การใช้สมรรถนะเป็นฐานในการออกแบบกระบวนการผลิตครู: กรณีศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาดนตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยเรื่องนี้ มีความมุ่งหมายเพื่อสร้างปรัชญา วัตถุประสงค์ ผลลัพธ์การเรียนรู้ของหลักสูตร ผลลัพธ์การเรียนรู้เมื่อสิ้นปีการศึกษา โครงสร้างหลักสูตร และแนวทางในการจัดกิจกรรมเสริมหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาดนตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โดยใช้สมรรถนะครูดนตรีเป็นฐานในการออกแบบ และประเมินความเหมาะสมของปรัชญา วัตถุประสงค์ ผลลัพธ์การเรียนรู้ของหลักสูตร ผลลัพธ์การเรียนรู้เมื่อสิ้นปีการศึกษา โครงสร้างหลักสูตรฯ และกิจกรรมเสริมหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาดนตรีที่สร้างขึ้น กลุ่มเป้าหมาย มี 3 กลุ่มประกอบด้วย กลุ่มที่ 1 เป็นกลุ่มที่ให้ข้อมูลในการกำหนดปรัชญา วัตถุประสงค์ ผลลัพธ์การเรียนรู้ ผลลัพธ์การเรียนรู้เมื่อสิ้นปีการศึกษาของหลักสูตรเป็นอาจารย์ในสถาบัน อุดมศึกษาที่สอนวิชาเอกดนตรีจำนวน 3 คน อาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษาที่สอนวิชาชีพครูจำนวน 5 คน และครูดนตรีในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน 2 คน รวมทั้งหมด จำนวน 10 คน กลุ่มที่ 2 กลุ่มที่ให้ข้อมูลในการออกแบบโครงสร้างรายวิชาในหลักสูตร และกิจกรรมเสริมหลักสูตรฯ เป็นอาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษาที่สอนวิชาเอกดนตรีจำนวน 8 คน อาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษาที่สอนวิชาชีพครูจำนวน 8 คน และครูดนตรีในสถานศึกษา ขั้นพื้นฐาน 4 คน รวมทั้งหมด จำนวน 20 คน และกลุ่มที่ 3 กลุ่มที่ให้ข้อมูลเพื่อประเมินความเหมาะสมของปรัชญา วัตถุประสงค์ ผลลัพธ์การเรียนรู้ ผลลัพธ์การเรียนรู้เมื่อสิ้นปีการศึกษา โครงสร้างหลักสูตรฯ และกิจกรรมเสริมหลักสูตรการผลิตครูดนตรี โดยนำไปให้ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านดนตรี จำนวน 4 ท่าน ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านการศึกษา จำนวน 3 ท่าน และครูผู้สอนวิชาดนตรีในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 2 ท่าน ได้พิจารณาความเหมาะสม เครื่องมือมีจำนวน 3 ชุด คือ (1) แบบบันทึกการสนทนากลุ่มเกี่ยวกับการกำหนดปรัชญา วัตถุประสงค์ ผลลัพธ์การเรียนรู้ (2) แบบบันทึกการสนทนากลุ่มเกี่ยวกับการกำหนดโครงสร้างหลักสูตรฯ และกิจกรรมเสริมหลักสูตรฯ และ (3) แบบตรวจสอบความเหมาะสมฯ ดำเนินการวิจัยในเดือนมกราคม - มีนาคม 2567 และใช้ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา (content analysis) พบว่า
1. ได้ปรัชญา ได้วัตถุประสงค์ 6 ข้อ ได้ผลลัพธ์การเรียนรู้ 6 ข้อ และได้ผลลัพธ์การเรียนรู้เมื่อสิ้นปีการศึกษา 4 ประการ
2. ได้โครงสร้างหลักสูตร จำนวน 144 หน่วยกิต ประกอบด้วย หมวดวิชาศึกษาทั่วไป 30 หน่วยกิต หมวดวิชาเฉพาะ 108 หน่วยกิต เป็นกระบวนวิชาชีพครู จำนวน 39 หน่วยกิต วิชาเอกทางดนตรี 60 หน่วยกิต ด้านการสอนเครื่องดนตรีจำนวน 9 หน่วยกิต และหมวดวิชาเลือกเสรี 6 หน่วยกิต และได้แนวทางในการจัด กิจกรรมเสริมหลักสูตรจำนวน 5 กิจกรรม
3. ผลการประเมิน พบว่า ปรัชญา วัตถุประสงค์ ผลลัพธ์การเรียนรู้รายปี โครงสร้างหลักสูตรฯ และกิจกรรมเสริมหลักสูตรฯ มีความเหมาะสมสอดคล้องกับสมรรถนะครูดนตรีที่เป็นเป้าหมายสำคัญในการพัฒนา
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Kalasin University. (2023). Handbook for Development and Management of Advanced Education Curriculum. https://ae.ksu.ac.th/?option=File& (in Thai)
Keesukphan, B. (2015). Curriculum: Design and Development. SE-Education. (in Thai)
Srisuk, K., Assawadecharit, T., Chanteyoon, O., Hefner, H., Phuriyaphan,T., Sukboonsang, A., Sukboonsang, J., & Udakarn, N. (2023). Behavioral Indicators of Music Teacher Competency for Students at Basic Education Level. Faculty of Education, Chiang Mai University. (in Thai)
The Teachers council of Thailand. (2019). The Regulations of the Teachers' Council Regarding Professional Standards (the 4th). https://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/068/T_0018.PDF (in Thai)