การเปรียบเทียบความมุ่งมั่นและความพึงพอใจในการทํางานของข้าราชการครู ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษา ที่มีประสบการณ์ในการทํางาน และแรงจูงใจในการทํางานแตกต่างกัน

บทคัดย่อ

แรงกาย แรงใจและความสามารถอย่างเต็มที่ โดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อให้ผลงานสําเร็จตาม
นโยบายและเป้าหมายของงาน การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อเปรียบเทียบความมุ่งมั่น ในการ
ทํางานและความพึงพอใจในการทํางานของข้าราชการครู ที่มีประสบการณ์ในการทํางานและแรงจูงใจใน
การทํางานแตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างได้แก่ข้าราชการครู จํานวน 596 คน โดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน
(Multi-Stage Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบวัดแรงจูงใจในการ
ทํางาน จํานวน 13 ข้อ มีค่าอํานาจจําแนกรายข้อตั้งแต่ 0.51 ถึง 0.74 มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ
0.83 แบบวัดความพึงพอใจในการทํางาน จํานวน 39 ข้อ มีค่าอํานาจจําแนกรายข้อตั้งแต่ 0.45 ถึง 0.85
มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.92 และแบบวัดความมุ่งมั่นในการทํางาน จํานวน 20 ข้อ มีค่าอํานาจ
จําแนกรายข้อตั้งแต่ 0.91 ถึง 0.92 มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.92 สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ร้อยละ
ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนพหุคูณสองทาง
ผลการวิจัยปรากฏดังนี้
1. มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์ในการทํางานและแรงจูงใจในการทํางานทําให้
ความมุ่งมั่นในการทํางานและความพึงพอใจในการทํางานมีความแตกต่างกัน
2. ความมุ่งมั่นในการทํางานและความพึงพอใจในการทํางานไม่แตกต่างกันระหว่าง
ข้าราชการครูที่มีประสบการณ์ในการทํางานแตกต่างกัน
3. แรงจูงใจในการทํางานแตกต่างกันส่งผลให้ความมุ่งมั่นในการทํางานและความพึงพอใจ
ในการทํางานแตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01
โดยสรุป บุคคลที่มีแรงจูงใจในการทํางานสูง ย่อมส่งผลให้องค์การนั้นๆ บรรลุเป้าหมายที่
ต้องการ เจริญก้าวหน้า เพราะบุคคลดังกล่าวจะทุ่มเทพลังงานและความสามารถอย่างเต็มที่และโดยไม่
รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อให้ผลงานสําเร็จตามนโยบายและเป้าหมายของงาน