนับสนุนจาก ฝ่ายวิชาการ สกว ประจำปี 2558 เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้ระเบียบวิธีวิจัยทางมานุษวิทยาการดนตรี มีวัตถุประสงค์ คือ 1)เพื่อวิเคราะห์รูปแบบการแสดงกลองยาวในจังหวัดมหาสารคาม และ 2)เพื่อหาแนวคิดในการพัฒนารูปแบบการแสดงกลองยาวในจังหวัดมหาสารคาม เก็บข้อมูลจากภาคสนามเป็นหลัก จากศิลปินและผู้เชี่ยวชาญ จากนั้นนำมาทำการวิเคราะห์แบบพรรณนาวิเคราะห์ พบว่า
รูปแบบของการแสดงกลองยาวในจังหวัดมหาสารคาม ประกอบด้วย 3 รูปแบบ คือ 1.รูปแบบดั้งเดิม, 2.รูปแบบประยุกต์ และ3.รูปแบบเพื่อการแข่งขันส่วนแนวคิดในการพัฒนารูปแบบของการแสดงนั้น รูปแบบดั้งเดิม ควรอนุรักษ์ไว้ ส่วนรูปแบบประยุกต์และเพื่อการแข่งขันนั้นสามารถพัฒนาได้ในทุกองค์ประกอบของการแสดง โดยคำนึงถึงความสนุกสนาน สวยงามพร้อมเพรียง เป็นหลักสำคัญ และดูความเหมาะสมในเรื่องของสถานที่ด้วย และเน้นเรื่องแนวคิดในการแสดงเป็นสำคัญสำหรับรูปแบบเพื่อการแข่งขัน
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
Champadang S. 2016. Lecturer and Special Artist at Mahasarakham University. Interviewed.Chonpairot, J. 1984. North Eastern folk Music. Mahasarakham university. Mahasarakham. n.d. “Glong Yao” Criteria in “On Son Glong Yao” competition, Wapi Pathum. n.p.
Choatchamrat S. (2013). The Development of “Glong Yao Band” in Wapiphathum District, Mahasarakham Province. Unpublished Doctorial Disertation, Mahasarakham University.
Detpimon C. 2016. Lecturer and Special Artist at Mahasarakham University. Interviewed
Jantana A. 2016. Music Teacher in Wapi Pathum High School.Interviewed.
Juthawijit Y. 2012. The Conservation and rehabilitation And the development of IsanGlong Yao. To promote as local culture. Unpublished Doctorial Disertation, Mahasarakham University.
Juthawijit Y. 2016. Lecturer and Special Artist at Mahasarakham University. Interviewed.
Mapetch C. 2016. Lecturer and Special Artist at Roi-et Dramatic Arts
College. Interviewed.
Moonsuwan T. 2012. The Development of “Glong Yao” Dance in Wapiphathum District, Mahasarakham Province. Unpublished Master Thesis, Mahasarakham University.
Phathumsin S. 2016. Scholar and Special. Artist Interviewed.
Pattanang S. 2016. The Chairman of Wapi Pathum District Culture Unit. Interviewed.
Pattacharee S. 2016. Long drum maker. Interviewed.
Petchsan C. 2016. Long drum maker. Interviewed.
Phaipurg, T. The Development of Like Glong Yao, Song Hong Village, Rong Kham District, Kalasin Province. Unpublished Master Independent study. Thai study, Faculty of Humanities and Social science, Mahasalakham University.
Pimphachan R. 2016. Lecturer and Special Artist at Mahasarakham University. Interviewed.
Sensai P. 2004. SaiThan of Isan Dance. Khonkaen: Fine and Applied Arts Department, Mahasarakham University.
Sriboonnak, k. 1999. The aesthetics of life. Bangkok: thirtweb education.
Sangnin S. 2006. The study of Isan cultural; “Glong yaoTepnimit” Band. Unpublished Master Thesis, MahasarakhamRajaphat University.
Thamawat, J. research reported “E-sarn perfoming” Mahasarakham: Esarn-and Arts culture of Srinakarinwirot University.
Thabtimthong, S. 2001. The existence of a long drum group, Wapi Pathum District, Maha Sarakham Province. Unpublished Master Independent study. Thai study, Faculty of Humanities and Social science, Mahasalakham
University.
Thongpoon, S. 2011. “Glong Yao” Culture: The Competitions, Conservation and Development to promote economies social and culture, Wapi Pathum District, Mahasarakham Province. Unpublished Master Thesis, Mahasarakham University.
Weesapen, W. 1992. Esarn Folk Music. Mahasarakham: Srinakarintarawirot University.