การสื่อสารแบบมีส่วนร่วมตามหลักพุทธบริหารการศึกษาในการขับเคลื่อนแผนการศึกษาแห่งชาติสำหรับสภาการศึกษาแห่งชาติ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมตามหลักพุทธบริหารการศึกษาในการขับเคลื่อนแผนการศึกษาแห่งชาติสำหรับสภาการศึกษาแห่งชาติ ออกแบบวิจัยด้วยวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพโดยมีขั้นตอนการวิจัย 3 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาของการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมในการขับเคลื่อนแผนการศึกษาแห่งชาติของสภาการศึกษาแห่งชาติ ด้วยการศึกษาเอกสาร ขั้นตอนที่ 2 พัฒนาแนวทางการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมตามหลักพุทธบริหารการศึกษาในการขับเคลื่อนแผนการศึกษาแห่งชาติของสภาการศึกษาแห่งชาติ ด้วยการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 10 คน และขั้นตอนที่ 3 เสนอการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมตามหลักพุทธบริหารการศึกษาในการขับเคลื่อนแผนการศึกษาแห่งชาติสำหรับสภาการศึกษาแห่งชาติ ด้วยการสนทนากลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิ 10 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลทั้ง 3 ขั้นตอนด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา สรุปผลการวิจัยพบว่า การสื่อสารแบบมีส่วนร่วมตามหลักพุทธบริหารการศึกษาในการขับเคลื่อนแผนการศึกษาแห่งชาติสำหรับสภาการศึกษาแห่งชาติ เป็นแนวทางการพัฒนากลไกและปัจจัยที่จะส่งเสริมให้เกิดกระบวนการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วน ทั้งการสื่อสารแนวดิ่ง (Top-down Approach) และการสื่อสารแนวระนาบ (Horizontal Communication) เพื่อผลักดันการขับเคลื่อนแผนการศึกษาแห่งชาติให้ได้รับการตอบสนองและร่วมมือในการดำเนินการอย่างต่อเนื่องจริงจังภายใต้แนวนโยบายแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2575 และกรอบทิศทางการพัฒนาประเทศไทยตามยุทธศาสตร์ชาติ 20 ประกอบด้วย 1) หลักการ2) วัตถุประสงค์ 3) กระบวนการพัฒนา 4) การนำไปใช้ 5) เงื่อนไขแห่งความสำเร็จ
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
เกศินี จุฑาวิจิตร. (2548). การสื่อสารเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
บ้านจอมยุทธ์. (2563). อปริหานิยธรรม 7. แหล่งที่มา https://www.baanjomyut.com/library_3/extension-3/aparihaniya/index.html สืบค้นเมื่อ 5 ม.ค. 2563
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2556). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 25. กรุงเทพมหานคร: ผลิธัมม์.
พระมหาญาณวัฒน์ ฐิตวฑฺฒโน, อชิรญา ภู่พงศกร. (2559). นโยบายการศึกษาตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 3(3). 30-46.
มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.(2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วราพร เอราวรรณ. (2560). การติดตามและประเมินผลการศึกษาตามแผนการศึกษาแห่งชาติ ฉบับปรับปรุง (พ.ศ. 2552 – 2559). วารสารวิจัย มสด สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. 13(3). 3-19.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
Thomus Tufte and Paolo Mefaloputlos. (2009). Participatory Communication A Pratical Guide. Washington DC: The World Bank.
United Nations. (1983). Popular participation as a strategy for promoting community level action and nation development. New York: United Nations.
