กลยุทธการพัฒนานักเทศน์ในคริสตจักรของพระคริสต์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

บทคัดย่อ

 การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของความเป็นนักเทศน์ที่ยั่งยืนในคริสตจักรของพระคริสต์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และเพื่อสร้างกลยุทธการพัฒนานักเทศน์ในคริสตจักรของพระคริสต์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยการวิจัยผสมผสานวิธีวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ การวิจัยเชิงคุณภาพใช้กลุ่มเป้าหมายแบบเจาะจง ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญซึ่งเป็นผู้บริหารสถาบันพระคริสตธรรม 3 คน และผู้นำหมู่คริสตจักรท้องถิ่นและนักเทศน์ จำนวน 10 คน กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ สมาชิกในหมู่ประชุมคริสตจักรท้องถิ่น จำนวน 144 คน

  ผลการวิจัยสรุปดังนี้

1. สภาพปัจจุบัน ภาพรวมมีการปฏิบัติอยู่ในระดับปานกลาง พบว่าด้านที่มีการปฏิบัติสูงสุด ได้แก่ ด้านคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของนักเทศน์ (ข้อเรียกร้องของอัครสาวกเปาโล) รองลง มาได้แก่  ด้านการฝึกฝนฝ่ายศาสนา และด้านที่มีการปฏิบัติต่ำสุด ได้แก่ ด้านการศึกษาฝ่ายโลก


2. สภาพที่พึงประสงค์ ภาพรวมมีระดับที่พึงประสงค์อยู่ในระดับมากที่สุด พบว่า ด้านที่มีระดับที่พึงประสงค์สูงสุด ได้แก่ ด้านการฝึกฝนฝ่ายศาสนา รองลงมา ได้แก่ ด้านคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของนักเทศน์ (ข้อเรียกร้องของอัครสาวกเปาโล) และด้านที่มีระดับที่พึงประสงค์ต่ำสุด ได้แก่ด้านการศึกษาฝ่ายโลก


3. กลยุทธการพัฒนานักเทศน์ในคริสตจักรของพระคริสต์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประกอบด้วย 4 กลยุทธ์ คือ 1) การเร่งรัดพัฒนาความรู้ทางโลกให้กับนักเทศน์ 2) การพัฒนาการเป็นผู้นำแบบผู้รับใช้ตามอย่างพระเยซู   3) การพัฒนาความรู้ฝ่ายศาสนาให้กับนักเทศน์ และ 4) การพัฒนาให้นักเทศน์เป็นผู้มีคุณลักษณะอันพึงประสงค์ตามข้อเรียกร้อง