รูปแบบการบริหารการประชาสัมพันธ์ของวิทยาลัยเทคโนโลยีธุรกิจการ อาหารไทยและนานาชาติ

ผู้แต่ง

  • ทาลินี แตรรูปวิไล สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี

คำสำคัญ:

รูปแบบการบริหารการประชาสัมพันธ์, ธุรกิจอาหารไทย, อาหารนานาชาติ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐานงานประชาสัมพันธ์และบริบทของวิทยาลัย เทคโนโลยีธุรกิจการอาหารไทยและนานาชาติและ2)ศึกษารูปแบบการบริหารการประชาสัมพันธ์ของวิทยาลัยเทคโนโลยีธุรกิจการอาหารไทยและนานาชาติประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหาร บุคลากร นักศึกษา หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง และหลักสูตรระยะสั้นของวิทยาลัยเทคโนโลยีธุรกิจการอาหารไทยและนานาชาติจำนวน 314 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่แบบการจำแนกข้อมูล(Typological Analysis)และค่าร้อยละผลการวิจัยพบว่า1)วิทยาลัยเทคโนโลยีธุรกิจการอาหารไทยและนานาชาติได้มีนโยบายการวางแผนการกำหนดจุดหมายของหน่วยงาน แนวทางปฏิบัติงาน การจัดองค์การการจัดบุคลากรเข้าทำงาน การอำนวยการการจัดงบประมาณ การประสานงานกับหน่วยงานทั้งภายในและภายนอก มีการรายงานผลการปฏิบัติงานในช่วง เวลาของโครงการและสถาบันได้มีการประเมินผลงานติดตามผลงานประชาสัมพันธ์ผลการดำเนินงานเพื่อปรับปรุงและพัฒนาในทุกๆไตรมาส2)รูปแบบการบริหารงานประชาสัมพันธ์ใช้สื่อบุคคลเฉพาะผู้บริหารวิทยาลัยและคณาจารย์โดยประชาสัมพันธ์ทางโทรทัศน์การแนะแนวการศึกษาตามโรงเรียน สื่อสิ่งพิมพ์โดยผ่านคอลัมน์ของนิตยสารFood newsสื่ออินเทอร์เน็ตโดยผ่านทางเว็บไซต์ของสถาบัน LineและFacebook สื่อมวลชนมีการประชาสัมพันธ์หลักสูตรผ่านทางโทรทัศน์และวิทยุการจัดนิทรรศการร่วมกันกับหน่วยงานภาครัฐและเอกชน รวมทั้งกิจกรรมของชุมชนในช่วงวันสำคัญ และช่วงปิดภาคเรียน การประชาสัมพันธ์ที่กล่าวมาข้างต้นทำให้เกิดภาพลักษณ์ที่ดีให้กับทางวิทยาลัยเทคโนโลยีธุรกิจอาหารไทยและนานาชาติ

References

ิตราภรณ์ สุทธิวรเศรษฐ์. (2544).ยุทธวิธีการประชาสัมพันธ์. พิมพ์ครั้งที่6.กรุงเทพมหานคร :จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.

ชัยนันท์ นันทพันธ์. (2532). ประชาสัมพันธ์อย่างไรจึงได้ผล. กรุงเทพมหานคร : บางกะปิกราฟฟิค.

ดวงพร คำนูญรัตน์และวาสนา จันทร์สว่าง. (2541). การสื่อสาร: การประชาสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทวีศาสตร์ ตั้งปฐมวงศ์. (2544). รูปแบบการประชาสัมพันธ์ที่เหมาะสมของโครงการรัฐประศาสน
ศาสตรมหาบัณฑิตสำหรับผู้บริหาร มหาวิทยาลัยบูรพา ณ กรุงเทพมหานคร. การศึกษา
ปัญหาพิเศษ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป มหาวิทยาลัยบูรพา.

มารีน่า จงเลิศเจษฎาวงศ์. (2554). การศึกษาแรงจูงใจของประชาชนต่อการฝึกอบรมวิชาชีพหลักสูตร
ระยะสั้นด้านอาหาร และเบเกอรี่ของโรงเรียนธุรกิจการอาหารไทย และนานาชาติ. ปริญญาศึกษา
ศาสตรมหาบัณฑิต วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม.
วิทยาลัยเทคโนโลยีธุรกิจการอาหารไทย และนานาชาติ. (ม.ป.ป.). สถาบันศิลปศาสตร์การอาหาร
(ICA - INSTITUTE OF CULINARY ART) โรงเรียนธุรกิจการอาหารไทย และนานาชาติ
(TIFA-THAI & INTERNATIONAL FOOD ACADEMY) ค้นเมื่อ 18 ธันวาคม 2559, จาก
http://www.yingsakfood.com.

วิรัช ลภิรัตนกุล. (2553). การประชาสัมพันธ์ PUBLIC RELATIONS. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพมหานคร :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Anderson, P.M. and Rubin, L.G. (1986). Marketing Communication. N.P. : Prentice - Hall.

Barnard, C.I. (1972). The Functions of the Executive. (13th ed.) Massachusetts :
Twenty - second.

David, K. Berlo. (1960). The Process of Communication. New York : The Free Press.

Downloads