DEVELOPING LOCAL ORGANIZATIONS TO KEEP UP WITH MODERN COMMUNITY PROBLEMS

Main Article Content

Phrakhrusri Sitthikankoson (Nipon Virabalo)

Abstract

This article aimed to present methods for developing local organizations to be able to appropriately respond to community problems in the new era. In this new era, community problems were divided into four main areas: economic, social, political, and environmental. This had occurred due to changes in world society in the era of globalization and rapidly changing information technology. Developing local organizations required building cooperation in the community, changing the management model to be a public participation management system and using modern technology to create cooperation with various sectors. To solve community problems effectively, it was necessary to develop personnel to have the knowledge, skills and abilities necessary to solve community problems, promoting research and innovation to develop new solutions to community problems as well, creating a database and information system to support research and innovation efficiently.

Article Details

How to Cite
(Nipon Virabalo), P. S. . (2024). DEVELOPING LOCAL ORGANIZATIONS TO KEEP UP WITH MODERN COMMUNITY PROBLEMS. Journal of Educational Review Faculty of Education in MCU, 11(1), 620–629. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/267238
Section
Original Article

References

กิตติ แก้ววิเชียร. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

โกวิทย์ พวงงาม. (2553). ชุมชนท้องถิ่นกับการพัฒนาในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชัชพล โกมลบุตร. (2562). การพัฒนาชุมชนยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชัชพล โกมลบุตร. (2563). การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้ทันกับปัญหาชุมชนยุคใหม่. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. 16(2). 1-17.

ไชยวัฒน์ อนุกูล. (2563). แนวทางการพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้ทันกับปัญหาชุมชนยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณัทกวี ศิริรัตน์ และคณะ. (2565). องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: การบริการสาธารณะ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. 12(1). 132-133.

ธงชัย รัตนดิลก. (2562). การพัฒนาองค์กรท้องถิ่นให้ทันกับปัญหาชุมชนยุคใหม่. เอกสารประกอบการบรรยายในการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 10 การพัฒนาท้องถิ่นสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ธวัชชัย อรุณรัตน์. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธิติปกรณ์ ธรรมวิมล. (2560). การพัฒนาชุมชนในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ธีรทัศน์ รัตนศรีทวี. (2561). ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างครอบครัวที่มีต่อเด็กและเยาวชนในชุมชนท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 46(2). 175-194.

บุญเลิศ จิตต์งาม. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

บุญเลิศ ธีระตระกูล. (2556). บทบาทในการส่งเสริมการมีงานทำสำหรับผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. รายงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงแรงงาน.

ประเวศ วะสี. (2557). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง.

มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2562). รายงานวิจัย ต้นแบบแห่งความสำเร็จองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีการบริหารจัดการที่ดีปี 2561. กรุงเทพมหานคร: เกรทมีเดียเอเจนซี.

ฤทธิรงค์ เกาฏีระ และคณะ. (2558). รายงานวิจัย ความสัมพันธ์ของวัฒนธรรมองค์กรกับระดับความสุขของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดกำแพงเพชร. กำแพงเพชร: สมาคมเสริมสร้างองค์กรสุขภาวะภาคเหนือ สำนักสนับสนุนสุขภาวะองค์กร.

วรวิทย์ ชัยสวัสดิ์. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิภารัตน์ วงศ์แก้ว. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นอย่างยั่งยืนในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิมล กุลกาญจน์. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิโรจน์ ลักขณาอดิศร. (2558). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นอย่างยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมชาย ปรีชาศิลป์. (2560). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม 4.0. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สมนึก จิตต์สงวน. (2562). ปัญหาชุมชนท้องถิ่นไทยในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมพงษ์ จิตตั้งวัฒนา. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สมศักดิ์ สามัคคีธรรม. (2558). ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงโลกาภิวัตน์ที่มีต่อชุมชนท้องถิ่นไทย. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. 23(2). 1-20.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง: เส้นทางสู่เป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนแห่งประเทศ.

สุกัญญา ศิริพจน์. (2563). การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สุธาสินี โพธิ์เงิน. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

สุธาสินี โพธิ์เงิน. (2564). แนวทางการพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในยุคดิจิทัล. วารสารการจัดการปกครองท้องถิ่น. 27(2). 1-12.

สุมาลี ชัยเจริญ. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุรชัย ศรีสุพรรณ. (2561). การพัฒนาชุมชนในยุคเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สุระ พัฒนเจริญ. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.

อภิชาติ เกตุคง. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อภิชาติ เกตุคง. (2564). แนวทางการพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้ทันกับปัญหาชุมชนยุคใหม่. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 10(1). 1-22.

อภิชาติ จิรวัฒนากุล. (2562). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.