วิถีวัฒนธรรมแบบเอื้ออาทรเชิงพุทธในประชาคมอาเซียน : กรณีศึกษาประเทศไทยและประเทศกัมพูชา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยเรื่อง“วิถีวัฒนธรรมแบบเอื้ออาทรเชิงพุทธในประชาคมอาเซียน : กรณีศึกษาประเทศไทยและประเทศกัมพูชา”มีวัตถุประสงค์ของการวิจัยคือ ๑)เพื่อศึกษาคำสอนทางพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวกับความเอื้ออาทร ที่ปรากฏในวิถีชีวิตของชาวพุทธในประเทศไทยและประเทศกัมพูชา ๒)เพื่อศึกษาวิถีวัฒนธรรมแห่งความเอื้ออาทรของชาวพุทธในสังคมไทยและสังคมกัมพูชา ๓)เพื่อศึกษาวิธีการประยุกต์ใช้วิถีวัฒนธรรมแบบเอื้ออาทรเชิงพุทธมาใช้ในสังคมไทยและสังคมกัมพูชา มีระเบียบวิธีวิจัยได้แก่ การวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาข้อมูลจากเอกสารและสัมภาษณ์ สังเกตการณ์ภาคสนามเก็บรวบรวมข้อมูลจากตำรา เอกสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ผลการวิจัยพบว่า หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวกับความเอื้ออาทรที่ปรากฏในวิถีชีวิตของชาวพุทธในประเทศไทยและประเทศกัมพูชา ได้แก่ หลักความสุขของคฤหัสถ์ ฆราวาสธรรม ๔ ทิฎฐธัมมิกัตถประโยชน์ พรหมวิหาร ๔ และสังคหวัตถุ ๔ ซึ่งจะเป็นแนวทางในการส่งเสริมวิถีวัฒนธรรมที่เอื้ออาทรตามแนวพระพุทธศาสนาถือว่าเป็นเครื่องยึดเหนียวจิตใจช่วยให้เกิดความมั่นคงทางวัฒนธรรมที่มีคุณธรรมจริยธรรมอยู่คู่กับสังคม ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเอื้ออาทรที่มุ่งเน้นการพัฒนาคนไทยและกัมพูชาได้อย่างมั่นคงต่อไป