การบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานครและเพื่อเปรียบเทียบการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร จำแนกตามขนาดของโรงเรียน รูปแบบการจัดการเรียนร่วม และประสบการณ์การอบรม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ได้แก่ครูจากโรงเรียนขนาดใหญ่ โรงเรียนขนาดกลาง และโรงเรียนขนาดเล็ก จำนวน 276 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และ One – Way ANOVA ผลการวิจัยพบว่า การบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร ภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านบริหารจัดการหลักสูตรมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ด้านการเตรียมความพร้อมของนักเรียนและบุคลากร ด้านการประสานความร่วมมือกับชุมชน และด้านการจัดสภาพแวดล้อม ตามลำดับ ส่วนผลการเปรียบเทียบการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนในสังกัดกรุงเทพมหานคร พบว่า ครูที่ปฏิบัติงานอยู่ในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร จำแนกขนาดของโรงเรียน รูปแบบการจัดการเรียนร่วม และประสบการณ์การอบรมต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการบริหารการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครโดยรวมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. 2551. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 แก้ไขเพิ่มเติม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จริยา ตรุษฎี. (2562). แนวทางการจัดการเรียนร่วมสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษในโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาสระบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ชมบุญ แย้มนาม. (2560). การศึกษารูปแบบการจัดการเรียนร่วมของผู้บริหารโรงเรียนจัดการเรียนร่วมระดับประถมศึกษาในพื้นที่กรุงเทพและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
รดา ธรรมพูนพิสัย. (2556). สภาพปัญหาและแนวทางการจัดการเรียนร่วมในโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วมสังกัดตำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาส. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
วรพล ธุลีจันทร์. (2562). รูปแบบการจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็กที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษ ระดับปฐมวัย. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสยาม.
สมฤดี พละวุฑิโฒทัย. (2564). การบริหารจัดการการศึกษาพิเศษในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร.วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร. (2565). แผนปฏิบัติราชการประจำปี พ.ศ. 2565. กรุงเทพมหานคร: สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร.
สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร. (2566). แผนการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ ฉบับที่ 4 (พ.ศ. 2566-2570) เป้าหมายให้คนพิการได้รับการศึกษาทุกระดับ ทุกระบบ อย่างทั่วถึง และมีคุณภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร.
สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร. (2566). รายงานสถิติทางการศึกษา ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนสังกัด. กรุงเทพมหานคร: สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566—2570). แหล่งที่มา https://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?nid=13651 สืบค้นเมื่อ 5 ม.ค. 2566.
สำนักทะเบียนกลางกรมการปกครอง. (2564). รายงานข้อมูลสถานการณ์ด้านคนพิการในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักทะเบียนกลางกรมการปกครอง.
สำนักยุทธศาสตร์และประเมินผล. (2566). แผนพัฒนากรุงเทพมหานคร ระยะ 20 ปีระยะที่ 3 (พ.ศ. 2566-2570). กรุงเทพมหานคร: สำนักยุทธศาสตร์และประเมินผล.
อรุชา สว่างโลก. (2562). การบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมตามเกณฑ์มาตรฐานการจัดการศึกษาในโรงเรียนเรียนร่วมสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา. 9. 162-171.
อัญชลา เกลี้ยงแก้ว. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการเรียนร่วมของโรงเรียนวนสังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์การศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสยาม.
Flora Usang. (2021). Implementation and Monitoring Committees of Special Needs Education Administration in Cross River State. SSRN Electronic Journal. http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.3852608.
Iva Evry Robiyansah, Mudjito and Murtadlo. (2019). Perceived Organizational Support and Organizational Commitment among Special Education Teachers in Pakistan. International Journal of Educational Management. 33(5). 848-859.
Krejcie, R.V. & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3). 607-610.
Lazarus Udie. (2021). The Role Advocacy in Special Needs Education Administration in Nigeria. SSRN Electronic Journal. http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.3852560.
Shari E. Lujan. (2020). The importance of administrative support for special education teachers. University of the Pacific Theses and Dissertations.
William, R.S. (1998). Performance management: Perspectives on employee Performance. An international Thomsom Publishing Company.
