THE NEEDS FOR DEVELOPING STUDENT AFFAIRS MANAGEMENT OF RAJAVINIT MATHAYOM SCHOOL BASED ON THE CONCEPT OF GLOBAL CITIZENSHIP

Main Article Content

Natruithai Suchartlampong
Dhirapat Kulophas

Abstract

This study has the purpose is to study the Needs for Developing Student Affairs Management of Rajavinit Mathayom School based on the Concept of Global Citizenship framework by using a descriptive research method. The research instrument used in this study was a rating scale questionnaire, which has directors and teachers of Rajavinit Mathayom School consisting of 86 people as the research informants. The data were analyzed by frequency distribution, percentage, mean, standard deviation and PNImodified. The findings showed that the overall of present state were the medium level and desirable state were the highest level in Student Affairs Development of Rajavinit Mathayom School based on the Concept of Global Citizenship. The overall of priority was 0.594 (PNImodified = 0.594) The first priority was the participation in the community at a range of levels, from the local to the global. The second priority was being passionately committed to social justice. The third priority was taking responsibility for their actions. The findings will make Rajavinit Mathayom School realize the Needs of Global Citizenship for supporting students to be Global Citizens through activities provided by student affairs.

Article Details

How to Cite
Suchartlampong, N., & Kulophas, D. (2022). THE NEEDS FOR DEVELOPING STUDENT AFFAIRS MANAGEMENT OF RAJAVINIT MATHAYOM SCHOOL BASED ON THE CONCEPT OF GLOBAL CITIZENSHIP. Journal of Educational Review Faculty of Education in MCU, 9(2), 370–380. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/248850
Section
Research Article

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). เอกสารประกอบการศึกษาด้วยตนเอง หลักสูตรผู้ช่วยผู้บริหารสถานศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานพัฒนาระบบบริหาร.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ทิพย์พาพร ตันติสุนทร. (2555). การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง. กรุงเทพมหานคร: สถาบันนโยบายการศึกษา.

นพพงษ์ บุญจิตราดุล. (2551). หลักการและทฤษฎีการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์เทียมฝ่า.

ประภาพรรณ สุวรรณศุข. (2537). เอกสารการสอนชุดระบบการเรียนการสอน หน่วยที่ 8-15. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ปริญญา เทวนฤมิตรกุล. (2555). การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.

ผ่องพรรณ ตรีสุวรรณ. (2546). การศึกษาสภาพการบริหารงาน กิจการนักเรียนโรงเรียนวัดสวนพลูสังกัดสำนักงานเขตบางรัก กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. สถาบันราชภัฏพระนคร.

พรนิภา จันทร์น้อย. (2560). รูปแบบการจัดกิจกรรมพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมนักศึกษาในสาบันอุดมศึกษาเอกชนในจังหวัดเชียงใหม่. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่.

โรงเรียนราชวินิต มัธยม. (2562). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา (Self-Assessment Report: SAR) ปีการศึกษา 2562 โรงเรียนราชวินิต มัธยม. กรุงเทพมหานคร: โรงเรียนราชวินิตมัธยม.

สันติ นิลหมื่นไวย์. (2546). การพัฒนาการปฏิบัติงานส่งเสริมให้นักเรียนมีวินัย โรงเรียนหนองบัวพิทยาคาร อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). คู่มือปฏิบัติการส่งเสริมความประพฤตินักเรียนและการเฝ้าระวังปัญหายาเสพติด. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). แนวทางการจัดการเรียนรู้ในโรงเรียนมาตรฐานสากล. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580. แหล่งที่มา https://www.nesdc.go.th/download/document/SAC/NS_PlanOct2018.pdf สืบค้นเมื่อ 7 ก.ค. 2563.

สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2561). รายงานวิจัยการศึกษาความเป็นพลเมืองของผู้เรียนในสถานศึกษาสังกัดกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). รายงานวิจัย ข้อเสนอตัวชี้วัดการศึกษาเพื่อความเป็นพลเมืองโลก ตามกรอบเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goal: SDG 4.7): กรณีศึกษาแนวทางการส่งเสริมความเป็นพลเมืองโลก. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.

สุวิมล ว่องวาณิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อุ่นเรือน เล็กน้อย. (2560). แผนปฏิบัติการระดับท้องถิ่น 21 (Local Agenda 21) สู่การขับเคลื่อนชุมชนคาร์บอนต่ำของประเทศไทย. แหล่งที่มา http://www.eric.chula.ac.th/ej/v21y2560/no3/ap43.pdf สืบค้นเมื่อ 7 ก.ค. 2563.

เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2552). เอกสารประกอบการสอนวิชาทฤษฎีบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Christopher Koliba. (2000). Democracy and Education Schools and Communities Initiative Conceptual Framework and Preliminary Findings. From https://www.uvm.edu/~dewey/articles/Democonc.html Retrieved January 11, 2021.

Filiz Keser, Hanife Akar and Ali Yildirim. (2011). The role of extracurricular activities in active citizenship education. From https://www.researchgate.net/publication/262005017_Role_of_extracurricular_activities_in_active_citizenship_education Retrieved August 9, 2020.

Oxfam. (2015). Education for Global Citizenship A guide for school. From http://oxfam.org.uk/education Retrieved July 3, 2020.

Velma Muyela. (2019). Extracurricular Activities: An Essential Component of the Education of Global Citizens. From http://ibvmunngo.org/wp-content/uploads/2019/03/Extracurriculru-Activities-Msongari.pdf Retrieved August 9, 2020.

Wiel Veugelers. (2011). Education and Humanism: Linking Autonomy and Humanity. From https://www.researchgate.net/publication/321555776_Education_and_Humanism_Linking_Autonomy_and_Humanity2/2 Retrieved January 11, 2021.