กลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงตามหลักพละธรรมสำหรับสถานศึกษาในยุค 4.0
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้จะนำเสนอกลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงตามหลักพละธรรมสำหรับสถานศึกษาในยุค 4.0 อันเป็นการบริหารการเปลี่ยนแปลง (Change Management) ตั้งแต่การปรับรูปแบบองค์กรระดับกลยุทธ์ จนถึงระดับกระบวนการดำเนินงานการบริหารความเสี่ยง (Risk Management) ที่สำคัญของการกำกับดูแลกิจการที่ดีในการรับมือความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเพื่อให้องค์กรสามารถก้าวข้ามไปสู่การดำเนินภารกิจได้บรรลุตามเป้าหมายที่กำหนด ผู้บริหารจึงต้องรู้จักการป้องกันความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นในการบริหารสถานศึกษา จัดการกับความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อให้องค์การเผชิญ ภาวะความเสี่ยงให้อยู่ในระดับที่ยอมรับได้ ตลอดจนคำนึงถึงการบรรลุวัตถุประสงค์และเป้าหมายของ องค์การเป็นสำคัญ วิธีการบริหารจัดการที่เป็นไปเพื่อการคาดการณ์และลดผลเสียของความไม่แน่นอน ที่จะเกิดขึ้นแก่องค์การ ตั้งแต่การบริหารตน บริหารคน บริหารงานอันจะให้เกิดผลงานที่ดีและมีประสิทธิภาพต้องมีหลักพุทธธรรมมาประยุกต์เข้ากับสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงด้วยหลักพละธรรม 4 อันเป็นหลักพุทธธรรมในทางพระพุทธศาสนาที่ทันสมัยทันเหตุการณ์ประกอบด้วย 1) ปัญญาพละ กำลังแห่งความรอบรู้ มีปัญญา มีความรอบรู้เกี่ยวกับตนเอง 2) วิริยพละ กำลังความเพียรหรือความขยัน คนขยันต้องมีกำลังใจเข้มแข็งกล้าตัดสินใจ 3) อนวัชชพละ กำลังแห่งการงานที่ไม่มีโทษหรือข้อเสียหาย และ 4) สังคหพละ กำลังแห่งการสังเคราะห์หรือมนุษยสัมพันธ์
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
เจริญ เจษฏาวัลย์. (2547). การบริหารความเสี่ยง. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนรัตน์ แต้วัฒนา. (2550). คู่มือการบริหารความเสี่ยง. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.
ธวัชชัย สุขสีดา. (2564). การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในยุควิถีใหม่ . ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2556). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 21. กรุงเทพมหานคร: ผลิธัมม์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2556). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 25. กรุงเทพมหานคร: ผลิธัมม์.
พระราชวรมุนี (ประยูร ธมฺมจิตโต). (2541). คุณธรรมสำหรับนักบริหาร. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยข้าราชการพลเรือน สถาบันพัฒนาข้าราชการพลเรือน.
มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลกรณราชวิทยาลัย.
ว่าที่ ร.ต.สมชาย เพชรนุ่ม. (2563). การบริหารความเสี่ยงของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดกระบี่. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
สมศักดิ์ บุญปู่. (2557). พลธรรม : พลังอำนาจเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษายุคใหม่. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 1(2). 1-12.
สาลินี มีเจริญ. (2555). การพัฒนากลยุทธ์ในการบริหารความเสี่ยงของผู้บริหารสตรีในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล (องค์การมหาชน). (2562). การบริหารความเสี่ยงอย่างมืออาชีพในยุค Digital Disruption. แหล่งที่มา https://www.dga.or.th/document-sharing/article/36379/. สืบค้นเมื่อ 5 ม.ค. 2563.
สุนีย์ ประดู่. (2546). ธรรมเพื่อการบริหาร. แหล่งที่มา https://www.tungsong.com/Read/principle/p_khunnatam_5.htm. สืบค้นเมื่อ 5 ม.ค. 2565.
สุรศักดิ์ ปาเฮ. (2543). สู่มิติการเป็นนักบริหารการศึกษามืออาชีพ. ข้าราชการ. 21(1). 27-33.