การพัฒนาชุดความรู้รูปแบบการสอนแก่พุทธสาวกผู้สูงวัยที่อยู่ในภาวะใกล้ตาย ในพระไตรปิฎก

Main Article Content

สิน งามประโคน
วิโรจน์ คุ้มครอง
ธานี สุวรรณประทีป

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาพุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายในพระไตรปิฎก 2) เพื่อศึกษาการสอนพุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายใพระไตรปิฎก 3) เพื่อศึกษาการพัฒนาชุดความรู้รูปแบบการสอนแก่พุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายในพระไตรปิฎก เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบการวิจัยเชิงเอกสาร และการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 15 รูป/คน โดยดำเนินการศึกษางานเอกสาร และเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ ทำการวิเคราะห์ข้อมูลตามเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) พุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายในพระไตรปิฎก พบว่า เน้นการสอนแบบสนทนา การสอนแบบบรรยาย การสอนแบบตอบปัญหา และการสอนแบบวางกฎข้อบังคับ อย่างกลุ่มผู้สูงวัย ได้แก่ การสอนพระอัญญาโกณฑัญญเถระ พระอุรุเวลกัสสปะเถระ พระอุบาลีเถระ พระกาฬุทายีเถระ พระมหากัจจายนะเถระ พระสารีบุตรเถระ พระมหากัสสปเถระ พระราธเถระ พระวังคีสะเถระ พระโสภิตเถระ และพระมหาโมคคัลลานเถระและกลุ่มผู้อยู่ในภาวะใกล้ตาย คือ  พระปูติคัตตติสสะเถระพระวักกลิเถระ พระอุตตราเถรี และเรื่องภิกษุอยากสึกจนซูบผอม 2) การสอนผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายใพระไตรปิฎก พบว่าพระพุทธเจ้าทรงสอนอย่างเป็นระบบมีหลักการสอน เนื้อหา การใช้เทคนิค การใช้สื่อและผลการสอนได้บรรลุธรรมในที่สุดเป็นพุทธสาวกที่มีบทบาทสำคัญในการเผยแพร่พระพุทธศาสนาและสอนให้เข้าใจความตายซึ่งเป็นกฎธรรมชาติตามหลักไตรลักษณ์คือ อนิจจัง ทุกขังและอนัตตา พระพุทธเจ้าทรงสอนพุทธสาวกให้เจริญสติด้วยหลักกรรมฐานในพระพุทธศาสนา ตัวอย่างเช่น พระปูติคัตตติสสะเถระพระวักกลิเถระ พระอุตตราเถรี และเรื่องภิกษุอยากสึกจนซูบผอม และ 3) การพัฒนาชุดความรู้รูปแบบการสอนแก่พุทธสาวกผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายในพระไตรปิฎก ประกอบด้วย (1) หลักการสอนตามสภาพจริงในปัจจุบัน (2) เนื้อหาที่เหมาะสมกับวัยผู้สอนและสถานการณ์ (3) วิธีการสอน แบบบรรยาย สนทนา ถาม-ตอบ และการปฏิบัติ (4) เทคนิคการสอน ให้พิจารณาตามจริตความต้องการของผู้เรียน (5) สื่ออุปกรณ์การสอนยึดตัวใช้ทั้งสื่อธรรมชาติและสื่อสมัยใหม่เหมาะกับบุคคลใช้กิจกรรมการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน (6) การประเมินผล พิจารณาผลตามสภาพจริงเพื่อพัฒนาการสอนผู้สูงวัยและผู้อยู่ในภาวะใกล้ตายให้ได้ผลดียิ่งขึ้นจนสามารถบรรลุธรรมได้ก่อนตาย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
งามประโคน ส. ., คุ้มครอง ว. ., & สุวรรณประทีป ธ. . (2024). การพัฒนาชุดความรู้รูปแบบการสอนแก่พุทธสาวกผู้สูงวัยที่อยู่ในภาวะใกล้ตาย ในพระไตรปิฎก. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 11(2), 113–125. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/272616
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ขวัญตา บาลทิพย์. (2541). ประสบการณ์การรับรู้เกี่ยวกับความตายของผู้ป่วยเอดส์ณ วัดแห่งหนึ่งในภาคใต้. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลา.

นุจรินทร์ ลภัณฑกุล. (2543). ประสบการณ์ดูแลผู้ป่วยใกล้ตายของพยาบาล. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2550). การแพทย์ยุคใหม่ในพุทธทัศน์. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.

พระมหาปองปรีดา ปริปุณฺโณ (จำปาศรี). (2545). การป้องกันและการรักษาโรคตามหลักพระพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาวันชัย ธมุมชโย. (2540). การศึกษาเชิงวิเคราะห์เรื่องความตายตามทัศนะของพุทธทาสภิกขุ.วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต.: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระวรศักดิ์ จนฺทโชโต. (2542). การศึกษาจริตกับการรับรู้ความตาย:กรณีศึกษาผู้ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน วัดระฆังโฆสิตาราม. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

อุทยา นาคเจริญ. (2544). การเตรียมตัวสำหรับความตายของผู้ติดเชื้อเอชไอวี. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.