การทดสอบประสิทธิภาพบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง ศีล ๕ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔–๖

Main Article Content

Phratheppariyattimuni Phratheppariyattimuni

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนและหาประสิทธิภาพบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง ศีล ๕  สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่  ๔-๖  กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔-๖ โรงเรียนบ้านหอมเกร็ด อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐมจำนวน  ๓๐  คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่   บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนศีล ๕  และแบบสอบถามเพื่อวัดระดับเจตคติของกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน   ผลการวิจัยพบว่า บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนศีล ๕ สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด คือ ๘๐.๐๖/๙๐.๓๔  และเมื่อวัดเจตคติของกลุ่มตัวอย่าง มีค่าเฉลี่ย ๔.๖๓ มีค่าอยู่ในระดับดีมาก   จากการวิเคราะห์เชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์และสังเกต พบว่า นักเรียนแสดงท่าทีตื่นเต้น สนุก ในการเรียน บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนนี้สามารถนำไปใช้ในการเรียนการสอนศีล ๕ อย่างมีประสิทธิผล

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
1.
Phratheppariyattimuni P. การทดสอบประสิทธิภาพบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง ศีล ๕ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔–๖. JGSR [อินเทอร์เน็ต]. 22 สิงหาคม 2018 [อ้างถึง 25 ธันวาคม 2025];14(1). available at: https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JGSR/article/view/141652
ประเภทบทความ
บทความวิจัย