ปัจจัยการตลาดเกี่ยวกับเทคโนโลยี Smart Home ของผู้บริโภคในธุรกิจ อสังหาริมทรัพย์เขตภาคตะวันออก

Main Article Content

ปพิชญา สอนสงวนวงษ์

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ เพื่อศึกษาปัจจัยการยอมรับเกี่ยวกับเทคโนโลยี Smart Home และปัจจัยการตลาดเกี่ยวกับเทคโนโลยี Smart Home รวมทั้งเปรียบเทียบระดับการยอมรับเทคโนโลยี Smart Home และปัจจัยการตลาดของเทคโนโลยี Smart Home จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่เคยใช้เทคโนโลยี Smart Home ในเขตภาคตะวันออกของประเทศไทย จำนวน 400 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานด้วย t-test และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA)


     ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุต่ำกว่าหรือเท่ากับ 30 ปี รายได้ของครอบครัวอยู่ที่ต่ำกว่าหรือเท่ากับ 30,000 บาท จำนวนสมาชิกในบ้านเท่ากับหรือมากกว่า 5 คน ที่อยู่อาศัยเป็นบ้านเดี่ยว และสนใจประเภทของเทคโนโลยี Smart Home เพื่อความสะดวกสบาย  มากที่สุด ระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับมุมมองการยอมรับเทคโนโลยีในด้านความตระหนักรู้ในเทคโนโลยี Smart Home มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยการตลาดในการซื้อเทคโนโลยี Smart Home ในด้านผลิตภัณฑ์มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่าผู้ใช้ที่มี เพศ อายุ รายได้ของครอบครัว และประเภทของเทคโนโลยี Smart Home ที่สนใจแตกต่างกันมีระดับความคิดเห็นต่อมุมมองการยอมรับเทคโนโลยีแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนผู้ใช้ที่มีเพศ อายุ จำนวนสมาชิกในบ้าน ประเภทของบ้านที่อยู่อาศัย และประเภทของเทคโนโลยี Smart Home สนใจแตกต่างกัน มีระดับความคิดเห็นต่อปัจจัยการตลาดของเทคโนโลยี Smart Home แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สอนสงวนวงษ์ ป. (2020). ปัจจัยการตลาดเกี่ยวกับเทคโนโลยี Smart Home ของผู้บริโภคในธุรกิจ อสังหาริมทรัพย์เขตภาคตะวันออก. วารสารบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง, 10(2), 82–92. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fam/article/view/245538
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

[1] กองบริหารงานวิจัยและประกันคุณภาพการศึกษา. (2560). พิมพ์เขียว Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ความ
มั่งคั่ง มั่นคง และยั่งยืน.
[2] วนาลี ตรีสัมพันธ์. (2561). ชีวิตง่ายสะดวกสบายด้วย PropTech. จาก https://mgronline.com/mutualfund/detail/9610000015756
[3] ฐานเศรษฐกิจ. (2562). 6 เทรนด์อสังหาฯ มาแรง ปี 2563. จาก https://www.thansettakij.com/content/417605
[4] กรมส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ. (ม.ป.ป.). สมาร์ทโฮม: โอกาสธุรกิจในอนาคต. จาก https://ditp.go.th/contents_attach/552749/552749.pdf
[5] Just222. (2562). ถอดรหัสกระแส Smart home ผู้เล่นเยอะขึ้น เข้าถึงง่ายขึ้น. จาก https://marketeeronline.co/archives/94600
[6] นิธิ กวีวิวิธชัย. (2562). ถอดรหัสกระแสบ้านอัจฉริยะ. จาก https://www.scbeic.com/stocks/product/o0x0/w4/q0/f978w4q0fd/EIC-Article_Smart-home_20190205.pdf
[7] TerraBKK เคล็ดลับลงทุน. (2562). Smart Home “บ้านที่ถูกบังคับให้เป็น” ตามโลกาภิวัฒน์. จาก https://www.terrabkk.com/articles/193817/
[8] รติมา คชนันทน์. (2560). ระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก (EEC) ความหวังใหม่เพื่อเศรษฐกิจไทยเติบโตอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
[9] DDproperty. (2563). EEC คืออะไรและเปลี่ยนวงการอสังหาริมทรัพย์อย่างไร. จาก https://www.ddproperty.com/คู่มือซื้อขาย/EEC-คืออะไรในวงการอสังหาริมทรัพย์-15168
[10] Cronbach, L. J. (1970). Essentials of psychological test. In: New York: Harper Collins.
[11] พิชยารักษ์ มณีเลอเลิศ. (2553). ปัจจัยที่มีผลตอพฤติกรรมการซื้อสินค้าของผู้บริโภคผ่านระบบออนไลน์. (สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
[12] ปริญดา เจริญกูล. (2549). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการ Wedding Services Online ผ่านระบบอินเตอร์เน็ต. (สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
[13] ณัชชารียร์ บวรชัยกุลพัฒน์. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อกล้องโทรทัศน์วงจรปิดของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระปริญญาเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
[14] รัศมี กลิ่นหอม และรุ่งอรุณ สังข์ชม. (2545). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อเฟอร์นิเจอร์ของผู้บริโภคใพื้นที่ตำบลหน้าเมือง อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี. (ปริญญานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, กรุงเทพฯ.
[15] Nurittamont, W. (2017). Understanding the Role of Technology acceptance influence on internet banking intention: An empirical study in consumer of commercial bank. International Journal of Applied Computer Technology and Information Systems, 6(2), 28-33.
[16] วัชรพงษ์ คงเจริญ. (2558). ปัจจัยการยอมรับนวัตกรรมที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจของผู้ใช้บริการธนาคารผ่านโทรศัพท์เคลื่อนท. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.
[17] ธาดาธิเบศร์ ภูทอง และนัทธมน มั่งสูงเนิน. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจในการยอมรับบริการสุขภาพผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่ของผู้สูงอายุ. Verridian E-Journal Si;pakorn University, 10(3), 548-566.
[18] Venkatesh, V., & Davis, F. D. (2000). A theoretical extension of the technology acceptance model: Four longitudinal field studies. Management science, 46(2), 186-204.
[19] สุพจน์ อิงอาจ และอภิญญา อิงอาจ. (2561). อิทธิพลของระบบการจัดการเรียนการสอนที่มีต่อการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการเรียนรู้ของนักศึกษาระดับอุดมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 29(2), 42-55.
[20] Ratten, V. (2013). Cloud computing: A social cognitive perspective of ethics, entrepreneurship, technology marketing, computer self-efficacy and outcome expectancy on behavioral intentions. Australasian Marketing Journal (AMJ), 21(3), 137-146.
[21] Davis, F. D. (1989). Perceived usefulness, perceived ease of use, and user acceptance of information technology. MIS quarterly, 319-340.
[22] วสุธิดา นุริตมนต์ และทรงวิทย์ เจริญกิจธนลาภ. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับเทคโนโลยีและความตั้งใจใช้บริการชำระเงินของผู้บริโภครุ่นใหม่ด้วยโปรแกรมประยุกต์คิวอาร์โค้ดผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่สมาร์ทโฟน. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 6(2), 40-50.