THE DEVELOPMENT OF EDUCATIONAL INSTITUTION ADMINISTRATOR COMPETENCY MODEL IN INNOVATIVE LEARNING MANAGEMENT FOR ELECTRONIC PROFESSION TEACHERS IN INSTITUTE OF VOCATIONAL EDUCATION, BANGKOK
Main Article Content
Abstract
This research paper aims to to develop and evaluate model of educational innovative organization management schools in the 21st century affiliated with Sumutprakarn Provincial Office for Local Administration. There was divided into three steps; Step 1: Study condition and guidelines the educational innovative organization management schools in the 21st century affiliated with Sumutprakarn Provincial Office for Local Administration. Step 2: Create and develop the model of educational innovative organization management schools in the 21st century affiliated with Sumutprakarn Provincial Office for Local Administration Step 3: Try out and evaluate the feasibility and benefit of model. The samples consisted of school directors, teachers and educational supports affiliated with Sumutprakarn Provincial Office for Local Administration. They were 265 people with stratified random sampling by using table of Krejcie; & Morgan. The research instrument was questionnaire, interview, evaluate feasibility and benefit. It was analyzed using basic statistics and content analysis. The results revealed that status and guidelines the educational innovative organization management schools in the 21st century affiliated with Sumutprakarn Provincial Office for Local Administration in overall, performance was at highest level. The result of development model consisted of 2 components. Component 1 was the educational innovative organization management schools in the 21st century, there were 6 steps, such as 1) Appropriate organizational structure 2) Innovative leadership 3) Organization culture that fosters innovation 4) Creative organizational climate 5) Teamwork 6) Innovation development. Component 2 was a procedure of educational innovative organization management schools in the 21st century such as 1) Planning 2) Organizing 3) Leadership 4) Controlling. The result of evaluate feasibility and benefit was at highest all of aspects.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
กุศล ทองวัน. (2558). ความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งเสริมให้เกิดองค์การแห่งการเรียนรู้ต่อระดับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้และระดับการเป็นองค์การนวัตกรรม: กรณีศึกษาสำนักงานพัฒนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. บริหารธุรกิจ. 33(128). 34-48.
ชวน ภารังกูล. (2556). การศึกษาความเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
ทิศนา แสงระวี และเรชา ชูสุวรรณ. (2565). ครูไทยกับการจัดการเรียนรู้ในยุค Digital Disruption. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 9(4). 13-25.
ธีระ รุญเจริญ. (2553). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา (ฉบับปรับปรุง) เพื่อปฏิรูปรอบสองและประเมินภายนอกรอบสาม. กรงเทพมหานคร: ข้าวฟ่าง.
วชิน อ่อนอ้าย, ฉันทนา จันทร์บรรจง, วิทยา จันทร์ศิลา และสำราญ มีแจ้ง (2558). รูปแบบการพัฒนา โรงเรียนเอกชนสู่ความเป็นองค์การแห่งนวัตกรรม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 17(2). 74-84.
วุฒิพงษ์ ภักดีเหลา. (2554). การศึกษาคุณลักษณะขององค์การนวัตกรรม: กรณีศึกษาองค์การที่ได้รับรางวัลด้านนวัตกรรม. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย. (2564). กระทรวงศึกษาธิการ กำหนด 5 รูปแบบการเรียนการสอนรองรับการเปิดภาคเรียนให้เหมาะสมแต่ละภูมิภาคของประเทศ. แหล่งที่มา https://thainews.prd.go.th/th/news/detail/TCATG210517091249485 สืบคันเมื่อ 20 พ.ค. 2564.
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2553). การจัดการสู่องค์กรนวัตกรรม. กรงเทพมหานคร: สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ.
องค์อร ประจันเขตต์. (2557). องค์กรแห่งนวัตกรรมการศึกษา ทางเลือกใหม่ของการบริหารการศึกษา. วารสารพยาบาลทหารบก. 15(1). 45-51.
อรอนงค์ โรจน์วัฒนบูลย์. (2553). การพัฒนาตัวแบบผู้นำเชิงนวัตกรรม. ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3). 607–610.