THE DEVELOPMENT OF MOBILE APPLICATION WITH CONNECTIVISM THEORY TO ENHANCE COMPUTING SCIENCE ABILITIES FOR GRADE 11 STUDENTS
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1) To develop a mobile application with connectivism theory to enhance computing science abilities for grade 11 students. 2) To compare the pre-test and post-test of learning achievement with this mobile application to enhance computing science abilities. 3) To study the ability in the computing science of grade 11 students after using mobile application with connectivism theory. and 4) To study the students satisfaction towards learning with mobile application with connectivism theory to enhance computing science abilities. The sample group in this study was randomized 40 students in grade 11 by using the cluster random sampling from high school in the Triamudomsuknomklao Pathumthani school. The research tools: 1) mobile application 2) lesson plan 3) the pre-test and post-test 4) computing science abilities test and 5) the satisfaction questionnaires. The statistics for data analysis, including mean percentage, standard deviation, and t-test dependent sample. The research findings revealed: 1) mobile application with connectivism theory to enhance computing science abilities for grade 11 students that evaluated were a very good quality. 2) the learning achievement scores was significant higher than pre-test scores at .01 level. 3) the overview of students computing science abilities when studied with mobile application were at the very good quality and 4) students expressed the highest level of satisfaction with learning by using the mobile application.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2563). การคิดเชิงวิเคราะห์. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร: ซัคเซสมีเดีย.
คณิศร จี้กระโทก, พิศณุ ชัยจิตวณิชกุล, ชนากานต์ บุรัตน์ และสโรชา เทศารินทร์. (2565). การพัฒนาแอปพลิเคชันสื่อการเรียนรู้บนสมาร์ทโฟน เรื่องแนวคิดเชิงคำนวณ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมนุษยสังคมศิลปากร. 4(1). 21-27.
ทิศนา แขมมณี. (2559). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 20. กรุงเทพมหานคร: แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นพดล ผู้มีจรรยา และอาลดา สุดใจดี. (2563). การพัฒนาบทเรียนเอ็มเลิร์นนิงร่วมกับการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานรายวิชาเทคโนโลยี (วิทยาการคำนวณ) เรื่อง แนวคิดเชิงคำนวณ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบางลี่วิทยา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี. 10(1). 33-44.
นันทวัฒน์ ภัทรกรนันท์. (2566). การพัฒนาทักษะทางการเรียนวิทยาการคำนวณโดยใช้ชุดกิจกรรมเกมสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.วารสารนิสิตวัง มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย. 25(1). 65-74.
ภานุวัฒน์ ศรีไชยเลิศ และอัครเดช พรหมชนะ. (2563). การพัฒนาการเรียนรู้แบบคอนสตรัคติวิสต์บนโมบายแอพพลิเคชันเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาเทคโนโลยี (วิทยาการคำนวณ). วารสารศึกษาศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 4(3). 82-92.
รุจิรา เศารยะสกุล และศุภโชค สอนศิลพงศ์. (2564). การพัฒนาเว็บแอปพลิเคชันสำหรับการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐาน เพื่อส่งเสริมการคิดเชิงคำนวณ วิชาวิทยาการคำนวณ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 4(11). 177-191.
เรือนขวัญ พลฤทธิ์, อนิรุทธิ์ สติมั่น และสุรพล บุญลือ. (2564). การพัฒนาแอปพลิเคชั่นเพื่อการศึกษาร่วมกับกิจกรรมการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน วิชาวิทยาการคำนวณ เรื่องการเขียนโปรแกรมภาษา Python ที่มีต่อความสามารถในการเขียนโปรแกรมและผลงานการเขียนโปรแกรมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 19(1). 345-366.
วิทวัฒน์ไชย ลุนวงษ์ และแสงเดือน คงนาวัง. (2565). การพัฒนาความสามารถทางเทคโนโลยีวิทยาการคำนวณและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยใช้การจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดสะเต็มศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์. 7(2). 1580-1590.
ศิริพล แสนบุญส่ง. (2565). การพัฒนาเกมโมไบล์แอปพลิเคชันเพื่อส่งเสริมทักษะการคิดเชิงคำนวณบนเครือข่ายสังคมออนไลน์ตามแนวคอนสตรัคติวิสต์เพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา. 16(21). 65-78.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตร แกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
หฤชัย ยิ่งประทานพร, สัญชัย พัฒนสิทธิ์ และไพฑูรย์ ศรีฟ้า. (2564). รูปแบบการเรียนแบบคอนเน็คติวิสซึมตามแนวคิดประสาทวิทยาศาสตร์ทางปัญญาบนแอปพลิเคชันเพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวลัยลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 15(2). 224-235.
โอภาส เอี่ยมสิริวงศ์. (2566). การวิเคราะห์และออกแบบระบบ ฉบับปรับปรุงเพิ่มเติม (Systems Analysis and Design). กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
Downes, Stephen (2012). Connectivism and Connective Knowledge: essays on meaning and learning networks. From http://www.downes.ca/files/books/Connective_Knowledge-19May2012.Pdf Retrieved October 5, 2022.
Likert, R. (1961). New Pattern of Management. New York: McGraw – Hill.
Siemens, G. (2005). Connectivism: A learning theory for the digital age. International Journal of Instructional Technology & Distance Learning. 2. 3-10.