ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาจังหวัดสมุทรปราการ
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง, ผู้บริหารสถานศึกษา , สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จังหวัดสมุทรปราการ 2) เพื่อเปรียบเทียบภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จังหวัดสมุทรปราการ จำแนกตามเพศ วุฒิการศึกษา อายุ และประสบการณ์ทำงาน เป็นวิจัยเชิงสำรวจกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ ครูจำนวน 175 คน ได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิจากนั้นจึงสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม มีค่าเฉลี่ยความเชื่อมั่น 0.98 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว เมื่อพบความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติใช้การทดสอบรายคู่ด้วยวิธีการของเชฟเฟ่ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. เมื่อวิเคราะห์ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จังหวัดสมุทรปราการ พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยอันดับแรกได้แก่ ด้านการสร้างแรงบันดาลใจ ด้านการมีอิทธิพลอย่างมีอุดมการณ์ ด้านการกระตุ้นทางปัญญาและ ด้านการคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล ตามลำดับ 2. เมื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จังหวัดสมุทรปราการ จำแนกตาม เพศ วุฒิการศึกษา อายุ และประสบการณ์ทำงาน พบว่า 1) จำแนกตามเพศโดยรวมแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ 2) จำแนกตามวุฒิการศึกษาโดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผู้บริหารควรคำนึงถึงครูที่มีวุฒิการศึกษาต่างกันอาจมีความรู้และทักษะที่ลึกซึ้งต่างกัน ทำให้มีศักยภาพในการปรับตัวแตกต่างกัน ส่งผลต่อทัศนคติและมุมมองของครูและเครือข่ายทางสังคมที่กว้างขวางของครูต่อผู้บริหารแตกต่างกัน 3) จำแนกตามอายุ โดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผู้บริหารจึงควรคำนึงถึงอายุของครูในการแสดงภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีความเป็นกัลยาณมิตร เปิดใจกว้างรับฟังความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของผู้ร่วม เปิดโอกาสให้ผู้ร่วมงานมีส่วนร่วมในการกำหนดวิสัยทัศน์ของหน่วยงาน ยอมรับความแตกต่างระหว่างบุคคลของผู้ร่วมงาน เพื่อให้เหมาะสมกับกลุ่มอายุของครู 4) จำแนกตามประสบการณ์ทำงาน โดยรวมแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
Downloads
เอกสารอ้างอิง
ชาลิสา ชัยทรัพย์ไพศาล. (2567). สังคม 4 เจนเนอเรชั่น แตกต่าง แต่อยู่ร่วมกันได้ในองค์กร. ค้นเมื่อ 15 กันยายน 2567, จากhttps://www.senate.go.th/view/386/NewsDetailAll/Latest/168/TH-TH.
ไชยพร บุญทา. (2567). การศึกษาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จังหวัดเชียงราย.การศึกษาค้าคว้าอิสระปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยพะเยา.
ณัฐสิฏ รักษ์เกียรติวงศ์. (2559). การปฏิรูปอาชีวศึกษาของประเทศไทย, กรุงเทพมหานคร : สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
ปิยะพร ขุนทองเอก. (2566). Generation Gap หนึ่งในความท้าทายในที่ทำงาน. ค้นเมื่อ 18 กันยายน 2567, จาก https://pwg.co.th/articles/generation-gap-หนึ่งในความท้าทายในที่ทำงาน.
พรเทพ วุฒิวงศ์. (2564). การศึกษาระดับความสำคัญขององค์ประกอบของการพัฒนาทุนมนุษย์และตัวแปรที่ส่งผลต่อการรักษาทุนมนุษย์กรณีศึกษาของกรมชลประทาน. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
รอฮิม สุหลง. (2565). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษาในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. การค้นคว้าอิสระปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
สรเดช บุญประดิษฐ์. (2567). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนวัดทรงธรรม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสมุทรปราการ. Journal of Buddhamagga. 9(1), น. 38 – 46
สิริพัชร งามไตรไร. (2565). ภาวะผู้นําการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อการบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์กรณีศึกษา เทศบาลนครหาดใหญ่ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. สารนิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สุพรรณดา แสนบุญ. (2565). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาส่งผลต่อคุณภาพชีวิตการทำงานของครูและบุคลากรทางการศึกษา โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต 1 กลุ่ม 3. Journal of Modern Learning
Development. 7(9), น. 38 – 42
โสรยา ชูบัวทอง. (2566). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารโรงเรียนตามทัศนะของครูสังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์. 8(1), น.150
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2562). หลักเกณฑ์และแนวปฏิบัติการจัดการอาชีวศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพและระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานจังหวัดสมุทรปราการ. (2567). การศึกษาของประชากรของจังหวัดสมุทรปราการ. ค้นหาเมื่อ 23 ตุลาคม 2567, จาก https://www.samutprakan.go.th.
สำนักกรรมาธิการ 3. (2566). การจัดการอาชีวศึกษาที่ตอบสนองต่อสภาวการณ์ที่เปลี่ยนแปลง. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
อภิรดี อึ่งพวง. (2560). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผผู้บริหารโรงเรียนกลุ่มพนัสนิคม 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรีเขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
อรวรรณ ภัทรดำเนินสุข. (2564). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารกับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสงคราม. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Arnold, J., and Feldman, C. (1986). Organization behavior. New York : McGraw-Hill.
Bass, B.M. (1985). Leadership and performance beyond expectation. New York : The Free Press.
Bass, B. M., and Avolio, B. J. (1994). Transformational Leadership Development. Pola Alto,California: Consulting Psychologists.
Burns, James M. (2003). Transforming Leadership : A New Pursuit of Happiness.New York : Atlantic Monthly Press.
Cybellium, (2024). Leadership and Organizational Development A Comprehensive Guide to Learn Leadership and Organizational Development. England : Cybellium Ltd.
Eagly, A. H., and Carli, L. L. (2017). Through the Labyrinth: The Truth About How Women Become Leaders. Journal of Women in Educational Leadership Harvard Business. 6(4), p. 78.
Hoy, W. K, and Miskel, C. G. 2008 . Educational administration : Theory,research, and practice (8th ed). Singapore : McGraw-Hill.
John Dewey. (1997). How We Think. New York : Dover Publications.
Krejcie, R.V. & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Journal of Education and Psy Chological Measurement. 30, p. 607 – 610
Kotter, J. P. (1995). On Change Management. Boston : Harvard Business Review.
Likert, R. (1962). New Pattern of Management. New York: Mcgraw-Hill.
Lin C., Ali S. A, and Albattat A. (2024). The Impact of Transformational Leadership on the Work Performance of University Teachers through the Mediation of Organization Culture: Business & Society Review. 21(80), p. 260–299.
Maria Eliophotou Menon. (2014). The relationship between transformational leadership, perceived leader effectiveness and teachers job satisfaction. Educational Administration. 52(4) p. 509-528.
Marzano. (2017). Teachers’ Reported Use of Marzano’s Instructional Strategies in United Arab Emirates K-12 Schools. International Journal of Instruction. 13(1), p. 325 - 340
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรีและบุคลากรท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
