การพัฒนาชุดความรู้รูปแบบการสอนแก่พุทธสาวกผู้สูงวัยที่อยู่ในภาวะใกล้ตาย ในพระไตรปิฎก
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาพุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายในพระไตรปิฎก 2) เพื่อศึกษาการสอนพุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายใพระไตรปิฎก 3) เพื่อศึกษาการพัฒนาชุดความรู้รูปแบบการสอนแก่พุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายในพระไตรปิฎก เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบการวิจัยเชิงเอกสาร และการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 15 รูป/คน โดยดำเนินการศึกษางานเอกสาร และเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ ทำการวิเคราะห์ข้อมูลตามเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) พุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายในพระไตรปิฎก พบว่า เน้นการสอนแบบสนทนา การสอนแบบบรรยาย การสอนแบบตอบปัญหา และการสอนแบบวางกฎข้อบังคับ อย่างกลุ่มผู้สูงวัย ได้แก่ การสอนพระอัญญาโกณฑัญญเถระ พระอุรุเวลกัสสปะเถระ พระอุบาลีเถระ พระกาฬุทายีเถระ พระมหากัจจายนะเถระ พระสารีบุตรเถระ พระมหากัสสปเถระ พระราธเถระ พระวังคีสะเถระ พระโสภิตเถระ และพระมหาโมคคัลลานเถระและกลุ่มผู้อยู่ในภาวะใกล้ตาย คือ พระปูติคัตตติสสะเถระพระวักกลิเถระ พระอุตตราเถรี และเรื่องภิกษุอยากสึกจนซูบผอม 2) การสอนผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายใพระไตรปิฎก พบว่าพระพุทธเจ้าทรงสอนอย่างเป็นระบบมีหลักการสอน เนื้อหา การใช้เทคนิค การใช้สื่อและผลการสอนได้บรรลุธรรมในที่สุดเป็นพุทธสาวกที่มีบทบาทสำคัญในการเผยแพร่พระพุทธศาสนาและสอนให้เข้าใจความตายซึ่งเป็นกฎธรรมชาติตามหลักไตรลักษณ์คือ อนิจจัง ทุกขังและอนัตตา พระพุทธเจ้าทรงสอนพุทธสาวกให้เจริญสติด้วยหลักกรรมฐานในพระพุทธศาสนา ตัวอย่างเช่น พระปูติคัตตติสสะเถระพระวักกลิเถระ พระอุตตราเถรี และเรื่องภิกษุอยากสึกจนซูบผอม และ 3) การพัฒนาชุดความรู้รูปแบบการสอนแก่พุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายในพระไตรปิฎก ประกอบด้วย (1) หลักการสอนตามสภาพจริงในปัจจุบัน (2) เนื้อหาที่เหมาะสมกับวัยผู้สอนและสถานการณ์ (3) วิธีการสอน แบบบรรยาย สนทนา ถาม-ตอบ และการปฏิบัติ (4) เทคนิคการสอน ให้พิจารณาตามจริตความต้องการของผู้เรียน (5) สื่ออุปกรณ์การสอนยึดตัวใช้ทั้งสื่อธรรมชาติและสื่อสมัยใหม่เหมาะกับบุคคลใช้กิจกรรมการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน (6) การประเมินผล พิจารณาผลตามสภาพจริงเพื่อพัฒนาการสอนผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายให้ได้ผลดียิ่งขึ้นจนสามารถบรรลุธรรมได้ก่อนตาย
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
ขวัญตา บาลทิพย์. (2541). ประสบการณ์การรับรู้เกี่ยวกับความตายของผู้ป่วยเอดส์ณ วัดแห่งหนึ่งในภาคใต้. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลา.
นุจรินทร์ ลภัณฑกุล. (2543). ประสบการณ์ดูแลผู้ป่วยใกล้ตายของพยาบาล. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2550). การแพทย์ยุคใหม่ในพุทธทัศน์. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.
พระมหาปองปรีดา ปริปุณฺโณ (จำปาศรี). (2545). การป้องกันและการรักษาโรคตามหลักพระพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวันชัย ธมุมชโย. (2540). การศึกษาเชิงวิเคราะห์เรื่องความตายตามทัศนะของพุทธทาสภิกขุ.วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต.: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระวรศักดิ์ จนฺทโชโต. (2542). การศึกษาจริตกับการรับรู้ความตาย:กรณีศึกษาผู้ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน วัดระฆังโฆสิตาราม. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
อุทยา นาคเจริญ. (2544). การเตรียมตัวสำหรับความตายของผู้ติดเชื้อเอชไอวี. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.