พฤติกรรมการรับชมรายการช่องทีวีดิจิตอลของผู้ชมในเขตภาคกลาง

Main Article Content

วลัญช์ลักษณ ถาวรศักดิ์สุธี
กุลกัญญา ณ ป้อมเพ็ชร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความสำคัญของปัจจัยทางการตลาดในมุมมองของผู้บริโภค ในการรับชมรายการช่องทีวีดิจิตอลของผู้ชมในเขตภาคกลาง 2) เพื่อศึกษาพฤติกรรมในการเลือกรับชมรายการช่องทีวี ดิจิตอลของผู้ชมในเขตภาคกลาง 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมในการเลือกรับชม รายการช่องทีวีดิจิตอลในเขตภาคกลาง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่เคยรับชมรายการช่องที่วีดิจิตอลในเขตภาคกลาง จำนวน 400 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ไคสแควร์ ผลการศึกษาพบว่า ผู้ชมส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุระหว่าง 25 - 35 ปี สถานภาพโสด ระดับการศึกษา ปริญญาตรี อาชีพพนักงานบริษัทเอกชน และรายได้เฉลี่ย 15,001 – 20,000 บาทต่อเดือน รับชมรายการประเภท ละครซิทคอมและซีรีส์ เฉพาะช่วงเวลาที่มีรายการที่ชอบ รับชม 3 – 4 ครั้งต่อสัปดาห์ ผ่านโทรทัศน์ โดยรับชมเพื่อ ความสนุกสนานบันเทิง มีการรับชมเพียงคนเดียว และเลือกรับชมช่อง 3 HD : ช่อง 33 ระดับความสำคัญด้านความ ต้องการของผู้บริโภค ด้านต้นทุนของผู้บริโภค ด้านความสะดวกในการรับชม และด้านการติดต่อสื่อสารอยู่ในระดับ มาก ปัจจัยทางการตลาดในมุมมองของผู้บริโภครายการมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการเลือกรับชมรายการช่องทีวี ดิจิตอล

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ถาวรศักดิ์สุธี ว., & ณ ป้อมเพ็ชร์ ก. (2019). พฤติกรรมการรับชมรายการช่องทีวีดิจิตอลของผู้ชมในเขตภาคกลาง. วารสารบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง, 9(1), 43–57. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fam/article/view/214990
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กิติมา สุรสนธิ. (2533). ความรู้ทางการสื่อสาร. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

จอห์นนพดล วศินสุนทร. (2558). สถานการณ์การเปลี่ยนผ่านระบบทีวีดิจิตอลกับพฤติกรรมการเปิดรับสื่อและความพึงพอใจของประชาชนในเขตอำเภอเมืองของพื้นที่ 4 จังหวัดนำร่อง. การประชุมทางวิชาการระดับชาติ พะเยาวิจัย, 5, 1290-1305.

ชมพูนุช นาคสุกปาน. (2557). การเปิดรับ การรับรู้ การใช้ประโยชน์และความพึงพอใจของผู้รับสารในเขตกรุงเทพมหานครที่มีต่อรายการ ผู้หญิงถึงผู้หญิง. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

ธเรศ ปุณศรี. (2557). วารสาร กสทช. ประจำปี 2557. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียงกิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมของประเทศ.นิด้าโพล. (2560). คนไทยกับพฤติกรรมการรับชมรายการต่าง ๆ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : http://nidapoll.nida.ac.th/index.php?op=polls-detail&id=471.

น้ำฝน บำรุงศิลป์ และพรทิพย์ เย็นจะบก. (2558). พฤติกรรมการเปิดรับชมและองค์ประกอบของรายการที่มีผลต่อการอยู่รอดของทีวีดิจิทัลประเภทบริการธุรกิจ 24 ช่อง ในมุมมองของผู้ชมในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 14 (16), 143-150.

พงศกร แสนคำมา. (2556). ปัจจัยในการเลือกรับชมสถานีโทรทัศน์ประเภทไม่เรียกเก็บค่าบริการ (Free TV) และทัศนคติที่มีต่อสถานีโทรทัศน์โมเดิร์นไนน์ของผู้ชมในเขตกรุงเทพมหานคร.กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ภาวินี แสวงสุข. (2557). พฤติกรรมการเปิดรับชมและความพึงพอใจของผู้ชมโทรทัศน์ระบบดิจิทัลในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

มนัสนันท์ อภิรมย์วิจิตร. (2554). ปัจจัยที่มีอิทธิพลในการเปิดรับชมรายการข่าวบันเทิงของประชาชนทั่วไปในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

รายงานการวิเคราะห์สภาพอุตสาหกรรมและตลาดกิจการโทรทัศน์ไทยและทิศทางในอนาคต. (2560). สัดส่วนผู้ชมรายการโทรทัศน์ช่องอนาล็อกและช่องดิจิตอล. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : https://broadcast.nbtc.go.th/data/academic/file/610300000001.pdf.

วิโรจน์ โสวัณณะ. (2545). คู่มือสู่ความสำเร็จอันไร้ขอบเขต. กรุงเทพฯ : สำนักงานนิตยสารโลกทิพย์.

Robert F. Lauterborn. (1990). New Marketing Litany : Four Ps passé. C-words take over Advertising Age.