ภาวะผู้นำวิถีพุทธสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิสรัปชั่น
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอภาวะผู้นำวิถีพุทธสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาโดยนำหลักพุทธธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาประยุกต์ใช้เพื่อให้เข้ากับโลกยุคดิสรัปชั่น ซึ่งสถานศึกษาจะมีแผนนโยบายดีเพียงใดก็ตาม แต่ถ้าบุคลากรทางการศึกษาในสถานศึกษาคนไม่ปฏิบัติตามก็ไม่สามารถบรรลุวัตถุประสงค์ตามแผนนโยบายได้โดยมีภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษามีความสำคัญและจำเป็นในการวางแผนนโยบายนั้น ดังนั้น แนวคิดเกี่ยวกับวิธีการบริหารสถานศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษา คือ ภาวะผู้นำวิถีพุทธอันเป็นหลักคุณธรรมจริยธรรมบูรณาการเพื่อให้ผู้บริหารสถานศึกษาเกิดความคิดก้าวหน้าทันสมัย และพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่ตลอดเวลาเพื่อให้เท่าทันกับยุคโลกาภิวัตน์และดิจิทัลดิสรัปชั่น รวมถึงทำให้มีความสอดคล้องกับหลักวิถีพุทธอันเป็นวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของคนไทยที่ได้รับการกล่อมเกลาจากคำสอนของพระพุทธศาสนาที่มีความเป็นเอกลักษณ์ที่ทั่วโลกรู้เข้าใจและให้การยอมรับว่าทันสมัยใช้ได้ตลอดกาลไม่เปลี่ยนแปลง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
พระเทพปริยัติเมธี (สฤษฏิ์ สิริธโร). (2553). ภาวะผู้นำเชิงพุทธกับการจัดการความขัดแย้งในสังคมไทย. รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเทพโสภณ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2547). บ ว ร กับการพัฒนาโรงเรียนวิถีพุทธและอนาคตของสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาชั้นพื้นฐาน.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2548). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระอัครเดช ญาณเตโช. (2557). พุทธวิธีการบริหาร. แหล่งที่มา https://www.stou.ac.th/study/sumrit/5-58(500)/page1-5-58(500).html สืบค้นเมื่อ 1 ก.พ. 2565.
ภัคภพ์ไผทท์ ภคสกุลวงศ์ และอานนท์ เมธีวรฉัตร. (2564). การบริหารงานบุคคลตามหลักพุทธธรรมาภิบาลในยุคดิจิทัล. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. 8(2). 357-369.
วิจักษณ์ พานิช. (2544). เลิกถือพุทธสู้วิถีพุทธ. มติชนสุดสัปดาห์. 25(2). 9.
สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. (2562). คำแถลงนโยบายของคณะรัฐมนตรี. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
สุชัชวีร์ สุวรรณสวัสดิ์. (2563). รับมือโลกยุค “ดิสรัปชั่น”หมดยุคค่อยเป็นค่อยไปต้องรีบปรับให้ทันโลก. แหล่งที่มา https://www.brandage.com/article/16571/Digita-Disruption สืบค้นเมื่อ 30 ม.ค. 2565.
สุภัทรศักดิ์ คำสามารถ ศิรินทิพย์ กุลจิตรตรี และโกวิท จันทะปาละ. (2563). แนวทางการบริหารการศึกษาในยุคดิจิทัลดิสรัปชั่น. Journal of Modern Learning Development. 5(3). 245-259.
สุวิน สุขสมกิจ. (2549). พุทธปรัชญากับการสร้างเสริมภาวะผู้นำ : ศึกษาเฉพาะกรณีผู้นำระดับกำนันผู้ใหญ่บ้านในจังหวัดกาญจนบุรี. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.