ผลของการใช้รูปแบบการปลูกฝังความซื่อสัตย์ของเด็กโดยครอบครัวตามแนวทางพุทธธรรม

บทคัดย่อ

          บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของดุษฎีนิพนธ์เรื่อง “รูปแบบการปลูกฝังความซื่อสัตย์ของเด็กโดยครอบครัวตามแนวทางพุทธธรรม” มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้รูปแบบการปลูกฝังความซื่อสัตย์ของเด็กโดยครอบครัวตามแนวทางพุทธธรรม  โดยมีระเบียบวิธีการวิจัย คือการวิจัยแบบผสม (Mixed Method Research) ประกอบด้วยการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) และ วิจัยเชิงกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental Research) กลุ่มตัวอย่าง คือ  ครอบครัวที่มีลูกอายุ ๙–๑๐ ปี จำนวน ๑๐ ครอบครัว ประกอบด้วยผู้ปกครอง ๑๐ คน ใช้การสัมภาษณ์ ส่วนเด็ก ๑๐ คน ใช้การวิจัยกึ่งทดลองแบบวัดผลก่อนและหลังการทดลอง (One Group Pretest-Posttest Design)  วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา  ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ  Sign test  ผลการวิจัย พบว่า เด็กมีความซื่อสัตย์ต่อตนเองและความซื่อสัตย์ต่อผู้อื่นสูงกว่าก่อนการใช้รูปแบบการปลูกฝังความซื่อสัตย์ฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๑  ส่วนการประเมินคุณภาพของรูปแบบการปลูกฝังความซื่อสัตย์ฯ โดยครอบครัว พบว่า  อยู่ในระดับดี ถึง ดีมาก