ปัจจัยการมีส่วนร่วมและแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร ปัจจัยการมีส่วนร่วมและแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ก.ย. 23, 2021
คำสำคัญ:
การมีส่วนร่วม เศรษฐกิจพอเพียง คุณภาพชีวิต
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาลักษณะทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม ปัจจัยการมีส่วนร่วม ปัจจัยแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร 2)วิเคราะห์ปัจจัยการมีส่วนร่วมมีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร 3)วิเคราะห์ปัจจัยแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร จำนวน 399 คน โดยใช้แบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพเป็นเครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ
ผลการศึกษพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่อยู่ในอำเภอเมืองชุมพร เป็นเพศหญิง มีอายุ 70-79 ปี สถานภาพสมรส มีระดับการศึกษาชั้นประถมศึกษาหรือต่ำกว่า ประกอบอาชีพทำเกษตร มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนอยู่ที่ 15,001 - 20,000 บาท โดยส่วนใหญ่รักษาที่โรงพยาบาลต่ำกว่า 5 ครั้งในรอบ 6 เดือน ผลการทดสอบสมมติฐานที่ 1 ปัจจัยการมีส่วนร่วมส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร พบว่า ค่าพยากรณ์คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร = 1.837 + .213 (ด้านการตัดสินใจ) + .214 (ด้านการดำเนินกิจกรรม) + .456 (ด้านการรับผลประโยชน์) สมมติฐานที่ 2 ปัจจัยแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงส่งผลคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร โดยมีค่าพยากรณ์คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร= .365 + .277 (ด้านเงื่อนไขคุณธรรม) + .248 (ด้านเงื่อนไขความรู้) + .182 (ด้านความพอประมาณ) + .092 (ด้านความมีเหตุผล) ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
ชัชวาลขาญชนกิจ เ. (2021). ปัจจัยการมีส่วนร่วมและแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร: ปัจจัยการมีส่วนร่วมและแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดชุมพร. วารสารบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง, 11(2), 37–46. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fam/article/view/249721
ฉบับ
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
วารสารบริหารธุรกิจมีทั้งเเบบวารสารออนไลน์เเละวารสารเล่มฉบับ
** บทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฏในวารสารบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า
เจ้าคุณทหารลาดกระบัง ฉบับนี้ เป็นความคิดเห็นเฉพาะผู้เขียนบทความแต่ละท่าน กองบรรณาธิการวารสารบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง เปิดเสรีด้านความคิดและไม่ถือเป็นความรับผิดชอบของ
กองบรรณาธิการ **
** บทความที่ได้ลงตีพิมพ์ในวารสารฉบับนี้ เป็นลิขสิทธิ์ของคณะบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยี พระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอกบทความแต่ต้องอ้างอิงแสดงที่มาของวารสารที่นำไปคัดลอกให้ชัดเจน**
เอกสารอ้างอิง
[1] กรมกิจการผู้สูงอายุ. 2562. มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่องสังคมผู้สูงอายุ
(ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 2. บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
[2] กรมกิจการผู้สูงอายุ. 2563. สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย 77 ณ.วันที่ 31 ธันวาคม 2563.
[เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก : http://www.dop.go.th/th/know/1/275.
[3] กิตติศักดิ์ โอภาสนิธิวัฒน์. 2560. ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ศึกษากรณีชุมชนบ้านสันปูเลย หมู่ที่ 8 ตำบลอ่างทอง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
[4] กัลยา วานิชย์บัญชา. 2550. การวิเคราะห์สถิติ : สถิติสำหรับบริหารและวิจัย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[5] จารีย์ ปิ่นทอง, ธนภรณ์ จิตตินันทน์, ปภัสสร แสวงสุขสันต์ และณัคนางค์ กุลนาถศิริ. 2561. สังคมสูงวัยกับความท้าทายของตลาดแรงงานไทย.
[6] จันทนา สารแสง. 2561. คุณภาพชีวิตและพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ ตำบลทุ่งข้าวพวง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่).
[7] จิรัชยา เคล้าดี และคณะ. 2560. ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์. 15(1). คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันรัชตภาคย์ วังทองหลาง กรุงเทพฯ.
[8] เจษฎา นกน้อย และคณะ. 2560. ได้ทำการศึกษาเรื่องคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดสงขลา. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสนครรินทร์. 9(3). คณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
[9] ชาญชัย ฐิตเมธี. 2561. การพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษาชุมชนวัดไตรรัตนาราม เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
[10] ญาณิศา มูลคา. 2560. ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ความเข้าใจกับการมีส่วนร่วมในการจัดการขยะมูลฝอยของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลปาย อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
[11] ฐากูร หอมกลิ่น. 2562. คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลท่ายางอำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี. หลักสูตรรัฐศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย.
[12] ณัฏฐณิชา คงแก้ว. 2562. ปัจจัยด้านทัศนคติและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อความภักดีของลูกค้าที่มีต่อตราสินค้ากาแฟถ้ำสิงห์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง วิทยาเขตชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ จังหวัดชุมพร).
[13] เด่น นวลไสสง. 2560. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตความรับผิดชอบขององค์การบริหารส่วนตำบลวังไม้ขอน อำเภอสวรรค์โลก จังหวัดสุโขทัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
[14] ธีระ รุญเจริญ. 2553. ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา (ฉบับปรับปรุง) เพื่อปฏิรูปรอบสองและประเมินภายนอกรอบสาม. กรุงเทพฯ : ขาวฟาง.
[15] นงเยาว์ ทองสุข. 2558. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง อำเภอสิเกาจังหวัดตรัง. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น. 1(3). มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
[16] นลพรรณ บุญฤทธิ์. 2558. ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การ
บริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[17] นริดา อินนาค และคณะ. 2562. การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดลําปาง. วารสาร
มหาจุฬานาครทรรศน์. 6(10). มหาวิทยาลัยชินวัตร.
[18] นันทิยา ใจเย็น. 2557. แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่พิการในพื้นที่ของเทศบาลตำบลท่าไม้ อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
[19] ปณิชา แดงอุบล. 2556. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดนครปฐม. วารสารบัณฑิตศึกษา. 10(50).
[20] พูนสิทธิ์ ว่องธวัชชัย. 2561. เหลียวหลังสังคมผู้สูงอายุญี่ปุ่น แลหน้าโอกาสธุรกิจไทย. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก : http://www.bangkokbiznews.com/blog/detaiV642590.
[21] พัชราภรณ์ พัฒนะ. 2560. คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เข้าโรงเรียนผู้สูงอายุจังหวัดสระบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
[22] พัชรี เขียวสะอาด. 2550. ปัญหาและความต้องการด้านการส่งเสริมสุขภาพและสังคมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองศรีราชา จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[23] ภัทราภา สุขสง่า, และพรรณทิพา ศักด์ทอง. 2557. การทดสอบเบื้องต้นแบบประเมินผลลัพธ์ด้านการใช้ยาที่ได้จากการรายงานของผู้ป่วยสำหรับคุณภาพชีวิตด้านยาโดยใช้วิธีเชิงผสมผสาน. วารสารไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ. 203-212.
[24] มณฑนา ยามา. 2561. อิทธิพลของความรู้และการมีส่วนร่วมของประชาชนต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมืองในเขตตำบลกกตูม อำเภอดงหลวง จังหวัดมุกดาหาร. (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).
[25 ]]มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. 2561. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก http://www.dop.go.th/download/knowled~e/th1512367202-108 -O.pdf
[26] ยาภรณ์ ครองจันทร์ ปรีชา กิจโมกข์ และฐิติเมธ โภคชัย. 2560. การวางแผนการเงินด้วยศาสตร์ของพระราชา. พิมพ์ครั้งที่ 1. บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).
[27] ระบบทางสถิติทางการทะเบียน. 2562. จำนวนประชากร. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก https://stat.bora.dopa.go.th.
[28] วริศรา เบ้าทอง. 2560. ปัจจัยความน่าเชื่อถือและความพึงพอใจของประชาชนที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการงานปกครองส่วนท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลฝายนาแซง อำเภอหล่มสัก จังหวัเพชรบูรณ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสยาม).
[29] วารี กังใจ. 2558. การพัฒนาชุมชนชายทะเลต้นแบบเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุบนพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียงภายใต้การมีส่วนร่วมของครอบครัว และชุมชน. มหาวิทยาลัยบูรพา.
[30 ]ศูนย์วิจัยกสิกร. 2561. ตลาดผู้สูงอายุไทย ขุมทองตลาด SME ไทย. ธนาคารกสิกรไทย.
[31] ศรีวิชัย สุระชาติ. 2560. การนําหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตอย่างยั่งยืนของชุมชนบ้านงิ้ว. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ).
[32] ศุภวัฒน์ เสาเงิน. 2560. ปัจจัยแห่งความสำเร็จในการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงของบ้านหนองรีตำบลหนองรี อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[33] สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. 2560. การน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่การปฏิบัติจนเป็นวิถีชีวิต. บริษัท แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น จำกัด.
[34] สำนักงานสถิติจังหวัดชุมพร. 2562. ประชากรจากการทะเบียน จำแนกตามหมวดอายุเป็นรายตามอำเภอ พ.ศ. 2562.
[35] สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดชุมพร. 2563. แบบรายงานข้อมูลบ้านเป้าหมายโครงการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง ปีงบประมาณ พ.ศ. 2562.
[36] สำนักวิชาการ. 2561. ข้อมูลสถิติของ U.S. Department of Health and Human Services.
[37] สมบัติ นามบุรี. 2562. ทฤษฎีการมีส่วนร่วมในงานรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารวิจัยวิชาการ. 2(1). 190-191.
[38] สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. 2557. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ : อมรินทร์พริ้นติ้งแอนดพ์ พับลิชชิ่ง.
[39] สาลี สิริโพคา. 2561. การมีส่วนร่วมของประชาชนตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่มีผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในแขวงจำปาสักสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว.
[40] อภิเชษฐ์ จําเนียรสุข. 2560. ความมั่นคงในชีวติของผู้สูงอายุหลังวัยเกษียณอายุการทำงานในจังหวัดแพร่. วารสารสาธารณสุขศาสตร์, 30-42.
[41] อรวรรณ ป้อมดำ. 2561. การขับเคลื่อนศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี เขต 2. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
[42] อภินันท์ สนน้อย และคณะ. 2559. รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 8(2). กรกฎาคม - ธันวาคม 2559.
[43] โอภาศ วุฒิเศลา และคณะ. 2560. การจัดการแบบมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยรำไพพรรณี. 11(2). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
[44] อัมพาพร อุ่มภูธร. 2561. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชน อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).
[45] Arnstein, S. R. 1969. Ladder of citizen participation. Journal of American Institute of Planners, (35), 216-224.
[46] Bartol, K. M., & Martin, D. C. 1997. Management. (2nd ed.). New York: McGraw - Hill.
[47] Campbell A. 1976 . Subjective Measures of Well - Being. American Psychologist, 3 :117 – 118.
[48] Cohen & Uphoff. 1980. Effective Behavior in Organizations. New York: Richard D. Irwin Inc.
[49] Cohen, John M. and Uphoff, Norman T. 1977. Rural Participation : Concepts and Measures forProject Design, Implementation and Evaluation. In Rural Development Monograph No. 2 The Rural Development Committee Center for International Studies, Cornell University, January.
[50]Dalkey, N. & Rourke, D. 1973. The Delphi Procedure and Rating Quality of Life Factor, In the Quality of life Concept. Washington,D.C. : Environmenttal Protection Agency.
[51] Dean, R.S. 1985. Perspectives on the Future of Neuropsychological Assessment. New York : Plenumm.
[52] Delbecq, A. L., & Andrew, H. V. 1971. A group process model for problem identification and program planning. Applied Behavioral Sciences, 7(10), 466-492.
[53] Friedman, M. M. 1986. Family nursing: Theory and assessment (2nd ed.). New York:Appleton Century Crofts.
[54] Henri Fayol. (1964). General and Industrial Management. London: Pittman and Sons.
[55] Keith, D. D. 1972. Human behavior at work- human relations and organization behavior. New Planner, 35, 216-224.
[56] Schulman, P. R. 2004. High Reliability and the Management of Critical Infrastructures. Journal of Contingencies and Crisis Management.
[57] Tantivejkul,S. 2012. Sufficiency economy: The beginning of the sufficiency economy concept. Bangkok : Bangkok Printing House
[58] Tantivejkul,S. 2012. Sufficiency economy: The beginning of the sufficiency economy concept. Bangkok : Bangkok Printing House.
[59] United Nations. 2007. World Economic and Social Survey 2007, Development in an Aging World. [Online]. Available : http://www.un.org/esa/policy/wess/wess.
[60] Vroom, V. H., & Deci, E. L. 1970. Management and motivation. New York: Penguen Book.
[61] William Erwin. 1976. Participation Management : Concept Theory and Implementation. Atlanta G. : Georgia State University.
[62] WHOQOL Group. 1995. The World Health Organization Quality of life assessment (WHOQOL) : Position paper from the World Health Organization. Social Science and Medicine, 41, 1403-1409.
[63] WHO and UNICEF. 1978. Report of the international conference on primary health care. New York: N.P.Press.
[64] William W. Reeder. 1974. Some Aspects of the Informal Social Participation of Farm Families in New York State. Cornell University. (Unpublished Ph.D.Dissertation).
[65] World Health Organization [WHO.] 1999. Definition, Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus and its Complications. Available : http://onlinelibrary.
(ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 2. บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
[2] กรมกิจการผู้สูงอายุ. 2563. สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย 77 ณ.วันที่ 31 ธันวาคม 2563.
[เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก : http://www.dop.go.th/th/know/1/275.
[3] กิตติศักดิ์ โอภาสนิธิวัฒน์. 2560. ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ศึกษากรณีชุมชนบ้านสันปูเลย หมู่ที่ 8 ตำบลอ่างทอง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
[4] กัลยา วานิชย์บัญชา. 2550. การวิเคราะห์สถิติ : สถิติสำหรับบริหารและวิจัย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[5] จารีย์ ปิ่นทอง, ธนภรณ์ จิตตินันทน์, ปภัสสร แสวงสุขสันต์ และณัคนางค์ กุลนาถศิริ. 2561. สังคมสูงวัยกับความท้าทายของตลาดแรงงานไทย.
[6] จันทนา สารแสง. 2561. คุณภาพชีวิตและพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ ตำบลทุ่งข้าวพวง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่).
[7] จิรัชยา เคล้าดี และคณะ. 2560. ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์. 15(1). คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันรัชตภาคย์ วังทองหลาง กรุงเทพฯ.
[8] เจษฎา นกน้อย และคณะ. 2560. ได้ทำการศึกษาเรื่องคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดสงขลา. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสนครรินทร์. 9(3). คณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
[9] ชาญชัย ฐิตเมธี. 2561. การพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษาชุมชนวัดไตรรัตนาราม เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
[10] ญาณิศา มูลคา. 2560. ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ความเข้าใจกับการมีส่วนร่วมในการจัดการขยะมูลฝอยของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลปาย อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
[11] ฐากูร หอมกลิ่น. 2562. คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลท่ายางอำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี. หลักสูตรรัฐศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย.
[12] ณัฏฐณิชา คงแก้ว. 2562. ปัจจัยด้านทัศนคติและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อความภักดีของลูกค้าที่มีต่อตราสินค้ากาแฟถ้ำสิงห์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง วิทยาเขตชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ จังหวัดชุมพร).
[13] เด่น นวลไสสง. 2560. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตความรับผิดชอบขององค์การบริหารส่วนตำบลวังไม้ขอน อำเภอสวรรค์โลก จังหวัดสุโขทัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
[14] ธีระ รุญเจริญ. 2553. ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา (ฉบับปรับปรุง) เพื่อปฏิรูปรอบสองและประเมินภายนอกรอบสาม. กรุงเทพฯ : ขาวฟาง.
[15] นงเยาว์ ทองสุข. 2558. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง อำเภอสิเกาจังหวัดตรัง. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น. 1(3). มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
[16] นลพรรณ บุญฤทธิ์. 2558. ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การ
บริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[17] นริดา อินนาค และคณะ. 2562. การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดลําปาง. วารสาร
มหาจุฬานาครทรรศน์. 6(10). มหาวิทยาลัยชินวัตร.
[18] นันทิยา ใจเย็น. 2557. แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่พิการในพื้นที่ของเทศบาลตำบลท่าไม้ อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
[19] ปณิชา แดงอุบล. 2556. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดนครปฐม. วารสารบัณฑิตศึกษา. 10(50).
[20] พูนสิทธิ์ ว่องธวัชชัย. 2561. เหลียวหลังสังคมผู้สูงอายุญี่ปุ่น แลหน้าโอกาสธุรกิจไทย. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก : http://www.bangkokbiznews.com/blog/detaiV642590.
[21] พัชราภรณ์ พัฒนะ. 2560. คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เข้าโรงเรียนผู้สูงอายุจังหวัดสระบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
[22] พัชรี เขียวสะอาด. 2550. ปัญหาและความต้องการด้านการส่งเสริมสุขภาพและสังคมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองศรีราชา จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[23] ภัทราภา สุขสง่า, และพรรณทิพา ศักด์ทอง. 2557. การทดสอบเบื้องต้นแบบประเมินผลลัพธ์ด้านการใช้ยาที่ได้จากการรายงานของผู้ป่วยสำหรับคุณภาพชีวิตด้านยาโดยใช้วิธีเชิงผสมผสาน. วารสารไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ. 203-212.
[24] มณฑนา ยามา. 2561. อิทธิพลของความรู้และการมีส่วนร่วมของประชาชนต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมืองในเขตตำบลกกตูม อำเภอดงหลวง จังหวัดมุกดาหาร. (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).
[25 ]]มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. 2561. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก http://www.dop.go.th/download/knowled~e/th1512367202-108 -O.pdf
[26] ยาภรณ์ ครองจันทร์ ปรีชา กิจโมกข์ และฐิติเมธ โภคชัย. 2560. การวางแผนการเงินด้วยศาสตร์ของพระราชา. พิมพ์ครั้งที่ 1. บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).
[27] ระบบทางสถิติทางการทะเบียน. 2562. จำนวนประชากร. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก https://stat.bora.dopa.go.th.
[28] วริศรา เบ้าทอง. 2560. ปัจจัยความน่าเชื่อถือและความพึงพอใจของประชาชนที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการงานปกครองส่วนท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลฝายนาแซง อำเภอหล่มสัก จังหวัเพชรบูรณ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสยาม).
[29] วารี กังใจ. 2558. การพัฒนาชุมชนชายทะเลต้นแบบเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุบนพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียงภายใต้การมีส่วนร่วมของครอบครัว และชุมชน. มหาวิทยาลัยบูรพา.
[30 ]ศูนย์วิจัยกสิกร. 2561. ตลาดผู้สูงอายุไทย ขุมทองตลาด SME ไทย. ธนาคารกสิกรไทย.
[31] ศรีวิชัย สุระชาติ. 2560. การนําหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตอย่างยั่งยืนของชุมชนบ้านงิ้ว. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ).
[32] ศุภวัฒน์ เสาเงิน. 2560. ปัจจัยแห่งความสำเร็จในการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงของบ้านหนองรีตำบลหนองรี อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[33] สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. 2560. การน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่การปฏิบัติจนเป็นวิถีชีวิต. บริษัท แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น จำกัด.
[34] สำนักงานสถิติจังหวัดชุมพร. 2562. ประชากรจากการทะเบียน จำแนกตามหมวดอายุเป็นรายตามอำเภอ พ.ศ. 2562.
[35] สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดชุมพร. 2563. แบบรายงานข้อมูลบ้านเป้าหมายโครงการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง ปีงบประมาณ พ.ศ. 2562.
[36] สำนักวิชาการ. 2561. ข้อมูลสถิติของ U.S. Department of Health and Human Services.
[37] สมบัติ นามบุรี. 2562. ทฤษฎีการมีส่วนร่วมในงานรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารวิจัยวิชาการ. 2(1). 190-191.
[38] สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. 2557. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ : อมรินทร์พริ้นติ้งแอนดพ์ พับลิชชิ่ง.
[39] สาลี สิริโพคา. 2561. การมีส่วนร่วมของประชาชนตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่มีผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในแขวงจำปาสักสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว.
[40] อภิเชษฐ์ จําเนียรสุข. 2560. ความมั่นคงในชีวติของผู้สูงอายุหลังวัยเกษียณอายุการทำงานในจังหวัดแพร่. วารสารสาธารณสุขศาสตร์, 30-42.
[41] อรวรรณ ป้อมดำ. 2561. การขับเคลื่อนศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี เขต 2. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
[42] อภินันท์ สนน้อย และคณะ. 2559. รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 8(2). กรกฎาคม - ธันวาคม 2559.
[43] โอภาศ วุฒิเศลา และคณะ. 2560. การจัดการแบบมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยรำไพพรรณี. 11(2). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
[44] อัมพาพร อุ่มภูธร. 2561. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชน อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).
[45] Arnstein, S. R. 1969. Ladder of citizen participation. Journal of American Institute of Planners, (35), 216-224.
[46] Bartol, K. M., & Martin, D. C. 1997. Management. (2nd ed.). New York: McGraw - Hill.
[47] Campbell A. 1976 . Subjective Measures of Well - Being. American Psychologist, 3 :117 – 118.
[48] Cohen & Uphoff. 1980. Effective Behavior in Organizations. New York: Richard D. Irwin Inc.
[49] Cohen, John M. and Uphoff, Norman T. 1977. Rural Participation : Concepts and Measures forProject Design, Implementation and Evaluation. In Rural Development Monograph No. 2 The Rural Development Committee Center for International Studies, Cornell University, January.
[50]Dalkey, N. & Rourke, D. 1973. The Delphi Procedure and Rating Quality of Life Factor, In the Quality of life Concept. Washington,D.C. : Environmenttal Protection Agency.
[51] Dean, R.S. 1985. Perspectives on the Future of Neuropsychological Assessment. New York : Plenumm.
[52] Delbecq, A. L., & Andrew, H. V. 1971. A group process model for problem identification and program planning. Applied Behavioral Sciences, 7(10), 466-492.
[53] Friedman, M. M. 1986. Family nursing: Theory and assessment (2nd ed.). New York:Appleton Century Crofts.
[54] Henri Fayol. (1964). General and Industrial Management. London: Pittman and Sons.
[55] Keith, D. D. 1972. Human behavior at work- human relations and organization behavior. New Planner, 35, 216-224.
[56] Schulman, P. R. 2004. High Reliability and the Management of Critical Infrastructures. Journal of Contingencies and Crisis Management.
[57] Tantivejkul,S. 2012. Sufficiency economy: The beginning of the sufficiency economy concept. Bangkok : Bangkok Printing House
[58] Tantivejkul,S. 2012. Sufficiency economy: The beginning of the sufficiency economy concept. Bangkok : Bangkok Printing House.
[59] United Nations. 2007. World Economic and Social Survey 2007, Development in an Aging World. [Online]. Available : http://www.un.org/esa/policy/wess/wess.
[60] Vroom, V. H., & Deci, E. L. 1970. Management and motivation. New York: Penguen Book.
[61] William Erwin. 1976. Participation Management : Concept Theory and Implementation. Atlanta G. : Georgia State University.
[62] WHOQOL Group. 1995. The World Health Organization Quality of life assessment (WHOQOL) : Position paper from the World Health Organization. Social Science and Medicine, 41, 1403-1409.
[63] WHO and UNICEF. 1978. Report of the international conference on primary health care. New York: N.P.Press.
[64] William W. Reeder. 1974. Some Aspects of the Informal Social Participation of Farm Families in New York State. Cornell University. (Unpublished Ph.D.Dissertation).
[65] World Health Organization [WHO.] 1999. Definition, Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus and its Complications. Available : http://onlinelibrary.
