การศึกษาองค์ประกอบและความต้องการจำเป็นของการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ สำหรับสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบและความต้องการจำเป็นของการวัดและประเมินผล สำหรับสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน โดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ ครู 8 กลุ่มสาระการเรียนรู้ จำแนกตามหลักสูตรแกนกลาง การศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2551 ได้แก่ ภาษาไทย คณิตศาสตร์ สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม วิทยาศาสตร์ สุขศึกษาและพลศึกษา ศิลปะ การงานอาชีพและเทคโนโลยีและภาษาต่างประเทศ 256 คน ได้จากการสุ่มแบบแบบเจาะจง เครื่องมือทีใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามประเมินค่าแบบตอบสนองระบุความต้องการจำเป็นของครู ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยใช้ค่าสถิติพื้นฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง และใช้เทคนิค Modified Priority Needs Index ในการจัดลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็น และวิเคราะห์ข้อมูลเซิงคุณภาพโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหาตามประสบการณ์ทำงาน สรุปผลการวิจัยพบว่า 1) ครูระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานมีความต้องการจำเป็น เพื่อพัฒนาความสามารถในการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ด้านการออกแบบการวัดและประเมินผลการเรียนรู้และการสร้างเครื่องมือมากที่สุด รองลงมา คือ ด้านการดำเนินการวัดและ ประเมินผลการเรียนรู้ และด้านการตรวจให้คะแนน การรายงานผล และการนำผลไปใช้ 2) สาเหตุที่ทำให้เกิดความต้องการจำเป็นในการวัดและประเมินผลการเรียนรู้สูงทีสุด คือ ครูขาดความรู้และ ทักษะด้านการวัดและประเมินผล 3) ผลการศึกษาองค์ประกอบและความต้องการจำเป็นของการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ สำหรับสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน 3 องค์ประกอบหลัก ดังนี้ 1) ด้านการออกแบบการวัดและประเมินผลเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้การสร้างเครื่องมือ พบว่า กลุ่มครูที่สอนลักษณะเนื้อหาทางพุทธิพิสัยมีสภาพการปฏิบัติงานในการวัดและประเมินผลเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้มากกว่ากลุ่มครูที่สอนลักษณะเนื้อหาทางทักษะพิสัย 2) ด้านการดำเนินการวัดและประเมินผล พบว่า กลุ่มครูที่สอนลักษณะเนื้อหาทางพุทธิพิสัยมีสภาพการปฏิบัติงานในการวัดและประเมินผลเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้มากกว่ากลุ่มครูที่สอนลักษณะเนื้อหาทางทักษะพิสัย และ 3) ด้านการตรวจให้คะแนน การรายงานผล และการนำผลไปใช้ พบว่า กลุ่มครูที่สอนลักษณะเนื้อหาทางพุทธิพิสัยมีสภาพการปฏิบัติงานในการวัดและประเมินผลเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ มากกว่ากลุ่มครูที่สอนลักษณะเนื้อหาทางทักษะพิสัย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). การประเมินผลจากสภาพจริง. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการปฏิรูปการศึกษา พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางการวัดและประเมินผลการเรียนตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ปรับปรุง 2560). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2555). วิธีการที่ถูกต้องและทันสมัยในการกำหนดขนาดตัวอย่าง. แหล่งที่มา http://Ulskill.com/web/files/GPower.pdf. สืบค้นเมื่อ 25 พ.ค. 2563.
นงลักษณ์ วิวัช,ชัย. (2545). กระบวนการปฏิรูปเพื่อพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้: การประเมินและการประกัน. กรุงเทพมหานคร: วิทีซีคอมมิวนิเคชั่น.
สาธินี ผ่องอักษร, เสาวนีย์ สิกขาบัณฑิต และพีรพงษ์ สิทธิอมร. (2561). รูปแบบการจัดการคุณภาพของการจัดการศึกษาระดับขั้นพื้นฐานเพื่อพัฒนาสู่มาตรฐานสากล. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ. 7(2). 198-212.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2556). ข้อบังคับคุรุสภาว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. 2548. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). เอกสารประกอบหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551: แนวปฏิบัติการวัดและประเมินผลการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
Jiraro, p. (2014). A Development of Measurement and Evaluation Standards and Item Bank Approach Model for Teachers in Thai Secondary Schools. Procedia- Social and Behavioral Sciences. 116. 547-556.
Junpeng, P, Inprasitha, M., & Wilson, M. (2018). Modelling of the Open-ended Items for Assessing Multiple Proficiencies in Mathematical Problem Solving. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET). 17 (Special Issue).
Junpeng. P. (2012). The Development of Classroom Assessment System in Mathematics for Basic Education of Thailand. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 69(24). 1965-1972.
Ololube, N. p. (2008). Evaluation competencies of professional and non-professional teachers in Nigeria. Studies in educational evaluation. 34(1). 44-51.
Suknaisith, A., Wongwanich, & Piromsombat, C. (2014). Development of Teacher Performance in Educational Measurements and Evaluation through Self¬monitoring Strategies. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 116. 1683-1688.
