สภาพ ปัญหา และแนวทางการบริหารจัดการการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์แนวใหม่ในระดับประถมศึกษาของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพ ปัญหา และแนวทางการบริหารจัดการการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์แนวใหม่ในระดับประถมศึกษาของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่ โดยมีวิธีการวิจัย ดังนี้ 1) ศึกษาสภาพ ปัญหา การบริหารจัดการการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์แนวใหม่ในระดับประถมศึกษาของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่ โดยใช้แบบสอบถามกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้อำนวยการสถานศึกษา หัวหน้าครู และครูวิชาคณิตศาสตร์ของโรงเรียนเอกชน ระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่ รวมจำนวน 169 คน จาก 37 โรงเรียน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 2) ศึกษาแนวทางการบริหารจัดการการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์แนวใหม่ในระดับประถมศึกษาของโรงเรียนเอกชน ด้วยการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ ผู้อำนวยการโรงเรียนเอกชน ระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่ จำนวน 6 คน โดยเลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัญหาการบริหารจัดการการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์แนวใหม่ในระดับประถมศึกษาของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่ โดยรวมมีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก และ 2) แนวการบริหารจัดการการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์แนวใหม่ในระดับประถมศึกษาของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่ ได้แก่ องค์ประกอบของการบริหารจัดการการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์แนวใหม่ในระดับประถมศึกษาของโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่ ทั้ง 6 ด้าน คือ (1) หลักสูตร (2) การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ (3) สื่อการเรียนรู้/นวัตกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศ (4) การวัดและประเมินผล (5) การจัดแหล่งเรียนรู้ (6) การจัดบรรยากาศการเรียนรู้ และกระบวนการบริหาร 4 ขั้น คือ (1) การวางแผน (Planning) (2) การจัดองค์กร (Organizing) (3) การนำ (Leading) (4) การควบคุม (Controlling)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). นโยบายการตรวจราชการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
ข่าวบีบีซี. (2561). ผล PISA พบการอ่านของนักเรียนไทยแย่ลงเรื่อยๆ ส่วนคณิต-วิทย์ไม่เปลี่ยนแปลง. แหล่งที่มา http://www.bbc.com/thai/international. สืบค้นเมื่อ 26 มิ.ย. 2565.
จรูญ วัฒนา. (2552). การบริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศ. แหล่งที่มา http://drweerapong.blogspot.com/2015/02/blog-post_41.html. สืบค้นเมื่อ 22 มี.ค. 2564.
จักรพันธ์ นาทองไชย. (2562). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. รายงานวิจัย. กาฬสินธุ์: โรงเรียนหัวงัววิทยาคาร สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 2.
พิมพันธ์ เตชะคุปต์. (2558). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2558). วิถีการเรียนรู้เพื่อศิษย์ ในศตวรรษที่ 21. วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้. 1(2). 1-14.
สมศักดิ์ คงเที่ยง. (2555). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาในหลักวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: พี.เอ.ลีฟวิ่ง.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง พ.ศ. 2560 – 2564. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2552). รายงานประจำปี 2551. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่. (2564). เอกสารเผยแพร่ สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่. แหล่งที่มา www.kbipeo.moe.go.th/category/เอกสารเผยแพร่/. สืบค้นเมื่อ 16 ก.ย. 2564.
สุเทพ ตระหง่าน. (2559). รูปแบบการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี. 8(2). 157-172
สุนทรีย์ ปาลวัฒน์ชัย. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพทางคณิตศาสตร์. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
Dressel, P. & Lewis, B. M. (1995). General Education: Exploration in Evaluation. 2nd ed. Washington, DC: American Council on Education Boston.
Krejcie, R.V. & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3). 607-610.
Niss, M. (2003). Mathematical Competencies and The Learning of Mathematics: The Danish KOM Project. From https://www.math.chalmers.se/ Retrieved June 27, 2022.
