รูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสาธารณะเชิงพุทธบูรณาการของเยาวชน ในเขตกรุงเทพมหานคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งการทดลอง มีวัตถุประสงค์ คือ ๑) เพื่อศึกษาจิตสาธารณะบนพื้นที่สาธารณะเชิงพุทธบูรณาการของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร ๒) เพื่อพัฒนารูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสาธารณะบนพื้นที่สาธารณะเชิงพุทธบูรณาการของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานครและ ๓) เพื่อวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์รูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสาธารณะบนพื้นที่สาธารณะเชิงพุทธบูรณาการของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายของโรงเรียนวัดสุทธิวรารามและนักศึกษาระดับชั้นปวช. ปวส.ของวิทยาลัยเทคโนโลยีการจัดการเพชรเกษม โดยผู้วิจัยใช้วิธีเลือกแบบเจาะจงจากผู้สมัครใจเข้าร่วมกิจกรรมโครงการค่ายเยาวชนจิตสาธารณะ “ทำความดีด้วยหัวใจ” รวมกลุ่มตัวอย่างจำนวน ๒๑ คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย มีจำนวน ๔ ประเภท ได้แก่ ๑) ชุดกิจกรรมค่ายเยาวชนจิตสาธารณะจำนวน ๔ กิจกรรม ๒) แบบสอบถาม ๓) การสังเกตพฤติกรรม และ ๔) การสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ผู้วิจัยใช้สถิติการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การทดสอบค่าที เพื่อทดสอบคะแนนก่อนและหลังการเข้าร่วมกิจกรรม
ผลการวิจัยพบว่า ๑) นักเรียนมีความรู้เรื่องจิตสาธารณะหลังการเข้าร่วมกิจกรรมสูงกว่าก่อนการเข้าร่วมกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ ๒) นักเรียนที่ผ่านการอบรมจากชุดกิจกรรมที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้นมีพฤติกรรมจิตสาธารณะหลังการเข้าร่วมกิจกรรมสูงกว่าก่อนการเข้าร่วมกิจกรรมทุกองค์ประกอบ และพบว่าความรู้เรื่องจิตสาธารณะของนักเรียนอยู่ในเกณฑ์มากที่สุด ซึ่งสามารถนำไปต่อยอดพัฒนาโครงงานจิตสาธารณะที่มอบหมายให้ทำเพิ่มหลังออกจากค่ายเยาวชนสำเร็จทั้ง ๔ โครงงาน เยาวชนมีความพึงพอใจในการเข้าร่วมกิจกรรมและกระบวนการดำเนินกิจกรรมจัดอยู่ในเกณฑ์มากที่สุด และ ๓) ผลสัมฤทธิ์รูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสาธารณะบนพื้นที่สาธารณะเชิงพุทธบูรณาการของเยาวชนพบว่ามีความเหมาะสมเป็นไปได้ทั้งในด้านการเสริมสร้างความรู้เรื่องจิตสาธารณะและกระบวนการเสริมสร้างจิตสาธารณะ
Article Details
บทความนี้เป็นความคิดเห็นส่วนผู้แต่ง กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป