การยกระดับเกษตรกรรายย่อยสู่การค้าการขายเชิงพาณิชย์ กรณีศึกษา กลุ่มเกษตรกรรายย่อยผู้เลี้ยงเป็ดไข่สายพันธุ์ปากน้ำในพื้นที่ จังหวัดสมุทรปราการ

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษารูปแบบการเลี้ยงเป็ดปากน้ำของเกษตรกรรายย่อย       สู่การค้าการขายเชิงพาณิชย์ 2) เพื่อศึกษาการยกระดับช่องทางการตลาดสำหรับการเลี้ยงเป็ดไข่สายพันธุ์ปากน้ำสู่การค้าการขายเชิงพาณิชย์และด้านการทำตลาดดิจิทัล และ3) เพื่อออกแบบระบบและกลไกพัฒนากลุ่มผู้ประกอบการผู้เลี้ยงเป็ดไข่สายพันธุ์ปากน้ำสู่การค้าการขายเชิงพาณิชย์ โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยแบบแบบผสมวิธีสู่การปฏิบัติ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างในการศึกษาเชิงปริมาณ คือ ผู้เลี้ยงเป็ดไข่สายพันธุ์ปากน้ำ จำนวน 77 คน และผู้ให้ข้อมูลหลักในการศึกษาเชิงคุณภาพ จำนวน  60 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสัมภาษณ์ และแบบสอบถามพบว่า 1) ส่วนใหญ่ เป็นเพศชาย อายุมากกว่า 60 ปี มีรายได้      ในรอบปีที่ผ่านมา จำนวน 200,001- 400,000 บาท ประสบการณ์ในการเลี้ยงเป็ดไข่ 1-5 ปี เป็นทุนส่วนตัว โรงเลี้ยงเป็นรั้วตะแกรงหรือตาข่าย พื้นที่เลี้ยงเป็ดไข่จำนวน 1-3 ไร่ จำนวนเป็ดไข่ที่เลี้ยงน้อยกว่า 60 ตัว ใช้อาหารสำเร็จรูปร่วมกับอาหารผสมเอง ค่าใช้จ่ายหลักในการเลี้ยงเป็นเป็นค่าอาหารและแรงงาน ยังไม่เคยเรียนรู้เกษตรอัจฉริยะ ปัญหาราคาไข่เป็ดไม่แน่นอน และผู้เลี้ยงเป็ดไข่มีความคิดเห็นต่อการค้าการขายเป็ดไข่เชิงพาณิชย์โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (= 4.26,= 0.69) 2) การยกระดับช่องทางการตลาดพบว่า พัฒนาการเลี้ยงเป็ดไข่ที่มีประสิทธิภาพและคุณภาพ การมีแหล่งที่เอื้อต่อการเลี้ยงเป็ดไข่เชิงพาณิชย์ และการยกระดับการเลี้ยงเป็ดไข่ตลาดดิจิทัลพบว่า การมีสารสนเทศและเทคโนโลยีเพื่อการเข้าสู่ตลาด การมีรูปแบบหรือวิธีสื่อสารใหม่ในการเข้าสู่ตลาดดิจิทัล และ3) ระบบและกลไกพัฒนาผู้เลี้ยงเป็ดไข่สายพันธุ์ปากน้ำสู่การค้าการขายเชิงพาณิชย์พบว่า การมีพิมพ์เขียวการเลี้ยงเป็ดไข่สายพันธุ์ปากน้ำเชิงธุรกิจ ได้แก่ หลักประกัน     ความมั่นคงของกลุ่มหรือสมาชิก และหลักประกันสุขภาพของกลุ่มหรือสมาชิก รวมทั้งการมีโมเดลยกระดับ  การเลี้ยงเป็ดไข่สายพันธุ์ปากน้ำเชิงพาณิชย์ด้านตลาดดิจิทัล