หลักสูตรฐานสมรรถนะสู่การพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนาหลักสูตรฐานสมรรถนะ ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่          จะนำไปสู่การพัฒนาทักษะผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ที่มีเป้าหมายให้ผู้เรียนเกิดสมรรถนะหลักที่จำเป็นสำหรับการทำงาน การแก้ปัญหา และการดำรงชีวิต ในสภาพปัญหาที่พบว่ามีการเปลี่ยนแปลงของบริบททางสังคมและสภาวการณ์ของโลกในยุคศตวรรษที่ 21 จะเห็นว่าผู้เรียนนั้นไม่สามารถนำความรู้ที่ได้รับจากการศึกษา มาใช้ในการปรับตัวให้ทันการเปลี่ยนแปลงของโลกได้เท่าที่ควร โดยมีปัจจัยสำคัญคือทำให้หลักสูตรการศึกษาในระดับต่าง ๆ ที่ยังไม่ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในศตวรรษที่ 21 ทำให้ผู้เรียนมีความรู้แต่ขาดทักษะและสมรรถนะในการใช้ความรู้ ความสามารถที่จะนำไปใช้แก้ปัญหาให้เกิดประโยชน์ในชีวิตได้ ส่วนใหญ่จะเรียนรู้โดยการอาศัยการจำเป็นหลัก จึงมีความรู้ ความเข้าใจในระดับผิวเผิน ไม่รู้ลึก ไม่รู้จริง ไม่รู้จักตนเองอย่างถ่องแท้ ไม่รู้ศักยภาพและความถนัดของตนเอง ไม่เห็นคุณค่าของการเรียนรู้ ยังเห็นว่าการเรียนรู้ไม่มีความหมายต่อตนเองและการดำรงชีวิตของตน จากปัญหาดังกล่าวมีสาเหตุสำคัญมาจากการจัดการเรียนรู้และการวัดประเมินผลของครูผู้สอน ซึ่งเป็นผลมาจากหลักสูตรที่กำหนดมาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัดจำนวนมากเกินไปและหลักสูตรที่อิงเนื้อหา รวมทั้งการจัดการเรียนการสอนที่ยังไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอที่สอดคล้องกับตัวชี้วัดส่งผลทำให้การเรียนรู้ขาดประสิทธิภาพ เนื่องจากหลักสูตรเป็นกรอบในการสอนของครู ดังนั้นควรมีการปรับหลักสูตรให้ไปในทิศทางที่นำสู่คุณภาพของผู้เรียนตามที่ต้องการ หากต้องการให้ผู้เรียนที่มีสมรรถนะสูง สามารถนำความรู้ไปใช้ประโยชน์ได้จริง การปรับปรุงหลักสูตรให้มีจุดมุ่งหมายสู่การพัฒนาฐานสมรรถนะ จึงมีความจำเป็นและสำคัญอย่างยิ่งที่ต้องพัฒนาหลักสูตรฐานสมรรถนะ เพื่อมุ่งสู่การพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21 ของผู้เรียน เพราะเป็นแนวทางที่สามารถปรับทิศทางการเรียนการสอนสู่การพัฒนาที่ให้ความสำคัญกับทักษะและสมรรถนะที่จำเป็นสำหรับผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 เพราะความสำเร็จในชีวิตของผู้เรียนขึ้นอยู่กับระดับสมรรถนะของผู้เรียนเอง ซึ่งหลักสูตรฐานสมรรถนะสามารถแก้ปัญหาดังกล่าวได้ และจะนำไปสู่การพัฒนาทักษะของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 อย่างแท้จริง