ระบบการบริหารงานบุคคลเชิงพุทธของโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอระบบการบริหารงานบุคคลเชิงพุทธของโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยมีขั้นตอนการวิจัย 3 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาสภาพปัญหาการบริหารงานบุคคลเชิงพุทธของโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ด้วยสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 5 รูป/คน ขั้นตอนที่ 2 พัฒนาระบบการบริหารงานบุคคลเชิงพุทธของโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ด้วยการสนทนากลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิ 10 รูป/คน และขั้นตอนที่ 3 เสนอระบบการบริหารงานบุคคลเชิงพุทธของโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ใช้แบบประเมินผู้บริหารและครู 368 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สรุปผลการวิจัยพบว่า ระบบการบริหารงานด้านบุคคลเชิงพุทธของโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ปัจจัยนำเข้า คือ บุคลากร งบประมาณ วัสดุอุปกรณ์ เครื่องจักร การบริหารจัดการ แรงจูงใจ วัตถุประสงค์การบริหารงานบุคคล 2) กระบวนการ (1) หลักการบริหารงานบุคคล 6 (2) การดำเนินการบริหาร 7 (3) หลักสัปปุริสธรรม 7 (4) กระบวนการบริหารงานบุคคลตามหลักสัปปุริสธรรม 7 3) ปัจจัยส่งออก ปัจจัยการพัฒนาระบบการบริหารงานบุคคลเชิงพุทธของโรงเรียนขนาดเล็กสำหรับสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาของผู้บริหารตามหลักสัปปุริสธรรม 7 4) ข้อมูลป้อนกลับ ข้อมูลสารสนเทศที่ได้จากปัจจัยนำเข้า กระบวนการ ปัจจัยส่งออกสิ่งแวดล้อม และ 5) สิ่งแวดล้อมของระบบ (1) การเมืองนโยบายกระทรวงศึกษาธิการ (2) เศรษฐกิจ (3) สังคม ค่านิยม ความเชื่อ และวัฒนธรรม ลักษณะของชุมชน และ (4) เทคโนโลยี
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ. (2560). แนวทางปฏิรูปการศึกษา พ.ศ. 2560. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภา.
ณัฐธยาน์ รัตนินปฐมภัค, ณรงค์ พิมสาร และสิริกาญจน์ ธนวุฒิพรพินิต. (2563). กลยุทธ์การบริหารงานบุคคลของโรงเรียนเอกชนประเภทสามัญ สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดนครนายก. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 7(1). 214-227.
ดวงกมล สินเพ็ง. (2553). การพัฒนาผู้เรียนสู่สังคมแห่งการเรียนรู้: การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธงชัย สันติวงษ์ และชัยยศ สันติวงษ์. (2553). พฤติกรรบุคคลในองค์การ. กรุงเทพมหานคร: ประชุมช่าง.
นพพล โพธิ์เงิน. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารตามหลักพุทธธรรมในโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 8 ฉบับพิเศษ. 419-434.
พระมหาบัญญัติ สุจิตฺโต (รอดตุ้ม), สิน งามประโคน และพระมหาสมบัติ ธนปญฺโญ. (2563). รูปแบบการบริหารงานบุคคลตามหลักอิทธิบาท 4 สำหรับผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 7(3). 254.
มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วันชัย ดนัยตโมนุท. (2543). การกระจายอำนาจ การบริหารการศึกษา : ตามแนวพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.
เอมรินทร์ จันทร์บุญนาค, สิน งามประโคน และระวิง เรืองสังข์. (2561). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานบุคคลสู่ความเป็นเลิศของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 6(3). 1041-1055.
