ความสอดคล้องระหว่างการบริหารความเสี่ยงในหน่วยงานภาครัฐกับการบริหารความเสี่ยงตามกรอบแนวคิด COSO ERM 2017: กรณีศึกษาสำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน (ส่วนกลาง)
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ม.ค. 3, 2020
คำสำคัญ:
ความสอดคล้อง การบริหารความเสี่ยง โคโซ่ สำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.)
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสอดคล้องระหว่างการบริหารความเสี่ยงในสำนักงาน การตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) กับการบริหารความเสี่ยงตามกรอบแนวคิด COSO ERM 2017 การศึกษานี้ใช้ การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณศึกษาข้อมูลจากการสำรวจผู้ที่ปฏิบัติงานใน สตง. จำนวน 320 คน ในเดือนมิถุนายน 2562 ผลการศึกษาพบว่ามีองค์ประกอบการบริหารความเสี่ยงเพียง 3 องค์ประกอบของ สตง. ที่มีความสอดคล้องกับการบริหารความเสี่ยงตามกรอบแนวคิด COSO ERM 2017 ได้แก่ (1) ด้านการประเมินความเสี่ยง (2) ด้านกิจกรรมการควบคุม และ (3) ด้านสภาพแวดล้อมภายในองค์กร ดังนั้นหาก สตง. ต้อง การเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์กร สตง. ควรมีการทบทวน ปรับปรุง และพัฒนากระบวนการบริหารความเสี่ยง ในแต่ละองค์ประกอบการบริหารความเสี่ยงที่เหลือ ให้เกิดความสอดคล้องกับการบริหารความเสี่ยงตามกรอบแนวคิด COSO ERM 2017
Article Details
บท
บทความวิจัย
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารสภาวิชาชีพบัญชี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสภาวิชาชีพบัญชี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสภาวิชาชีพบัญชี หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลทั้งหมดหรือบางส่วนไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารสภาวิชาชีพบัญชี ก่อนเท่านั้น
References
ภาษาไทย
กรมบัญชีกลาง. (2562). หลักเกณฑ์กระทรวงการคลังว่าด้วยมาตรฐานและหลักเกณฑ์ปฏิบัติการบริหารจัดการความเสี่ยงสำหรับหน่วยงานของรัฐ พ.ศ. 2562. สืบค้นจาก https://61.19.50.59/audit/Centers/View.aspx?id=344&type=1
จันทนา สาขากร. (2550). COSO ERM กับงานตรวจสอบภายใน. วารสารวิชาชีพบัญชี, 3(8), 75-79.
จันทนา สาขากร, นิพันธ์ เห็นโชคชัยชนะ, และศิลปะพร ศรีจั่นเพชร. (2554). การตรวจสอบภายในและการควบคุมภายใน. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ทีพีเอ็น เพรส.
เจริญ เจษฎาวัลย์. (2551). คู่มือมาตรฐานการบริหารความเสี่ยง. นนทบุรี: บริษัท พอดี จำกัด.
ชญานี นาตัน. (2555). การบริหารความเสี่ยงด้านการเงินของโรงเรียนบ้านแม่หงานหลวงอำเภอแม่แจ่มจังหวัดเชียงใหม่. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2550). หนังสือการบริหารความเสี่ยง (RISK MANAGEMENT). กรุงเทพฯ: บริษัท เอ็กซเปอร์เน็ท จำกัด.
ณัชธิญา ปัทมทัตตานนท์. (2553). การจัดการความเสี่ยงที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในจังหวัดปทุมธานี. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ณัฐิยา มงคลสวัสดิ์. (2553). การพัฒนามาตรวัดความสำเร็จของระบบความเสี่ยงขององค์กร. (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธีรพร เนาว์รุ่งโรจน์. (2555). ปัจจัยที่นำไปสู่ความสำเร็จของระบบการบริหารความเสี่ยงของธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธีระศักดิ์ ใจห้าว. (2560). ความมีประสิทธิผลของการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์กรของกองทัพอากาศ ด้านการเงิน การบัญชี และงบประมาณ. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปราชญา กล้าผจัญ. (2551). การบริหารความเสี่ยง. กรุงเทพฯ: ปราชญา พับบลิชชิ่ง.
ปิยวดี โขวิฑูรกิจ. (2561). COSO ERM 2017 กรอบการบริหารความเสี่ยงใหม่ไฉไลกว่าเดิม. วารสารประกันภัย. 33(138). สืบค้นจาก https://www.tgia.org/magazine-detail-TH_204_1
พรรณทิพย์ ทองแย้ม. (2558). การบริหารความเสี่ยงของสหกรณ์เครดิตยูเนี่ยนสาขาจังหวัดเพชรบุรี. วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่. 1(9) สืบค้นจาก https://www.mgts.lpru.ac.th/journal/index.php/mgts/article/view/273/111
พุฒิสรรค์ ศรีรัตนประชากูล, พชรวิทย์ จันทร์ศิริสิร และ พัชรกฤษฎิ์ พวงนิล. (2559). การพัฒนาแนวทางการบริหารความเสี่ยงของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต26. วารสารศึกษาศาสตร์. 10(พิเศษ). สืบค้นจาก https://www.kmutt.ac.th/jif/public_html/article_detail.php?ArticleID=179652
พัชรินทร์ ขำวงษ์. (2554). การบริหารความเสี่ยงงานการเงิน บัญชีและพัสดุของสถานศึกษาภาครัฐแห่งหนึ่ง. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
มานิตย์ ศัตรูลี้. (2544). ความเสี่ยงด้านการรักษาพยาบาลและระบบบริหารความเสี่ยงในโรงพยาบาลภูมิพลอดุลยเดช พอ.บนอ.ในช่วงปี 2554. (งานวิจัยส่วนบุคคล). กองบัญชาการฝึกศึกษาทหารอากาศ วิทยาลัยการทัพอากาศกองทัพอากาศ.
มโนชัย สุดจิตร. (2557). การนำระบบการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์การ มาสนับสนุน ประสิทธิผลการดำเนินงานในสถาบันการเงินเฉพาะกิจ ศึกษากรณีธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส). (ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์) มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
มโนชัย สุดจิตร. (2560). การบูรณาการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์การกับการจัดการคุณภาพภาครัฐ: กรณีศึกษากรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข การบูรณาการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์การกับการจัดการคุณภาพภาครัฐ. วารสารสถาบันพระปกเกล้า. 15(2). สืบค้นจาก https://kpi3.uds.co.th/addpdf/15-2-2/
สำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน. (2551). คู่มือการบริหารความเสี่ยง. ม.ป.ท.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2560). รายงานกำลังคนภาครัฐในฝ่ายพลเรือน 2560. สืบค้นจาก https://www.ocsc.go.th/tags/
อิสรีย์ จันทร์ฝาย. (2545). การศึกษาการบริหารความเสี่ยงในโครงการก่อสร้างโรงไฟฟ้า. (สารนิพนธ์). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภาษาอังกฤษ
Beasley M.S., Clune R., & Hermanson D.R. (2005). Enterprise risk management: An empirical analysis of factor associated with the extent of implementation. Journal of Accounting and Public Policy, 24(2005), 521-531.
Crockford, G.N., (1982). “The bibliography and history of risk management”. The Geneva paper on Risk and Insurance. 7 (23), 169-179.
Salifou, D. A. (2016). Analysis of the effectiveness of COSO's ERM model on organization strategy, competitive advantage, and value: A qualitative study (Order No. 10002584). Available from ProQuest Dissertations & Theses Global. (1762042718). Retrieved from https://portal.lib.ku.ac.th:10049/docview/1762042718?accountid=48250
Jay Alligood. (2005). Head of Internal Audit Blue Cross Blue shield of Florida. n.p.
Pricewaterhousecoopers. (2004). Managing Risk: an assessment of CEO preparedness 7 Annual Global CEO Survey. Retrieved from www.pwc.com.
Sadgrove, K (2005). The Complete guide to business risk management. Famham, United Kingdom: Ashgate-Gower Publishing.
Simon Deakin and Suzanne J. Konzelmann (2003). Learning From Enron. n.p.
Sunaina maira. (2013). Research Ethics A Review of Relevant Research Litereture. Birzeit University.
The Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission (COSO). (2004). COSO: Enterprise risk management-integrated framework. Retrieved from https:www.coso.org/Documents/COSO-ERM-ExecutiveSummary.pdf.
The Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission (COSO). (2017). Enterprise Risk Management Integrating with Strategy and Performance Executive. Retrieved from https://www.coso.org/Documents/2017-COSO-ERM-Integrating-with-Strategy-and-Performance-Executive-Summary.pdf.
The Institute of Internal Auditors: A champion of ERM (2007). Retrieved from https://www.logicmanager.com/erm-software/2007/10/29/the-institute-of-internal-auditors-a-champion-of-erm/
Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third edition. Newyork: Harper and Row Publication.
กรมบัญชีกลาง. (2562). หลักเกณฑ์กระทรวงการคลังว่าด้วยมาตรฐานและหลักเกณฑ์ปฏิบัติการบริหารจัดการความเสี่ยงสำหรับหน่วยงานของรัฐ พ.ศ. 2562. สืบค้นจาก https://61.19.50.59/audit/Centers/View.aspx?id=344&type=1
จันทนา สาขากร. (2550). COSO ERM กับงานตรวจสอบภายใน. วารสารวิชาชีพบัญชี, 3(8), 75-79.
จันทนา สาขากร, นิพันธ์ เห็นโชคชัยชนะ, และศิลปะพร ศรีจั่นเพชร. (2554). การตรวจสอบภายในและการควบคุมภายใน. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ทีพีเอ็น เพรส.
เจริญ เจษฎาวัลย์. (2551). คู่มือมาตรฐานการบริหารความเสี่ยง. นนทบุรี: บริษัท พอดี จำกัด.
ชญานี นาตัน. (2555). การบริหารความเสี่ยงด้านการเงินของโรงเรียนบ้านแม่หงานหลวงอำเภอแม่แจ่มจังหวัดเชียงใหม่. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2550). หนังสือการบริหารความเสี่ยง (RISK MANAGEMENT). กรุงเทพฯ: บริษัท เอ็กซเปอร์เน็ท จำกัด.
ณัชธิญา ปัทมทัตตานนท์. (2553). การจัดการความเสี่ยงที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในจังหวัดปทุมธานี. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ณัฐิยา มงคลสวัสดิ์. (2553). การพัฒนามาตรวัดความสำเร็จของระบบความเสี่ยงขององค์กร. (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธีรพร เนาว์รุ่งโรจน์. (2555). ปัจจัยที่นำไปสู่ความสำเร็จของระบบการบริหารความเสี่ยงของธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธีระศักดิ์ ใจห้าว. (2560). ความมีประสิทธิผลของการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์กรของกองทัพอากาศ ด้านการเงิน การบัญชี และงบประมาณ. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปราชญา กล้าผจัญ. (2551). การบริหารความเสี่ยง. กรุงเทพฯ: ปราชญา พับบลิชชิ่ง.
ปิยวดี โขวิฑูรกิจ. (2561). COSO ERM 2017 กรอบการบริหารความเสี่ยงใหม่ไฉไลกว่าเดิม. วารสารประกันภัย. 33(138). สืบค้นจาก https://www.tgia.org/magazine-detail-TH_204_1
พรรณทิพย์ ทองแย้ม. (2558). การบริหารความเสี่ยงของสหกรณ์เครดิตยูเนี่ยนสาขาจังหวัดเพชรบุรี. วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่. 1(9) สืบค้นจาก https://www.mgts.lpru.ac.th/journal/index.php/mgts/article/view/273/111
พุฒิสรรค์ ศรีรัตนประชากูล, พชรวิทย์ จันทร์ศิริสิร และ พัชรกฤษฎิ์ พวงนิล. (2559). การพัฒนาแนวทางการบริหารความเสี่ยงของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต26. วารสารศึกษาศาสตร์. 10(พิเศษ). สืบค้นจาก https://www.kmutt.ac.th/jif/public_html/article_detail.php?ArticleID=179652
พัชรินทร์ ขำวงษ์. (2554). การบริหารความเสี่ยงงานการเงิน บัญชีและพัสดุของสถานศึกษาภาครัฐแห่งหนึ่ง. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
มานิตย์ ศัตรูลี้. (2544). ความเสี่ยงด้านการรักษาพยาบาลและระบบบริหารความเสี่ยงในโรงพยาบาลภูมิพลอดุลยเดช พอ.บนอ.ในช่วงปี 2554. (งานวิจัยส่วนบุคคล). กองบัญชาการฝึกศึกษาทหารอากาศ วิทยาลัยการทัพอากาศกองทัพอากาศ.
มโนชัย สุดจิตร. (2557). การนำระบบการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์การ มาสนับสนุน ประสิทธิผลการดำเนินงานในสถาบันการเงินเฉพาะกิจ ศึกษากรณีธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส). (ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์) มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
มโนชัย สุดจิตร. (2560). การบูรณาการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์การกับการจัดการคุณภาพภาครัฐ: กรณีศึกษากรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข การบูรณาการบริหารความเสี่ยงทั่วทั้งองค์การกับการจัดการคุณภาพภาครัฐ. วารสารสถาบันพระปกเกล้า. 15(2). สืบค้นจาก https://kpi3.uds.co.th/addpdf/15-2-2/
สำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน. (2551). คู่มือการบริหารความเสี่ยง. ม.ป.ท.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2560). รายงานกำลังคนภาครัฐในฝ่ายพลเรือน 2560. สืบค้นจาก https://www.ocsc.go.th/tags/
อิสรีย์ จันทร์ฝาย. (2545). การศึกษาการบริหารความเสี่ยงในโครงการก่อสร้างโรงไฟฟ้า. (สารนิพนธ์). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภาษาอังกฤษ
Beasley M.S., Clune R., & Hermanson D.R. (2005). Enterprise risk management: An empirical analysis of factor associated with the extent of implementation. Journal of Accounting and Public Policy, 24(2005), 521-531.
Crockford, G.N., (1982). “The bibliography and history of risk management”. The Geneva paper on Risk and Insurance. 7 (23), 169-179.
Salifou, D. A. (2016). Analysis of the effectiveness of COSO's ERM model on organization strategy, competitive advantage, and value: A qualitative study (Order No. 10002584). Available from ProQuest Dissertations & Theses Global. (1762042718). Retrieved from https://portal.lib.ku.ac.th:10049/docview/1762042718?accountid=48250
Jay Alligood. (2005). Head of Internal Audit Blue Cross Blue shield of Florida. n.p.
Pricewaterhousecoopers. (2004). Managing Risk: an assessment of CEO preparedness 7 Annual Global CEO Survey. Retrieved from www.pwc.com.
Sadgrove, K (2005). The Complete guide to business risk management. Famham, United Kingdom: Ashgate-Gower Publishing.
Simon Deakin and Suzanne J. Konzelmann (2003). Learning From Enron. n.p.
Sunaina maira. (2013). Research Ethics A Review of Relevant Research Litereture. Birzeit University.
The Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission (COSO). (2004). COSO: Enterprise risk management-integrated framework. Retrieved from https:www.coso.org/Documents/COSO-ERM-ExecutiveSummary.pdf.
The Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission (COSO). (2017). Enterprise Risk Management Integrating with Strategy and Performance Executive. Retrieved from https://www.coso.org/Documents/2017-COSO-ERM-Integrating-with-Strategy-and-Performance-Executive-Summary.pdf.
The Institute of Internal Auditors: A champion of ERM (2007). Retrieved from https://www.logicmanager.com/erm-software/2007/10/29/the-institute-of-internal-auditors-a-champion-of-erm/
Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third edition. Newyork: Harper and Row Publication.