ความเข้าใจในบทบาทของสภาผู้ชมและผู้ฟังรายการไทยพีบีเอส ภูมิภาคเหนือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ความเข้าใจในบทบาทของสภาผู้ชมและผู้ฟังรายการไทยพีบีเอส ภูมิภาคเหนือ เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ ที่ใช้วิธีวิจัยหลักคือ การสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกตการณ์ และการศึกษาเอกสาร มีผลการศึกษา 2 ส่วนหลักคือ (1) ความเข้าใจต่อโครงสร้าง (structure) ที่มีความเกี่ยวข้องกับบทบาทหน้าที่ในการทำงานของสภาผู้ชมผู้ฟังฯ ภูมิภาคเหนือพบว่า คำนึงถึงการสื่อสารอย่างการมีส่วนร่วมจากภาคประชาชน และ (2) ความเข้าใจต่อบทบาทหน้าที่ในการทำงาน (practice) ของสภาผู้ชมผู้ฟังรายการฯ ภูมิภาคเหนือ พบว่า ไม่ใช่แค่บทบาทการรับฟังความคิดเห็น และบทบาทการขยายและรักษาเครือข่ายผู้ชมและผู้ฟังรายการ ตลอดจนการจัดทำรายงาน แต่มีบทบาทเพิ่มเติมคือ บทบาทองค์กรกลาง และบทบาทนักข่าวพลเมือง
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Academic Institute of Public Media. (2018). Thai PBS Audience Council and Thai PBS Friends Network. A decade of Thai Public Broadcasting Service. Bangkok: Amarin Printing & Publishing.
Adams, J., Bateman, B., Becker, F., Cresswell, T., Flynn, D., McNaughton, R. et al. (2015). Chapter 6, Triangulation and integration of results, Effectiveness and acceptability of parental financial incentives and quasi-mandatory schemes for increasing uptake of vaccinations in preschool children: systematic review, qualitative study and discrete choice experiment. Heath Technology Assessment, No.19.94. Southampton (UK): NIHR Journals Library. Retrieved December 20, 2019, from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK326956/
Braun, V. and Clarke, V. (2006) Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3 (2), 77-101.
Charoenwong, M. (2019). Civic people construct media, and media construct civic people. Nonthaburi: Parbpim Press.
Creighton, J. L. (2008). Public participation guide better decisions by engaging the community. (Watanasap, W., Bureekul, T., and Pongsaksri M., Trans.) Khon Khan: Siriphan Offset Printing. (Original work published 2005) Retrieved April 10, 2020, from https://tula681.files.wordpress.com/2014/08/unnamed-file1.pdf
García-Avilés, J. A. (2010). ‘Citizen journalism in European television websites: lights and shadows of user generated content. Observatorio (OBS*), 4(4), 251-263. Retrieved April 10, 2020, from http://obs.obercom.pt/index.php/obs/article/view/360/382
Glaser, M. (2006). What Is Citizen Journalism? Retrieved April 10, 2020, from http://mediashift.org/2006/09/your-guide-to-citizen-journalism270/
Heale, R. and Forbes, D. (2013). Understanding triangulation in research. Evidence-based nursing, 16(4), 98. Retrieved November 20, 2019, from https://ebn.bmj.com/content/ebnurs/16/4/98.full.pdf
Intarathat, K. (2006). Unit 12.1.1 Communication with agricultural development. In Teaching documents: Communication and Development Unit 8-15 (Page 4-9). Nonthaburi: The Office of the University Press Sukhothai Thammathirat Open University.
International Association for Public Participation. (n.d). IAP2’s Public Participation Spectrum. Retrieved April 13, 2020, from https://cdn.ymaws.com/www.iap2.org/.pdf
Karujit, A. (2014). Chapter 3 The role of radio and television media to society. In Hinwimarn, S., Praphanturakit, S., Sarakornborirak, P., Karujit, A., Rungcharoenpong K., and Suarot, K. Basic knowledge in radio and television. (Page 41-80). Bangkok: Thammasat University Press.
Kasemsuk, C. (2011). Communication and social change. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Lasswell, H. (1964). The structure and function of communication theory in society. In Bryson, L. (ed.) The communication of ideas. (pp.37-38). New York: Cooper Square Publisher.
McQuail, D. (2005). McQuail’s mass communication theory. London: Sage.
Miller, S. (2019). Citizen Journalism. Retrieved April 10, 2020, from https://www.researchgate.net/publication/332627049_Citizen_Journalism
Orlik, P. B., (2016). Media Criticism in a Digital Age Professional and Consumer Considerations. New York: Routledge.
Suarot, K. (2014). Chapter 19 Media Moral and Ethics. In Hinwimarn, S., Praphanturakit, S., Sarakornborirak, P., Karujit, A., Rungcharoenpong K., and Suarot, K. Basic knowledge in radio and television. (Page 356-372). Bangkok: Thammasat University Press.
Thai Public Broadcasting Service Act, B.E.2551. (January 14, 2008). Royal Thai Government Gazette. 125(8 ก). p.19 , Retrieved November 15, 2019, from https://org.thaipbs.or.th/announce/legislation
Thai PBS Audience Council. (2015). Annual Report of Thai PBS Audience Council Year 2015. Bangkok: Thai PBS Audience Council.
Thai PBS Audience Council. (2016). Annual Report of Thai PBS Audience Council Year 2015. Bangkok: Thai PBS Audience Council.
Thai PBS Audience Council. (2017). Annual Report of Thai PBS Audience Council Year 2015. Bangkok: Thai PBS Audience Council.
Thai PBS Audience Council. (n.d.a). Rules of Thai PBS Audience Council. Retrieved November 15, 2019, from https://sapa.thaipbs.or.th/index.php/about/rule
Thai PBS Audience Council. (n.d.b). Vision and Mission of Thai PBS Audience Council. Retrieved November 15, 2019, from https://sapa.thaipbs.or.th/index.php/about/vision
Watchanasawat, K. (2007). Public participation in government policy implementation of employment services. Bangkok: Planning and Information Division Department of Employment Ministry of Labor.