ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการปรับตัวของนิสิต นักศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อพัฒนาและตรวจสอบความตรงของโมเดลปัจจัยเชิง
สาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการปรับตัวของนิสิต นักศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 2) เพื่อศึกษาอิทธิพล
ของตัวแปร ความฉลาดทางอารมณ์ ความสามารถในการเผชิญและฝ่าฟันอุปสรรค แรงจูงใจอัตมโนทัศน์
บุคลิกภาพแบบแสดงตัว ที่มีอิทธิพลต่อการปรับตัวของนิสิต นักศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ กลุ่ม
ตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้คือ นิสิตนักศึกษาชั้นปีที่ 2 สังกัดมหาวิทยาลัยของรัฐในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ปีการศึกษา 2554 จํานวน 1350 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน โดยใช้ แบบวัดการ
ปรับตัวของนิสิต นักศึกษา แบบวัดความฉลาดทางอารมณ์ แบบวัดความสามารถในการเผชิญและฝ่าฟัน
อุปสรรคแบบวัดแรงจูงใจ แบบวัดอัตมโนทัศน์ แบบวัดบุคลิกภาพแบบเปิด มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .870,
.822 , .807 , .922, .804 และ .851 ตามลําดับ การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์โมเดล
สมการโครงสร้าง แบบมีตัวแปรแฝง
ผลการวิจัยพบว่า พบว่า โมเดลที่พัฒนาขึ้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์โดย
พิจารณาจาก ค่าสถิติ = 200.779, df = 176, /df = 1.1407, p = 0.0971, CFI =.998,
GFI= 0.984, AGFI =.972, RMR = 0.017 และ RMSEA = .012 โดยตัวแปรที่มีอิทธิพลทางตรงต่อตัว
แปรตาม คือ ความฉลาดทางอารมณ์ (EQ) และความสามารถในการเผชิญและฝ่าฟันอุปสรรค (AQ)
ตัวแปรที่มีอิทธิพลทางอ้อมต่อตัวแปรตาม คือ บุคลิกภาพแบบแสดงตัว (EXT-PER) ตัวแปรที่มีอิทธิพล
ทั้งทางตรงและทางอ้อม ได้แก่ แรงจูงใจ (MOT) และอัตมโนทัศน์ (S-CON) โดยที่ตัวแปรทั้งหมด
ในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของตัวแปรการปรับตัว (ADA) ได้ร้อยละ 62