การพัฒนาองค์กรท้องถิ่นให้ทันกับปัญหาชุมชนยุคใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อนำเสนอวิธีการพัฒนาองค์กรท้องถิ่นให้สามารถตอบสนองปัญหาของชุมชนในยุคใหม่ได้อย่างเหมาะสม ในยุคใหม่นี้ปัญหาของชุมชนถูกแบ่งออกเป็น 4 ด้านหลัก คือเศรษฐกิจ สังคม การเมือง และสิ่งแวดล้อม ซึ่งเกิดขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของสังคมโลกในยุคโลกาภิวัตน์และเทคโนโลยีสารสนเทศที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว การพัฒนาองค์กรท้องถิ่นต้องมีการสร้างความร่วมมือในชุมชน ปรับเปลี่ยนรูปแบบการบริหารจัดการให้เป็นระบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมของประชาชน และใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่เพื่อสร้างความร่วมมือกับภาคส่วนต่างๆ เพื่อแก้ไขปัญหาชุมชนอย่างมีประสิทธิภาพ จำเป็นต้องพัฒนาบุคลากรให้มีความรู้ทักษะและความสามารถที่จำเป็นต่อการแก้ไขปัญหาชุมชน ส่งเสริมการวิจัยและนวัตกรรม เพื่อพัฒนาแนวทางแก้ไขปัญหาชุมชนใหม่ๆด้วย สร้างระบบฐานข้อมูลและสารสนเทศเพื่อสนับสนุนการวิจัยและนวัตกรรมอย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กิตติ แก้ววิเชียร. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โกวิทย์ พวงงาม. (2553). ชุมชนท้องถิ่นกับการพัฒนาในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัชพล โกมลบุตร. (2562). การพัฒนาชุมชนยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัชพล โกมลบุตร. (2563). การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้ทันกับปัญหาชุมชนยุคใหม่. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. 16(2). 1-17.
ไชยวัฒน์ อนุกูล. (2563). แนวทางการพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้ทันกับปัญหาชุมชนยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัทกวี ศิริรัตน์ และคณะ. (2565). องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: การบริการสาธารณะ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. 12(1). 132-133.
ธงชัย รัตนดิลก. (2562). การพัฒนาองค์กรท้องถิ่นให้ทันกับปัญหาชุมชนยุคใหม่. เอกสารประกอบการบรรยายในการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 10 การพัฒนาท้องถิ่นสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ธวัชชัย อรุณรัตน์. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธิติปกรณ์ ธรรมวิมล. (2560). การพัฒนาชุมชนในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ธีรทัศน์ รัตนศรีทวี. (2561). ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างครอบครัวที่มีต่อเด็กและเยาวชนในชุมชนท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 46(2). 175-194.
บุญเลิศ จิตต์งาม. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
บุญเลิศ ธีระตระกูล. (2556). บทบาทในการส่งเสริมการมีงานทำสำหรับผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. รายงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงแรงงาน.
ประเวศ วะสี. (2557). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2562). รายงานวิจัย ต้นแบบแห่งความสำเร็จองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีการบริหารจัดการที่ดีปี 2561. กรุงเทพมหานคร: เกรทมีเดียเอเจนซี.
ฤทธิรงค์ เกาฏีระ และคณะ. (2558). รายงานวิจัย ความสัมพันธ์ของวัฒนธรรมองค์กรกับระดับความสุขของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดกำแพงเพชร. กำแพงเพชร: สมาคมเสริมสร้างองค์กรสุขภาวะภาคเหนือ สำนักสนับสนุนสุขภาวะองค์กร.
วรวิทย์ ชัยสวัสดิ์. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิภารัตน์ วงศ์แก้ว. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นอย่างยั่งยืนในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิมล กุลกาญจน์. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิโรจน์ ลักขณาอดิศร. (2558). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นอย่างยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมชาย ปรีชาศิลป์. (2560). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม 4.0. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมนึก จิตต์สงวน. (2562). ปัญหาชุมชนท้องถิ่นไทยในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมพงษ์ จิตตั้งวัฒนา. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สมศักดิ์ สามัคคีธรรม. (2558). ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงโลกาภิวัตน์ที่มีต่อชุมชนท้องถิ่นไทย. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. 23(2). 1-20.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง: เส้นทางสู่เป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนแห่งประเทศ.
สุกัญญา ศิริพจน์. (2563). การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุธาสินี โพธิ์เงิน. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
สุธาสินี โพธิ์เงิน. (2564). แนวทางการพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในยุคดิจิทัล. วารสารการจัดการปกครองท้องถิ่น. 27(2). 1-12.
สุมาลี ชัยเจริญ. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรชัย ศรีสุพรรณ. (2561). การพัฒนาชุมชนในยุคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุระ พัฒนเจริญ. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
อภิชาติ เกตุคง. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อภิชาติ เกตุคง. (2564). แนวทางการพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้ทันกับปัญหาชุมชนยุคใหม่. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 10(1). 1-22.
อภิชาติ จิรวัฒนากุล. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.