ความต้องการจำเป็นในการพัฒนาการบริหารงานวิชาการโรงเรียนโยธินบูรณะ ตามแนวคิดผู้เรียนรู้ตลอดชีวิต
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลำดับความต้องการจําเป็นของการพัฒนาการบริหารงานวิชาการโรงเรียนโยธินบูรณะตามแนวคิดผู้เรียนรู้ตลอดชีวิต ใช้วิธีการวิจัยเชิงบรรยาย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความต้องการจําเป็น (PNIModified) โดยมีผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูโรงเรียนโยธินบูรณะ จำนวน 108 คน ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันของการบริหารงานวิชาการโรงเรียนโยธินบูรณะ ตามแนวคิดผู้เรียนรู้ตลอดชีวิต อยู่ในระดับปานกลาง โดยด้านการวัดและประเมินผลมีสภาพในการปฏิบัติในปัจจุบันมีค่าเฉลี่ยสูงสุด และด้านการพัฒนาหลักสูตรมีสภาพในการปฏิบัติในปัจจุบันมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด สภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารงานวิชาการโรงเรียนโยธินบูรณะ ตามแนวคิดผู้เรียนรู้ตลอดชีวิตอยู่ในระดับมากที่สุด โดยด้านการบริหารการจัดการเรียนรู้มีค่าเฉลี่ยสูงสุด และด้านการพัฒนาหลักสูตรมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) ค่าดัชนีความต้องการจําเป็นของพัฒนาการบริหารงานวิชาการโรงเรียนโยธินบูรณะตามแนวคิดผู้เรียนรู้ตลอดชีวิต โดยภาพรวม คือ 0.415 (PNIModified = 0.415) เมื่อพิจารณาตามขอบข่ายการบริหารวิชาการ พบว่า ด้านการพัฒนาหลักสูตร มีค่าความต้องการจําเป็นในการพัฒนาสูงสุด และด้านการวัดและประเมินผล มีค่าความต้องการจําเป็นในการพัฒนาต่ำสุด และเมื่อพิจารณาตามองค์ประกอบผู้เรียนรู้ตลอดชีวิต พบว่า การส่งเสริมให้นักเรียนมีความสามารถพร้อมรับการเปลี่ยนแปลง มีคาาความต่องการจําเป็นในการพัฒนาสูงสุด และการส่งเสริมให้นักเรียนมีความสามารถในการเรียนรู้ มีค่าความต้องการจําเป็นในการพัฒนาต่ำสุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กฤษพร อยู่สวัสดิ์. (2563). แนวทางในการส่งเสริมการเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิตสำหรับนักเรียนประถมศึกษา. ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ตรีนุช ไพชยนต์วิจิตร และสรัลชนา ธิติสวรรค์. (2565). ผลกระทบการแพร่ระบาดของโควิด-19 ต่อการศึกษา. แหล่งที่มา http://www.eco.ru.ac.th/images/document/article/TreeNut/publish02-02.pdf สืบค้นเมื่อ 9 ก.ย. 2565.
ธานินทร์ อินทรวิเศษ, ธนวัฒน์ เจริญษา, และพิชญาภา ยวงสร้อย. (2564). ภาพสะท้อนการศึกษาไทยหลังภาวะโควิด 2019. วารสารการบริหารนิติบุคลลและนวัตกรรมท้องถิ่น. 7(4). 323-333.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
ปิยะ ศักดิ์เจริญ. (2565). การศึกษาเพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิตในมหาวิทยาลัยแบบตลาดวิชา. Journal of Roi Kaensarn Academi. 7(12). 261-287.
พระมหาพงศกร ฐานงฺกโร. (2565). การเรียนรู้ตลอดชีวิตโดยมีหลักคิดโยนิโสมนสิการเป็นฐาน. วารสารสังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม. 1(3). 50-60.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. (2542). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 116 ตอนที่ 74. หน้า 1-23 (14 ส.ค. 2542).
โรงเรียนโยธินบูรณะ. (2565). แผนพัฒนาคุณภาพการศึกษา โรงเรียนโยธินบูรณะ ระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2566 – 2570). กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนโยธินบูรณะ.
วารีรัตน์ แก้วอุไร. (2566). การพัฒนาหลักสูตร : จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 2. พิษณุโลก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สมาน อัศวภูมิ. (2551). การบริหารการศึกษาสมัยใหม่: แนวคิด ทฤษฎี และการปฏิบัติ. อุบลราชธานี: อุบลกิจออฟเซทการพิมพ์.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1. (2566). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ 2566. แหล่งที่มา https://www.sesao1.go.th/media/files/20230609154518_1.pdf สืบค้นเมื่อ 1 ต.ค. 2566.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2557). แนวปฏิบัติการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2565). แนวทางการจัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่าน เพื่อแก้ปัญหาภาวะถดถอยทางการเรียนรู้และส่งเสริมการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2565). การบริหารวิชาการที่ตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคพลิกผัน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุนทร โคตรบรรเทา. (2552). หลักการและทฤษฎีการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน.
John w. Best. (1981). Research in Education. 4thed. New Jersey: Prentice-Hall.
Organisation for economic co-operation and development. (1996). lifelong learning for all. Paris: head of publications service, oecd.
Sarumi, A. A. (2021). Advocating Alternative Approaches to the Promotion of Lifelong Learning in the New Normal World Nigeria. Book of Readings in Honour of Professor Rashid Adewunmi Aderinoye, Department of Adult Education, University of Ibadan, Ibadan, Nigeria.
Yap, J. S. & Tan, J. (2022). Lifelong learning competencies among chemical engineering students at Monash University Malaysia during the COVID-19 pandemic. Education for Chemical Engineers. 38. 60-69. https://doi.org/https://doi.org/10.1016/j.ece.2021.10.004
